The Twilight Sad

It Won/t Be Like This All The Time

Rock Action (2019)
Από τον Σπύρο Τσούτσο, 14/02/2019
Οι Twilight Sad εξελίσσονται σταθερά σε ένα μεγάλο όνομα της σύγχρονης post-punk σκηνής
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Σκωτσέζοι post-punk rockers δείχνουν από το πρώτο δευτερόλεπτο τις διαθέσεις τους. Το πρώτο κομμάτι "10 Good Reasons For Modern Drugs" είναι γρήγορο, με δυνατά synth, και την ένταση της φωνής του James Graham να κλιμακώνεται σταθερά ώστε το κομμάτι να απογειωθεί. Ο ακροατής αμέσως καταλαβαίνει τι πρόκειται να ακούσει.

Πρόκειται να ακούσει τον πέμπτο δίσκο των Twilight Sad. Είναι ο πρώτος δίσκος o οποίος κυκλοφορεί υπό τη στέγη της Rock Action Records, της σκωτσέζικης δισκογραφικής εταιρίας που ιδρύθηκε από μέλη των Mogwai, αλλά και ο πρώτος χωρίς το ιδρυτικό μέλος - ντράμερ, Mark Devine. Είναι ένας δίσκος όσο σκοτεινός, όσο δυνατός, όσο ηλεκτρονικός πρέπει. Όπως ισχυρίστηκε ο κιθαρίστας του συγκροτήματος Andy MacFarlane, θέλησαν να συνθέσουν τραγούδια με σκοπό να τα απολαμβάνουν στις live εμφανίσεις τους. Είναι πολύ πιθανό να επηρεάστηκαν από τις πάμπολλες συναυλίες που έδωσαν τα προηγούμενα χρόνια, σε μια περίοδο που γνώρισαν και μοιράστηκαν τη σκηνή με τους Cure, γεγονός που τους χάρισε σπουδαίες εμπειρίες.

Είναι ένας δίσκος ενθουσιώδης, αρκετά γεμάτος στην ενορχήστρωση, με τις κιθάρες και τα synths να συνδυάζονται εντυπωσιακά. Τα "Shooting Dennis Hopper Shooting", "VTr", "I'm Not Here" και "Auge/Maschine" αποτελούν ένα σπουδαίο σύνολο αυθεντικού post - punk προσαρμοσμένου στον 21ο αιώνα. Τα φωνητικά εναλλάσσονται τέλεια με τα ορχηστρικά σημεία. Εκεί που σταματάει η φωνή ο ακροατής ανταμείβεται πάντα με ένα ανάλογο κιθαριστικό ή synth riff, το οποίο διατηρεί αμείωτη την ένταση. Οι στίχοι προφέρονται έντονα από τον Graham, ενώ φράσεις επαναλαμβάνονται στo outro των κομματιών ώστε να συνάδουν με το μουσικό κρεσέντο και να αυξάνουν την ένταση των συναισθημάτων του ακροατή. "Why can't you remember me? I've seen it all before" επαναλαμβάνει στο "10 Good Reasons", "You're kicking him, you’re killing him..." φωνάζει στο outro του "Shooting Dennis...", "There's no love too small and I won't be surprised if it kills us all..." στο "VTr" και πολλές άλλες στα υπόλοιπα.

Από την άλλη, συναντάμε κομμάτια όπως το "Arbor" και το "Synday Day13" τα οποία μας μεταφέρουν σε '70s - '80s εποχές. Είναι τραγούδια χωρίς περιττές «φλυαρίες» , αργά, αρκετά έντονα συναισθηματικά, τα οποία αναπαράγουν κάτι από Durutti Column, κάτι από Joy Division και κάτι από τον μεγάλο πλέον «θαυμαστή» τους Robert Smith. Να σημειωθεί ότι η συμπάθεια του Smith για το συγκρότημα έχει εκφραστεί επίσης από τη διασκευή του στο κομμάτι τους "There's A Girl In The Corner".

Είναι ένας πολύ σημαντικός δίσκος για τους Twilight Sad αφού κατάφεραν να διατηρήσουν το επίπεδο του επίσης πολύ καλού "Nobody Wants To Be Here And Nobody Wants To Leave", αλλά επίσης να «δαμάσουν» τις ωμές industrial καταβολές τους και να τις μετουσιώσουν σε ένα είδος ποιοτικότατου εμπορικού rock. Καταφέρνουν λοιπόν μετά από μία ενεργή, δισκογραφικά και συναυλιακά δεκαετία να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού και όπως διαφαίνεται τις καλύτερες μελωδίες τους δεν μας τις χάρισαν ακόμα. Αναμένουμε!

 

  • SHARE
  • TWEET