The Soft Moon

Deeper

Captured Tracks (2015)
Από τον Γιώργο Μαθιό, 07/05/2015
Με το "Deeper" οι Soft Moon καταφέρνουν να βγουν από τη σκιά του πρώτου τους δίσκου
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Το ενδιαφέρον που προκάλεσε το ντεμπούτο των Soft Moon το 2010 έχει αφήσει για τα καλά το στίγμα του. Η κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ ("Zeros") το 2012 ήταν από τις πιο πολυαναμενόμενες κυκλοφορίες της χρονιάς. Αν και απογοήτευσε σε σχέση με τον πρώτο δίσκο τους, όχι τόσο επειδή άλλαξε κάτι δραστικά ή οι συνθέσεις ήταν μέτριες αλλά κατά κύριο λόγο επειδή ο πήχης είχε τεθεί αρκετά ψηλά για να φτάσει το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού, η τρίτη δισκογραφική δουλειά του Luis Vasquez, ιδρυτή και μοναδικού βασικού μέλους των Soft Moon, αποτελεί μια κυκλοφορία με ιδιαίτερη σημασία  σχετικά με το πού βρίσκεται η μπάντα τρία χρόνια μετά αλλά και προς τα πού κατευθύνεται.

Σε αντίθεση λοιπόν με το "Zeros", το "Deeper" καταφέρνει να βγει από τη σκιά του "The Soft Moon" με μια σειρά από αλλαγές οι οποίες δεν αλλοιώνουν τον χαρακτήρα της μπάντας, αλλά δρουν θετικά εξελίσσοντάς τον. Ο δίσκος είναι πιο καλογυαλισμένος και προσεγμένος, όχι τόσο σε επίπεδο παραγωγής αλλά περισσότερο όσον αφορά στη βασική δομή των τραγουδιών. H έμφαση στα φωνητικά, οι έντονες new wave και gothic post - punk αναφορές σε συνδυασμό με τις industrial καταβολές του Vasquez καλιμπράρουν τον ήχο της μπάντας δημιουργώντας μια πιο ολοκληρωμένη και βαθιά εμπειρία.

Το "Black" ανοίγει τον δίσκο και σου προκαλεί μια αίσθηση άγχους και δυσφορίας με το έντονο μπάσο του και τον επιβλητικό mid tempo ρυθμό του. Παρ' όλο που δεν είναι από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ, αποτελεί εξαιρετικό δείγμα της ικανότητας του Vasquez να φτιάχνει κολάζ από ήχους οι οποίοι παραπέμπουν σε κάτι. Στη συγκεκριμένη περίπτωση σε γραμμή παραγωγής κάποιου εργοστασίου όπου οι ήχοι των μηχανών συνδυάζονται και δημιουργούν μουσική. Αλλαγή ύφους με το "Far", το οποίο δείχνει ξεκάθαρα τη στροφή που έχουν πάρει τα φωνητικά σε αυτή τη δουλειά. Πολύ πιο καθαρά και μελωδικά και με μεγάλη παρουσία σε αντίθεση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες. Τα "Wasting" και "Without" είναι δύο κομμάτια τα οποία ίσως αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά της νέας μουσικής πορείας των Soft Moon. Και τα δύο κομμάτια περιβάλλονται από το gothic στοιχείο, αργό ρυθμό, ηλεκτρονικούς ήχους, υπέροχες μελωδίες και καταπληκτική ερμηνεία από τον Vasquez που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί δεν τραγουδούσε τόσο καιρό με καθαρά φωνητικά (με μοναδική εξαίρεση στο "Insides" από το "Zeros"). Τα απομεινάρια από τη συμμετοχή τους στην περιοδεία των Depeche Mode για το "Delta Machine" είναι εμφανή στα "Try" και "Desertion", ενώ στα "Wrong" και "Deeper" αντιμετωπίζουμε την πειραματική πλευρά του δίσκου, με τα tribal κρουστά και τις ιαχές στο τελευταίο να δημιουργούν το απόλυτο soundtrack για τον πόλεμο μεταξύ αρχαίων φυλών. Στη συνέχεια τα "Feel" και "Being" έρχονται να ολοκληρώσουν τον δίσκο. Στο "Feel" έχουμε γρήγορο ρυθμό και χαρούμενη μελωδία, στοιχεία που έρχονται σε αντίφαση με τους στίχους.

«Feel like I'm dying inside
I feel so shallow inside
I feel so empty inside
Why am I alive?»

Στο "Being" η ατμόσφαιρα κλιμακώνεται έντονα, ξεκινώντας από ψιθύρους και καταλήγοντας λίγο πριν το τέλος με τον Vasquez να ουρλιάζει στην πιο παθιασμένη ερμηνεία του στον δίσκο, με έναν λευκό θόρυβο να ακολουθεί για τα τελευταία τρία λεπτά ηρεμώντας κάπως τα πνεύματα.

To "Zeros" ήταν ένας πανομοιότυπος δίσκος με το "The Soft Moon" και αυτή ήταν η παγίδα. Ήταν καλός, αλλά όχι αρκετά. Η αλλαγή και η εξέλιξη των Soft Moon στην παρούσα κυκλοφορία δικαιώνει τον Vasquez και αναδεικνύει στοιχεία του ταλέντου του τα οποία εκπλήσσουν.
  • SHARE
  • TWEET