The Rural Alberta Advantage

Mended With Gold

Paper Bag (2014)
Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 22/12/2014
Εξαιρετικός συνδυασμός φορτισμένου ακουστικού ήχου και θαυμάσιων μελωδιών
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ποιό μπορεί να είναι το αποτέλεσμα του να μεγαλώνει κάποιος σε μια αγροτική περιοχή του Δυτικού Καναδά; Αν η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα δεν μπορεί να δοθεί σε ευθύ λόγο, ίσως μπορεί να βρεθεί αποδομημένη στην μουσική των The Rural Alberta Advantage. Και αν ο μύθος θέλει τους καλλιτέχνες που προέρχονται από τα βορειότερα τη Αμερικάνικης Ηπείρου να διαθέτουν κάτι ξεχωριστό στην μουσική τους, επιβεβαιώνεται στην περίπτωση του εν λόγω σχήματος.

Οι αποτελούμενοι από τρεις μόνο μουσικούς The Rural Alberta Advantage θα μπορούσαν τυπικά να αποτελέσουν ένα ακόμη γκρουπάκι στον σωρό του indie / folk ιδιώματος. Ξεχωρίζουν όμως για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον ο συνδυασμός των εμφανών τυμπάνων με τις φορτισμένες ακουστικές κιθάρες είναι εξαιρετικός. Δεύτερον και σημαντικότερο, που καταδεικνύεται μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο στο "Mended With Gold", είναι οι εκπληκτικές μελωδίες που διαθέτουν. Ενδεικτικό του πόσο έχουν δουλέψει πάνω στον ήχο τους και τις μελωδίες τους καταδεικνύεται και από την σύγκριση με τους  δύο προηγούμενους δίσκους τους.

Όσον αφορά στον ήχο αυτόν καθεαυτό, ο συνδυασμός κανονικών τυμπάνων και ακουστικής κιθάρας είναι εξ ορισμού γοητευτικός για τον γράφοντα, μιας και καταφέρνει να περάσει έναν πιο ζεστό και προσωπικό ήχο, συνδυασμένο με τις εντάσεις των τυμπάνων. Επειδή όμως όσο καλός και αν είναι ο σκελετός, η διαφορά προκύπτει στις περισσότερες των περιπτώσεων από την έμπνευση του συνθέτη, στην τρίτη τους ολοκληρωμένη δουλειά οι Καναδοί συνδυάζουν το τρίπτυχο τύμπανα - ακουστικές - διακριτικά πλήκτρα με εξαιρετικά εμπνευσμένες μελωδίες, που εκφράζονται μέσα από τα πρώτα κατά κύριο λόγο, αλλά και τα δεύτερα φωνητικά.

Από τα δώδεκα συνολικά τραγούδια με μέση διάρκεια στα τρία και κάτι λεπτά που διαθέτει το "Mended With Gold", ξεχωρίζουν τα "My City", τα επικά "Teriffied" και "45/33", το "Runners In The Night" και τα "Not Love Or Death" και "On The Run" που κλείνουν με τον καλύτερο τρόπο τον δίσκο. Γενικότερα, ενδεικτικό της ποιότητας είναι ότι κανένα τραγούδι δεν μοιάζει παράταιρο μέσα στο γενικότερο σύνολο, παρά τις επιμέρους διαφορές στις εντάσεις και το γεγονός ότι αναπόφευκτα κάποια κομμάτια ξεχωρίζουν. Συνολικά λοιπόν, πρόκεται για έναν υπέρχο δίσκο που ναι μεν ταιριάζει άψογα με το φινοπωρινό / χειμερινό κλίμα, αλλά ταυτόχρονα διαθέτει και διαχρονικό χαρακτήρα λόγω των σπάνιων μελωδιών που βρίσκονται συγκεντρωμένες σε αυτόν.
  • SHARE
  • TWEET