The Oath

The Oath

Rise Above (2014)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 20/02/2014
Θα είναι κρίμα κι άδικο να μην τις δούμε ως support group στους Uncle Acid & The Deadbeats όπως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Θέλω και μπορώ να μιλήσω για τον δίσκο αυτόν χωρίς ίχνος μουσικής αναφοράς, αλλά θα λογοκριθώ και θα αδικήσω το περιεχόμενό του, οπότε θα αυτοπεριοριστώ για χάρη της πληροφόρησης. Το ξανθό ντουέτο που λέτε, δημιουργήθηκε όταν η Linnéa Olsson από την Σουηδία άρπαξε την κιθάρα της και πήγε στο Βερολίνο όπου συνάντησε τη ντόπια Johanna Sadonis, κοιτάχτηκαν, συνειδητοποίησαν πόσο ίδιες είναι κι αποφάσισαν να σχηματίσουν τους (τις) The Oath. Έχοντας κοινά -και μη- ακούσματα, το περσινό τους single έδωσε το πρώτο στίγμα της μπάντας και χωρίς ίχνος έκπληξης, απέσπασε τα εγκωμιαστικά σχόλια του Μπάρμπα-Fenriz. Πορνόγερε...

Το "The Oath" είναι μια μίξη NWOBHM, πρωτόπλαστου doom metal με Motörhead κι έτσι δεν θα πέσει στην παγίδα του νέο occult rock, αν και η εμφάνιση των δύο κυριών μπορεί να σταθεί ικανή στην δημιουργία λανθασμένων εντυπώσεων. Αχ αγάπες μου...Το αβυσσαλέο latex ντεκολτέ και το ξανθό μαλλί, θα φέρουν στο νου την Jinx Dawson καλό είναι όμως να την αποβάλλει γρήγορα. Το ντουέτο δεν στηρίζει τις όποιες φιλοδοξίες του στην απόκοσμη και σατανιστική ατμόσφαιρα και την παροχή ελάχιστων πληροφοριών, αληθινών και μη, παρά και στο καθαρά μουσικό τους κομμάτι.

Το εναρκτήριο "All Must Die", πέρα από την αναφορά του στο metal club της Sadonis στο Βερολίνο (Kill 'Em All), ξεκαθαρίζει σχετικά γρήγορα πως το συγκρότημα ξέρει να παίζει καλή μουσική. Ο Danzig ήχος της κιθάρας και ο Motörhead τσαμπουκάς της, συνοδεύονται αρμονικά από τα φωνητικά που πατάνε σε πιο doom rock ρυθμούς και μαζί με τον γνώριμο καλπασμό του μπάσου από τον Simon Bouteloup (Kadavar), δημιουργούν έναν δικό τους ήχο, πάντα στα πλαίσια της αναγνώρισης των επιρροών τους. Τα "Night Child" & "Black Rainbow" είναι κι εδώ παρόντα, με το δεύτερο να αποδεικνύεται εν τέλει προφητικό λόγω στίχων («Let my spirit Rise Above»), τώρα όμως η μπάντα δεν βασίζεται εξ ολοκλήρου πάνω τους.

Το "Silver And Dust" σέρνει πλέον τον χορό μαζί με το "Psalm 7", η διάρκεια και η ενορχήστρωση του οποίου αναδεικνύουν την επίδραση που πρόλαβαν και άσκησαν οι The Devil's Blood, ειδικά το δεύτερο μισό της ολιγόχρονης καριέρας τους. Κάπου εδώ έρχεται και η διαπίστωση της αναγκαιότητας ενός «μεγάλου» τραγουδιού, κάτι στο οποίο ουδέποτε υστέρησαν οι Ολλανδοί. Όταν ένα άλμπουμ κυμαίνεται σε καλό επίπεδο, χρειάζεται κανα δυο συνθέσεις που θα το απογειώσουν και οι The Oath δεν τις έχουν ακόμα, αν και φαίνεται πως είναι θέμα χρόνου. Σαφώς και είναι Επιλογή Μήνα, όχι όμως για το ακουστικό της υπόθεσης...ακόμα.
  • SHARE
  • TWEET