The Night Flight Orchestra

Αυτό που ξεκίνησε λίγο-πολύ ως ένα χαβαλετζίδικο project για να υμνήσει την κιτσαρία των '80s πήρε τεράστιες διαστάσεις και το hype ξεπέρασε ακόμα και τους Soilwork και τους Arch Enemy, δηλαδή τα βασικά σχήματα των μελών του.

Το συγκρότημα δημιούργησε ένα ευρύ κοινό μέσα από το χαβαλέ, αλλά και μέσα από την υψηλή μουσική και συνθετική κατάρτιση που διαθέτει στις τάξεις του. Κατ’ επέκταση το κοινό αυτό απέκτησε υψηλές προσδοκίες από τους TNFO και παρακολουθεί πλέον πιστά την πορεία του σχήματος.

Εξακολουθούν να είναι από τις πιο δημιουργικές και ουσιαστικές μπάντες του μελωδικού και γλυκανάλατου ροκ

Όμως τώρα που τα πράγματα είναι αλλιώς, αυτό το χαριτωμένο novelty act που τροφοδοτούσε την πλάκα, τώρα γίνεται λίγο πιο πολύ στα σοβαρά και μάλλον δεν έχει την ίδια πλάκα. Όπως θα έλεγε και ο Κομφούκιος, αν βγάλουμε την πλάκα από την εξίσωση των Night Flight Orchestra, αυτό που μένει είναι μόνο το AOR και ας είμαστε σοβαροί, αυτό δεν είναι αστείο πια.

Οι ρομαντικοί Σουηδοί rockers (παρά τον υποβόσκοντα φετιχισμό με τις αεροσυνοδούς και τα αεροπλάνα και τα αεροδρόμια) εξακολουθούν όμως να είναι από τις πιο δημιουργικές και ουσιαστικές μπάντες του μελωδικού και γλυκανάλατου ροκ. Το «Aeromantic» όμως είναι στο ίδιο ή καλύτερο επίπεδο με τον επικό προκάτοχο του, τον οποίο τόσο υμνήσαμε -προ διετίας- εδώ στο Rocking;

Θωπεύει πρόστυχα κάτω από το τραπέζι τα disco βίτσια τους

ΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ:

 Η δημιουργικότητα των TNFO δεν έχασε έδαφος, αλλά ταυτόχρονα θεωρώ ότι δεν μπόρεσε να επεκταθεί και σε αυτό το άλμπουμ. Τα γηπεδικά, sing along ρεφρέν που θα μείνουν χαραγμένα για πάντα στο μυαλό και οι κολλητικές μελωδίες που ακούσαμε στους δύο-τρεις προηγούμενους δίσκους δεν είναι σε αυτό το άλμπουμ το απόλυτο σημείο αναφοράς των Σουηδών. Η ποιοτική αυτή ειδοποιός διαφορά, που διέθεταν σε σχέση με τα άλλα συγκροτήματα του είδους, αισθάνομαι πως πλέον αφομοιώθηκε λίγο και εκφυλίστηκε, αλλά δεν αφανίστηκε κιόλας.

Το πνεύμα των ABBA είναι αρκετά ζωντανό σε πολλά τραγούδια

Ηχητικά θα έλεγα ότι κινείται πιο κοντά στα τέλη της δεκαετίας του '70 με αρχές '80, με ένα γυαλισμένο overproduced μελωδικό ραδιοφωνικό rock, θωπεύοντας όμως πρόστυχα κάτω από το τραπέζι και τα disco βίτσια τους.

Το AOR των TNFO όμως έχει εμπλουτιστεί και με λίγο synth-pop-rock. Τα πλήκτρα διαδραματίζουν πιο ουσιαστικό, αλλά όχι κεντρικό, ρόλο, ενώ τα τύμπανα του Jonas Källsbäck συχνά ακούγονται σαν να είναι παιγμένα στα θρυλικά εξαγωνικά ηλεκτρονικά drums της Simmons, που κατέστρεψαν τα 80s με τον χαρακτηριστικό τους ήχο.

Με εξαίρεση το generic και βαρετό εναρκτήριο τραγούδι "Servants Of The Air", το "Aeromantic" παίρνει μπρος και κρατάει σταθερά το ύψος του από το αγαπημένο μας σινγκλάκι του "Divinyls" ως το τέλος του δίσκου. Το πνεύμα του Σουηδικού πολιτιστικού θεσμού των ABBA είναι αρκετά ζωντανό σε πολλά τραγούδια, από το "If Tonight Is Our Only Chance" ως το "Transmissions", μια από τις καλύτερες συνθέσεις τους, όπου και ξεδιπλώνεται σε όλο του το μεγαλείο.

Μέχρι να ακουστούν τα ρεφρέν τους τουλάχιστον, τα "The Boy’s Last Summer", όπως και το "Taurus" κάνουν ένα τσεκάρισμα στο Hacienda στο Manchester για να δουν τι παίζει, ενώ το "Dead Winter" θα μπορούσε να είναι βγαλμένο απευθείας από ένα δίσκο του Alan Parsons. 

Το "Golden Swansdown" χαιρετάει τον τιτάνιο Phil Collins και στα πιο πομπώδη σημεία του τον Αυστραλό cheese master, John Farnham , όμως τα τραγούδια , τα οποία κρατούν τον πιο ξεκάθαρο δίαυλο επικοινωνίας με τα προηγούμενα άλμπουμ και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού είναι το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου, αλλά και το "Carmecita Seven" μαζί με το "Sister Mercurial".

Το easy listening "Aeromantics" αδικείται από το υψηλό επίπεδο των προκατόχων του, παρόλο που διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά μιας εξωφρενικά ποιοτικής δουλειάς. Το πιο παράδοξο όμως είναι ότι αν και ενσωμάτωσαν «νέα» άλλα στοιχεία στον ήχο τους, το "Aeromantics" δεν δίνει την απαραίτητη ανανεωτική πνοή στη δισκογραφία των The Night Flight Orchestra.

Μακάρι να είχαν δώσει πιο πολύ βάρος στις κλασικίζουσες ABBA αναφορές τους, που τους βγαίνουν απίστευτα και αβίαστα. Αυτό θα είχε φοβερό ενδιαφέρον.