The Melvins

Hold It In

Ipecac (2014)
Από τον Μανώλη Κληρονόμο, 29/10/2014
Melvins + Butthole Surfers = Noise rock παράνοια
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Μέχρι τώρα θα έχετε καταλάβει ότι την υπόθεση των Melvins, εδώ στο Rocking, την έχω λάβει εργολαβικά και με το ρυθμό που κυκλοφορούν δίσκους, μέλλον θα γράφω για δαύτους μέχρι κάποιος από τις δύο πλευρές αποφασίσει να ασχοληθεί με κάτι άλλο. Από το 2010 και μετά οι Melvins κυκλοφορούν άλμπουμ με ρυθμό πολυβόλου. Εκτός αυτού, οι Coady Willis και Jared Warren των Big Business μοιάζουν να αποτελούν παρελθόν από τη μπάντα και αν κρίνω από τις διαρκείς αλλαγές που γίνονται στο line-up από πλευράς Buzzo και Crover, οι οποίοι από το 2012 και μετά επιλέγουν να συνεργαστούν με παλιούς φίλους και γνωστούς (μια ματιά στα προηγούμενα review μου, θα καταλάβετε για τι πράγμα μιλάω), μάλλον αυτή είναι η κατεύθυνση την οποία οι Melvins θα ακολουθούν από εδώ και πέρα. Δηλαδή, οι Buzzo και Crover πιθανότατα βαρέθηκαν να παίζουν το ίδιο heavy rock που παίζουν εδώ και 30 χρόνια, οπότε αποφάσισαν να αρχίσουν τις συνεργασίες για χάρη της μερικής διαφοροποίησης. Από τη μία αυτό είναι καλό και σίγουρα σε κάθε δίσκο έχουν κάτι καινούργιο να πουν (με αποκορύφωμα μέχρι στιγμής, το "Freak Puke" του 2012 που συνεργάστηκαν με τον μπασίστα Trevor Dunn των Fantomas), από την άλλη, η χημεία που είχαν βρει με τους αλητάμπουρες των Big Business ήταν μοναδική προσδίδοντας έναν αέρα φρεσκάδας στον ήχο τους.

Αυτή τη φορά οι Melvins έχουν δύο πολύ εκλεκτούς καλεσμένους και δεν είναι άλλοι από τους Jeff Pinkus (μπάσο) και Paul Leary (κιθάρα) των noise rock θεών, Butthole Surfers και αν νομίζετε ότι ήρθαν απλά για να παίξουν ότι τους πει ο Buzzo, είστε βαθιά γελασμένοι. Οι Pinkus και Leary ήρθαν για να διαφοροποιήσουν τον ήχο των Melvins όσο πρέπει για να κυκλοφορήσουν έναν αξιοπρόσεκτο δίσκο χωρίς όμως να χαθεί η ταυτότητα της μπάντας. Αυτό φαίνεται από την ευχέρεια που τους δίνει το ιδρυτικό δίδυμο της μπάντας, αφήνοντας τους (για πρώτη φορά σε όλες αυτές τις συνεργασίες που έχουν κάνει κατά καιρούς) να εμπλακούν στις συνθέσεις. Οπότε ναι, ο νέος δίσκος των Melvins ακούγεται πιο Melvins από ποτέ αλλά έχει και αυτή την πειραματική noise / blues αλητεία που έρχονται οι Pinkus και Leary να προσθέσουν.

Το εναρκτήριο κομμάτι "Bride Of Crankenstein" είναι ένας μπαρουτοκαπνισμένος κλασικός Melvins κομμάταρος, αλλά το "You Can Me Wait" που ακολουθεί, το οποίο έχει γράψει ο Leary, έχει ένα πιο γλυκό άρωμα με απαλές ώριμες κιθάρες που ξεχωρίζουν. Πιο κάτω, στο "Eyes On You" o Leary βάζει με περίσσια χάρη όλο τον αλλοπρόσαλο χαρακτήρα του δημιουργώντας μια άρρωστη blues κομματάρα με διεστραμμένα φωνητικά. Καθ' όλη τη διάρκεια του δίσκου, οι Melvins, χάρη στους Leary και Pinkus, εξερευνούν τις πιο παράξενες και διαστροφικές πτυχές τους χωρίς όμως ποτέ να απομακρύνονται πάρα πολύ από τον χαρακτηριστικό ήχο τους. Αυτό που σίγουρα λείπει είναι μια δυνατή διασκευή όπως έκαναν σχεδόν σε κάθε άλμπουμ τους μέχρι τώρα. Ίσως με τον περσινό cover δίσκο τους, "Everybody Loves Sausages", να έβγαλαν όλα τα απωθημένα τους και να μην έμεινε κάτι για αυτό εδώ αλλά δεν πειράζει, στον επόμενο.

Στην ουσία αυτό που καταφέρνει το δίδυμο των Butthole Surfers είναι να δώσει έναν έντονο αέρα φρεσκάδας στον χαρακτήρα των Melvins και να τους θυμίσει ότι μπορούν να γράφουν περίεργες κομματάρες χωρίς να γίνονται προβλέψιμοι και κουραστικοί. Ο δίσκος δεν είναι τέλειος από την αρχή μέχρι το τέλος, ίσως θα έπρεπε να ρίξουν λίγο τη διάρκεια (52 λεπτά) αφού φαίνεται σε σημεία να χάνει σε συνοχή, ενώ μάλλον τα κομμάτια που έχει γράψει ο Leary είναι τα πιο αξιοσημείωτα (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα υπόλοιπα είναι κακά ή αδιάφορα). Η αλήθεια είναι πάντως ότι οι Melvins, εδώ, φαίνεται να βρήκαν το τέλειο δίδυμο που θα μπορούσαν μαζί του να γράψουν ένα νέο εντυπωσιακό κεφάλαιο στην ιστορία τους. Αν και δεν νομίζω οι Pinkus και Leary να συνεχίσουν στους Melvins, εγώ σταυρώνω δάχτυλα για περαιτέρω συνεργασίες. Εν κατακλείδι, το "Hold It In" είναι ένα από τα πιο απολαυστικά άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει οι Melvins τα τελευταία χρόνια, σίγουρα καλύτερο του περσινού "Tres Cabrones" και το μόνο που μένει πλεόν είναι να δούμε ποιό θα είναι το επόμενο βήμα τους.

  • SHARE
  • TWEET