Tantara

Ένα από τα βασικά αξιώματα της Μερφολογίας υποστηρίζει ότι πάντα βρίσκεις κάτι στο τελευταίο μέρος που ψάχνεις. Στη μουσική, αυτό συνήθως μεταφράζεται σε κάτι θετικό. Είναι ωραίο όταν σου έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις, είτε όταν πρόκειται για μία απρόσμενα καλή επάνοδο κάποιου κοιμισμένου γίγαντα είτε για μία νέα μπαντάρα που σκάει από το πουθενά και αναγκάζει τα βλέμματα να στραφούν πάνω της. Στην περίπτωση των Tantara, το «πουθενά» βρίσκεται κάπου στη Νορβηγία και η πρώτη μου ενέργεια ακούγοντας το ντεμπούτο τους ήταν να ξεδιπλώσω έναν ψηφιακό χάρτη προσπαθώντας να επιβεβαιώσω την ύπαρξη ενός ακόμα Bay Area στην περιοχή του Vestfold.

Έχοντας προειδοποιήσει προ δύο ετών με το EP "Human Mutation", οι Νορβηγοί μεγιστοποιούν την επίθεσή τους στο φετινό "Based On Evil", μπαίνοντας με αξιώσεις στο πολυπληθές retro-thrash πανηγύρι της εποχής. Προχωρώντας σε μια κίνηση που δεν έχω καταλήξει ακόμα αν είναι σοφή ή λανθασμένα παρορμητική, παραδίδουν τα ηνία της παραγωγής στον Flemming Rasmussen, υπερτονίζοντας τη δεδομένη ικανότητά τους να πλησιάζουν πιο κοντά στον Bay Area ήχο των 80s από πολλούς άλλους που επιδιώκουν κάτι ανάλογο τα τελευταία -κάμποσα- χρόνια.

Και δεν μιλάμε μόνο για πρώιμους Metallica, Testament, Death Angel, Exodus και λοιπούς. Μιλάμε κυρίως για Heathen και για Vio-Lence (διάολε!), μιλάμε για αυθεντική old-school ουσία με παντελή απουσία φρου-φρου και εύκολων εντυπωσιασμών. Και μιλάμε ότι οι τύποι τα κάνουν όλα άψογα, με το τρίπτυχο παραγωγής / συνθέσεων / εκτελεστικότητας να διαφωνεί κάθετα με το ημερολογιακό παρόν.

Φυσικά θα υπάρξει και η άλλη άποψη που θα κατηγορήσει τους Tantara ως στυγνούς μιμητές των παραπάνω συγκροτημάτων, κι εκεί είναι που προσωπικά διατηρώ κάποιες μικρές επιφυλάξεις για την επιλογή του Rasmussen. Με ένα μεγάλο μέρος των επιρροών να παραπέμπει καρφί στην πενταετία '84-'88 των Metallica και τα φωνητικά του Fredrik Bjerkø να προβάλλουν μία ιδιότυπη ανάμειξη του πιτσιρικά Hetfield και της παράνοιας του Tim Baker των Cirith Ungol, θεωρώ ότι η επιλογή του Δανού για τη θέση πίσω απ’ την κονσόλα ίσως να παραήταν φιλόδοξη...

Ωστόσο, οι ισχυρές αναφορές στα δύο πρώτα άλμπουμ των Heathen κάνουν τη διαφορά, με τον μέσο όρο των κομματιών να υπερβαίνει τα εφτά λεπτά, ενώ έντονη είναι και η παρουσία του πνεύματος τόσο των Testament (ιδίως στα lead / solo σημεία) όσο και των Vio-Lence, με την ευρωπαϊκή επιρροή να βρίσκει τον σημαντικότερο εκφραστή της στο πρόσωπο των Holy Moses.

Τελικώς, με την αρτιότητά του να εξουδετερώνει τους όποιους αρχικούς ενδοιασμούς, το δισκογραφικό ντεμπούτο των Νορβηγών καταφέρνει να τους προβιβάσει από μία ακόμη ανερχόμενη μπάντα σε έναν πραγματικά δυνατό ανταγωνιστή για την μάχη της κορυφής της σύγχρονης thrash σκηνής. Ανάμεσα στα οχτώ κομμάτια του "Based On Evil", το ομώνυμο και το "Trapped In Bodies" αρκούν ως πειστήρια της ποιότητάς του.