Summoning

Οι Summoning για όσους την ψάχνουν με το επικό, ατμοσφαιρικό black metal δεν αποτελούν κανένα επτασφράγιστο μυστικό. Ιδιαίτερα γνωστή μπάντα στον χώρο, μύησε -φαντάζομαι- αρκετούς από μας στον συγκεκριμένο ήχο, κυκλοφορώντας εξαιρετικούς δίσκους, από το 1993 που είναι ενεργοί, μέχρι και σήμερα.

Παρότι, σε γενικές γραμμές, ότι έχουν γράψει από το "Lugburz" του '95 μέχρι και το "Oath Bound" το 2006 παίζουν σταθερά σε υψηλό επίπεδο, τα επτά χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι να δημιουργήσουν νέα μουσική και να κυκλοφορήσουν φέτος το "Old Mornings Dawn" φαίνεται πως είχαν το τίμημα τους. Αν και με την πρώτη ακρόαση σε κερδίζει, σταδιακά η αρχική συμπάθεια σβήνει και οι αδυναμίες του διακρίνονται όλο και πιο καθαρά. Το "Old Mornings Dawn" ουσιαστικά παρουσιάζει μία απόμεταλλωμένη version των Αυστριακών, ένα ατμοσφαιρικό και ιδιαίτερα λυρικό δημιούργημα medieval μουσικής αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχει χαρακτήρα, δεν έχει παραγωγή, δεν έχει riff. Βασικά οι κιθάρες στα περισσότερα κομμάτια μετά βίας διακρίνονται και έχουν τον ίδιο ρόλο που θα είχαν και σε ένα τραγούδι της Madonna. Απλά γεμίζουν τον ήχο. Στα ίδια και χειρότερα επίπεδα κυμαίνονται και τα, έτσι και αλλιώς, «πλαστικά» drums της μπάντας, που στην καλύτερη των περιπτώσεων απλά συνοδεύουν «τσιφτετελορυθμούς» όπως αυτός του "Caradhras" για παράδειγμα.

Ακόμα και το πιο «ανάλαφρο» "Oath Bound" ήταν σίγουρα πιο μεστό και πιο "Summoning" από την συγκεκριμένη κυκλοφορία και σίγουρα δεν προμήνυε τέτοια αλλαγή. Για να μην γίνω άδικος, θα πρέπει να πω ότι υπάρχουν και καναδύο τραγούδια που διασώζονται στο γενικότερο ναυάγιο του "Old Mornings Dawn", το "The White Tower" ας πούμε, αλλά όταν η πλειοψηφία του δίσκου μοιάζει με αλληλουχία ατελείωτων intro και επιπρόσθετων εφέ βροχής, πουλιών και λοιπές αηδίες τι να το κάνεις; Αν είχε και γυναίκα πίσω από το μικρόφωνο θα ήταν κάτι εφάμιλλο των Blackmore's Night. Και όλοι ξέρουμε πόσο καλά δουλεύει αυτή η συνταγή.

Εν κατακλείδι, χωρίς να αγνοώ ότι υπάρχει και κόσμος που γουστάρει με τέτοιου είδους μουσικές, η ουσία είναι ότι ο συγκεκριμένος δίσκος είναι πολύ λίγος για να καλύψει το comeback των Αυστριακών, δεδομένου των προσδοκιών που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει με την δουλειά τους. Το "Old Mornings Dawn" παρουσιάζεται αδύναμο, ανέμπνευστο και μετά την δεύτερη τρίτη ακρόαση γίνεται ιδιαίτερα βαρετό και σίγουρα όχι αυτό που περιμένει κάποιος. Αλλά, θα μου πεις εδώ βρήκαν σε ξέρα οι Falkenbach προ διετίας, τι διαφορετικό θα μπορούσαν να κάνουν οι Summoning σε έναν ήχο που -ας είμαστε ειλικρινείς- είναι νεκρός εδώ και χρόνια;