Streetlight Manifesto

Και μόνη η ιδέα ορισμένων album διασκευών μπορεί να τρομοκρατήσει, εξαιτίας της φύσης του Προκρούστη διασκευαστή. Οι Streetlight Manifesto ανήκουν στην αριστοκρατία του third wave ska punk, το οποίο ομολογουμένως δύσκολα αποτυγχάνει. Είναι κεφάτο, εύπεπτο,  ξεσηκωτικό. Δύσκολα όμως επίσης διαπρέπει.

Το "99 Songs Of Revolution: Vol. I" εγκαινιάζει μια σειρά από οκτώ album διασκευών, της οποίας τουλάχιστον άλλος ένας «τόμος» θα φέρει την υπογραφή των επτά από το New Jersey. Είναι να σε πιάνει κρύος ιδρώτας όταν μια μπάντα με έντονο χαρακτήρα διακινδυνεύει να κυκλοφορήσει μια ημιβιομηχανικού τύπου συλλογή από διασκευές, σαν τα διάφορα τραγελαφικά «bossa nova tribute to Van Halen by artists not even their mothers have heard of». Ευτυχώς δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Η -μάλλον ακίνδυνη- ποικιλία των τραγουδιών που επελέγησαν δεν αποτυπώνεται στο αποτέλεσμα, γιατί φυσικά αλέθεται από το εύχαρι ξεφάντωμα του είδους. Έτσι, ναι μεν το άλμπουμ κυλά ευχάριστα, ναι μεν η κεφάλα του ακροατή κουνιέται δεξιά-αριστερά, αλλά σπάνια κάτι συγκρατεί την προσοχή του. Ποιοτικότατες, οι ενορχηστρώσεις των Streetlight Manifesto δεν είναι πάντα ευρηματικές και κάποιοι από τους διασκευασμένους υποφέρουν.  Το "Just" των Radiohead κακώς, πολύ κακώς διατηρεί την εναλλακτική του παραφωνία, το ακουστικό ξόρκι "Birds Flying Away" του Mason Jennings μολύνεται από την έκρηξη πνευστών και το sixties ευγενές ορυκτό "Red Rubber Ball" των The Cyrkle αποξεραίνεται από τον εκμοντερνισμό.

Οι κοντινοί ή μακρινοί «συγγενείς» NOFX, Bad Religion, Τhe Dead Milkmen, Squirrel Nut Zippers και Bandits Of The Acoustic Revolution δέχονται φόρους τιμής αναμενόμενης καταλληλότητας, χωρίς εξέχον ενδιαφέρον. Αντιθέτως, οι πιο «παρείσακτοι» της υπόθεσης δίνουν ουσία στο album, με τη σπιρτάδα του "The Troubadour" του Louis Jordan, με την αναπάντεχη δυναμική του "Me And Julio Down By The Schoolyard" του Paul Simon και με το θεαματικά μεταλλαγμένο "Such Great Heights" των The Postal Service, που τα καταφέρνει εξίσου καλά και σε αυτή την ταχύτητα.

Και τώρα, κυρίες και κύριοι, με μεγάλη χαρά και τιμή σάς παρουσιάζουμε τον πασπαρτού επίλογο: Οι οπαδοί του είδους θα ευχαριστηθούν από ένα ποιοτικό άλμπουμ, χωρίς να το λατρέψουν, ενώ οι λοιποί περίεργοι δεν θα χάσουν αν απέχουν, εκτός αν κόπτονται ιδιαιτέρως να ακούσουν μια ska punk διασκευή σε τραγούδι αγαπημένου τους καλλιτέχνη. Ευχαριστούμε για την προσοχή σας.