Stray Cats

40

Surfdog (2019)
Από τον Αντώνη Αντωνιάδη, 21/06/2019
Ένας δίσκος βγαλμένος από την εποχή που το συγκρότημα βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Μια φορά κι ένα καιρό υπήρχε μια συγκροτηματάρα που λεγόταν Stray Cats. Το τρίο των Brian Setzer, Lee Rocker και Slim Jim Phantom ένωσε τις δυνάμεις του το 1979 και το 1981 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους όμωνυμο δίσκο, ένα πραγματικό μνημείο αληταράδικης rock’n’roll ατμόσφαιρας, που τους εξασφάλισε τεράστια αναγνώριση και μέχρι σήμερα παραμένει κλασσικός με όλη τη σημασία της λέξης.

Με τα χρόνια το συγκρότημα διαλύθηκε, ξαναενώθηκε και ξαναδιαλύθηκε αρκετές φορές, με το "Choo Choo Hot Fish" να αποτελεί ουσιαστικά την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά με νέο υλικό. Από εκεί, ο καθένας πήρε τον δρόμο του με τον Setzer να δημιουργεί τους The Brian Setzer Orchestra, τον Rocker να ακολουθεί solo καριέρα και τον Slim Jim Phantom να συμμετέχει σε μια σειρά από άλλα projects.

26 χρόνια μετά λοιπόν, οι 60άρηδες πια Stray Cats ενώνουν ξανά τις δυνάμεις τους για να γιορτάσουν τα 40 χρόνια από την δημιουργία τους κυκλοφορόντας ένα καινούργιο άλμπουμ. Βέβαια, ο δέκατος δίσκος του συγκροτήματος στην πραγματικότητα μοιάζει με μια μικρή χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στις αρχές της δεκαετίας του 1980 την περίοδο που οι νεαροί τότε Stray Cats, βομβάρδιζαν τη νεολαία της εποχής με γερές δόσεις '50s παροξυσμού. Και αυτό γιατί στην πραγματικότητα, το "40" μοιάζει με ένα δίσκο που θα μπορούσαν να είχαν βγάλει ο Setzer και η παρέα του όταν βρίσκονταν στο απόγειο της καριέρας τους.

Εξάλλου, όλα τα στοιχεία που μπορεί κανείς να αγαπάει στη μουσική τους δείχνουν να έχουν μείνει αναλλοίωτα από το χρόνο. Έτσι, στο "40" συναντά κανείς τα χορευτικά boogie-woogie, τα solo και τους χιουμοριστικούς στίχους του Setzer, το δυναμικό rhythm section των Lee Rocker και Slim Jim Phantom, και, φυσικά, την απολύτως απενοχοποιημένη ροκαμπιλάδικη αναμελιά που λίγα συγκροτήματα εξέφρασαν τόσο καλά όσο οι Stray Cats. Και μπορεί να μην μας αφήνουν με το στόμα ανοιχτό χάρη στις καινοτομίες τους ή στην τεχνική τους όμως νομίζω ότι αυτός δεν ήταν ποτέ ο στόχος τους.

Πάρτε για παράδειγμα το εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου, "Cat Fight (Over A Dog Like Me)". Πρόκειται για ένα τραγούδι που πραγματικά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις κορυφαίες στιγμές του συγκροτήματος όπως το "Rock This Town" ή το "Stray Cat Strut". Και αυτό θα πω πως είναι κάτι που θα νοιώσει κανείς αρκετές φορές ακούγοντας το δίσκο, με τα "When Nothing's Going Right" και "That's Messed Up" να αποτελούν μερικές από τις κορυφαίες στιγμές του.

Παράλληλα όμως οι Stray Cats ξεφεύγουν και λίγο από τα αναμενόμενα παραδίδοντας μας μικρά αριστουργήματα όπως το σπουδαίο "Cry Danger", που θυμίζει το "Day tripper" των Beatles, το "I Attract Trouble" που παραπέμπει στους Jefferson Airplane και το ψυχεδελικό rock της δεκαετίας του 1960, το μεθυστικό "Desperado", καθώς και το αλήτικό "Devil Train" που κλείνει τον δίσκο.

Οι Stray Cats επέστρεψαν και δείχνουν να έχουν βρει κάποιο μαγικό ελιξίριο που τους χάρισε αιώνια νεότητα παραδίδοντάς μας έναν άκρως διασκεδαστικό, δίσκο που μας ταξιδεύει σε πιο ανέμελες εποχές βγαλμένες από μικρές αμερικάνικες ουτοπίες της δεκαετίας του 1950. Χαλαρώστε, βάλτε ένα ποτάκι κι απολαύστε τους.

  • SHARE
  • TWEET