Strangeways

Οι Strangeways είναι από τα συγκροτήματα που οι κατέχοντες καλά το μελωδικό hard rock έχουν σε πολύ μεγάλη εκτίμηση, μιας και οι πρώτες δουλειές τους αποτελούν διαμάντια στο χώρο. Προσωπικά έχω «ταξιδέψει» πολλές φορές με τα τραγούδια τους, αφού οι μελωδίες και η ατμόσφαιρα που απέπνεαν οι συνθέσεις τους σου προκαλούσαν τη θέληση να κλείσεις τα μάτια και να φανταστείς μέρη που θα ήθελες να πας.

Ο τελευταίος μήνας του φετινού χρόνου τους βρίσκει -επανιδρυμένους από πέρυσι- να κυκλοφορούν την όγδοη δουλειά τους με τίτλο "Age Of Reason". Μια δουλειά όμως που, τουλάχιστον για μένα, θα περάσει χωρίς κανείς να την πάρει χαμπάρι. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι δυστυχώς δεν υπάρχει αυτή η επιβλητική ατμόσφαιρα που διακατείχε τις συνθέσεις παλιότερα. Τα νέα κομμάτια εννοείται ότι είναι στο ίδιο ύφος με το όλο στυλ που έχουν υιοθετήσει τα προηγούμενα χρόνια, αλλά μέχρι εκεί. Στη νέα δουλειά δεν υπάρχει αυτό το κάτι που θα σε μαγέψει. Αυτό το τραγούδι που θα σε καθηλώσει αποσβολωμένο στην καρέκλα σου και δε θα σε αφήσει να σηκωθείς. Το σημαντικό ατού που είχαν οι Strangeways ήταν ότι τα κομμάτια τους σε εντυπωσίαζαν από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, κάτι που η νέα προσπάθεια δεν επιτυγχάνει. Οι συνθέσεις κινούνται κατά κύριο λόγο σε αργά tempo, όπως μας έχουν συνηθίσει, με πολύ λίγα γρήγορα μουσικά ξεσπάσματα, αλλά μέχρι εκεί.

Στα συν του άλμπουμ είναι η επιστροφή του Terry Brock στο μικρόφωνο, κάτι που έχει δώσει μια άλλη οπτική στα κομμάτια, μια μικρή αναπόληση της παλαιότερης κατάστασης. Η νέα όμως δουλειά απευθύνεται μόνο στους οπαδούς τους αλλά και σε αυτούς του είδους. Δύσκολα ένας μη οπαδός του μελωδικού χώρου θα δώσει σημασία στο "Age Of Reason". Αν για κάποιο λόγο δεν τους έχετε ακούσει και σας αρέσουν group όπως οι Dare ή οι Journey, ακούστε και τους Strangeways.

Από το συγκρότημα περιμένω πολλά. Έχοντας κάνει support σε καλλιτέχνες όπως οι Bryan Adams, The Kinks, Meatloaf, Europe και Glenn Hughes, θα έπρεπε να είχαν αποκομίσει σωστές εμπειρίες έτσι ώστε να γράφουν κομμάτια που να έχουν μια μικρή ταυτότητα και να μη θυμίζουν με τη μία άλλους, κάτι που έκαναν επιτυχώς στην αρχή της καριέρας τους. Το ταλέντο το έχουν. Αναμένω και την επόμενη δουλειά για να τους κρίνω ίσως καλύτερα. Μακάρι το μέλλον να είναι καλύτερο για αυτούς.