Πιστεύει ακράδαντα ότι υπάρχουν μόνο δύο είδη μουσικής, η καλή και η κακή. Σχολιάζει και από τα δύο στις σελίδες του Rocking.gr, αν και οι κακές γλώσσες λένε ότι γράφει κυρίως για ό,τι είναι ή μοιάζει...
«Χασμουρητό (το) [ουσιαστικό]: Αθέλητο άνοιγμα του στόματος για βαθιά και παρατεταμένη αναπνοή από κούραση, νύστα, ανία κλπ.» [Τεγόπουλος-Φυτράκης: Ελληνικό Λεξικό]
Ε, κάποια στιγμή θα συνέβαινε κι αυτό. Ήταν αναμενόμενο. Δεν είναι δυνατόν ό,τι παράγει η Σουηδία να είναι και καλό. Ήρθαν οι Stockholm Stoner να το αποδείξουν. Το ντεμπούτο τους περιλαμβάνει δέκα απίστευτα ξενέρωτα τραγούδια που έχουν σαν βάση τα blues, αλλά ακούγονται σαν να προορίζονται για τη Eurovision και το εμπορικό ραδιόφωνο. Ακίνδυνα, άνοστα και με μηχανιστική αντίληψη του είδους που θέλουν να παίξουν. Eίναι φανερό ότι απευθύνονται στο ενήλικο κοινό ή γενικά σε όσους έχουν μικρή ή και καθόλου σχέση με τα blues.
Η παραγωγή κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα θάβοντας τις λιγοστές καλές εξάρσεις της κιθάρας και τον πάντα ελκυστικό ήχο της φυσαρμόνικας, για χάρη της πρώτης φωνής και των δεύτερων φωνητικών που προέρχονται από μελιστάλαχτες κορασίδες. Η δε ρυθμική βάση είναι εξαφανισμένη – μην τρομάξουμε και τους γείτονες ντε!
Τα μέλη της μπάντας έχουν περάσει από διάφορες συνεργασίες εντός και εκτός της χώρας και, δεν ξέρω ποιον απασχολεί αυτό, ο κιθαρίστας τους διατέλεσε μουσικός και παραγωγός των ΑΒΒΑ (και αυτό φαίνεται).
Τούτο το cd το βρίσκω να είναι κατάλληλο μόνο για δώρο για τη γιορτή της μητέρας. Αν η εν λόγω μητέρα είναι άνω των 60 χρονών και την ενοχλεί η δυνατή μουσική. Και βρίσκεται στο νοσοκομείο. Σε κώμα. Μετά από λοβοτομή.
Ε, κάποια στιγμή θα συνέβαινε κι αυτό. Ήταν αναμενόμενο. Δεν είναι δυνατόν ό,τι παράγει η Σουηδία να είναι και καλό. Ήρθαν οι Stockholm Stoner να το αποδείξουν. Το ντεμπούτο τους περιλαμβάνει δέκα απίστευτα ξενέρωτα τραγούδια που έχουν σαν βάση τα blues, αλλά ακούγονται σαν να προορίζονται για τη Eurovision και το εμπορικό ραδιόφωνο. Ακίνδυνα, άνοστα και με μηχανιστική αντίληψη του είδους που θέλουν να παίξουν. Eίναι φανερό ότι απευθύνονται στο ενήλικο κοινό ή γενικά σε όσους έχουν μικρή ή και καθόλου σχέση με τα blues.
Η παραγωγή κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα θάβοντας τις λιγοστές καλές εξάρσεις της κιθάρας και τον πάντα ελκυστικό ήχο της φυσαρμόνικας, για χάρη της πρώτης φωνής και των δεύτερων φωνητικών που προέρχονται από μελιστάλαχτες κορασίδες. Η δε ρυθμική βάση είναι εξαφανισμένη – μην τρομάξουμε και τους γείτονες ντε!
Τα μέλη της μπάντας έχουν περάσει από διάφορες συνεργασίες εντός και εκτός της χώρας και, δεν ξέρω ποιον απασχολεί αυτό, ο κιθαρίστας τους διατέλεσε μουσικός και παραγωγός των ΑΒΒΑ (και αυτό φαίνεται).
Τούτο το cd το βρίσκω να είναι κατάλληλο μόνο για δώρο για τη γιορτή της μητέρας. Αν η εν λόγω μητέρα είναι άνω των 60 χρονών και την ενοχλεί η δυνατή μουσική. Και βρίσκεται στο νοσοκομείο. Σε κώμα. Μετά από λοβοτομή.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
