Sonata Arctica

Οι Sonata Arctica είναι μια από τις μπάντες που έχει αφήσει πολύ έντονα το στίγμα της τα τελευταία χρόνια στη metal δισκογραφία. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι σίγουρα το μόνο group του euro power που έχει τόσες πολλές κυκλοφορίες στο ενεργητικό του με τόσα λίγα χρόνια ύπαρξης. Γυρνώντας πίσω στo 1999, ημερομηνία που έβγαλαν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά "Ecliptica" θυμάμαι ότι ήταν από τους πρωτοεμφανιζόμενους που είχαν κάνει αισθητή την παρουσία τους λόγω της μεγάλης τους διαφήμισης. Όταν τότε πρωτοπήρα το album τους δεν μπορώ να πω ότι με άφησε άφωνο. Οι επιρροές από τη "Stratovarius σχολή" εμφανείς. Παρ' όλα αυτά οι Sonata Arctica συνέχισαν ακάθεκτοι, αψηφώντας τις όποιες σειρήνες ηχούσαν γύρω τους, να δουλεύουν ασταμάτητα σ' αυτό που γουστάρουν περισσότερο: το μοντέρνο μελωδικό euro-power. Μετά από δεκάδες συναυλίες είτε ως support είτε ως headliners σε πολλές χώρες του κόσμου, αλλά και αμέτρητες ώρες στο studio έφτασαν στο σημείο να έχουν ήδη 14 κυκλοφορίες, συμπεριλαμβανομένων και των EP's αλλά και των singles από τους εκάστοτε δίσκους τους.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με την καινούρια, τέταρτη full length δουλειά τους "Reckoning Night", η οποία είναι και η μοναδική απόδειξη της μουσικής τους πλεύσης στα ίδια ή σε άλλα νερά. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του νέου τους cd καταλαβαίνει κανείς ότι η μουσική τους ταυτότητα δεν έχει αλλάξει καθόλου. Ακούγοντας σιγά σιγά όλο το album πείθεται τελείως. Οι Sonata Arctica συνεχίζουν να παίζουν μοντέρνο euro-power βασισμένο στην μελωδία και στην ταχύτητα η οποία είναι άλλοτε γρήγορη και άλλοτε mid-tempo.

Οι επιρροές από τους Stratovarius είναι ακόμα εμφανείς αλλά όχι στο βαθμό του παρελθόντος. Κάνουν την προσπάθεια που πρέπει -ίσως και λόγω της εμπειρίας που έχουν ήδη αποκτήσει- να αποτραβηχτούν από το ηχητικό μιμητικό τους παρελθόν και σιγά σιγά να αποκτήσουν τη μουσική τους οντότητα στο μεταλλικό χάρτη. Το album έχει από όλα: γρήγορα κομμάτια, άλλα κάπως πιο αργά, αλλά και τις απαραίτητες μπαλάντες, όλα φιλτραρισμένα μέσα από μια εξαίσια και όπως πρέπει παραγωγή. Όλα τα κομμάτια είναι καλοδουλεμένα και παρά το συναίσθημα ότι κάπου, κάποτε έχουμε ακούσει κάτι παρόμοιο είναι αρκετά ευχάριστα.

Το album δεν αξίζει δάφνες πρωτοτυπίας. Αξίζει όμως σίγουρα την προσοχή μας γιατί το group προσπαθεί πολύ έτσι ώστε να κερδίσει τις εντυπώσεις και να ξεφύγει λίγο από την επιφάνεια που είναι καλυμμένη από πάρα πολλά groups του είδους. Το αν θα το καταφέρουν είναι απόφαση του κόσμου, ο οποίος πρέπει σίγουρα να ακούσει για να αποφασίσει. Οι οπαδοί των Stratovarius πρέπει να αποκτήσουν όλα τα albums των Sonata Arctica μια και οι συγκρίσεις είναι πολλές. Οι υπόλοιποι ας το ακούσουν απλά πριν αποφασίσουν: Αξίζει την κορυφή μια τόσο παραγωγική μπάντα; Η απόφαση δική σας...