Soen

Lotus

Silver Lining Music (2019)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 07/12/2018
Οι Soen κυκλοφορούν την πιο ολοκληρωμένη δουλειά τους ως τώρα, πιστοποιώντας πως αποτελούν έναν εκ των πιο ενδιαφερόντων και ποιοτικών εκπροσώπων του progressive metal χώρου
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Το υπέροχο "Lykaia" ήταν το πιο αποφασιστικό βήμα στην ως τώρα πορεία των Soen, δικαιώνοντας όσους θεωρούν το τρίτο άλμπουμ μιας μπάντας ως το πλέον κρίσιμο. Με αυτό απέδειξαν ότι μπορούν να απαγκιστρωθούν από τις επιρροές τους, γράφοντας σπουδαία τραγούδια που πρωτίστως φέρνουν στο νου Soen και δευτερευόντως οτιδήποτε άλλο, ενώ βελτίωσαν σχεδόν κάθε ηχητική και συνθετική πτυχή τους. Σειρά έχει να αποδειχτεί η συνέπεια σε αυτή την βελτίωση.

Η «απαίτηση» αυτή καθιστά το νέο άλμπουμ των Σουηδών εξίσου σημαντικό με τον προκάτοχό του, αλλά ευτυχώς η όποια αμφιβολία διαλύεται πολύ γρήγορα, καθώς το "Lotus" επιβεβαιώνει με άνεση και πειστικότητα ότι οι Soen έχουν ανέβει επίπεδο ως μπάντα, συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησαν με το προηγούμενο άλμπουμ τους.

Κατ’ αρχάς, έχουν κατασταλάξει στον χαρακτήρα τους και χτίζουν πάνω σε αυτόν, αξιοποιώντας και αφομοιώνοντας πιο έξυπνα τις επιρροές τους, χωρίς να περιορίζονται από αυτές. Οι Tool αναφορές έχουν υποχωρήσει και οι όποιοι παραλληλισμοί αφορούν περισσότερο μπάντες όπως οι Opeth και οι Katatonia, και αυτοί περισσότερο σε επίπεδο προσέγγισης και ύφους, παρά σε οτιδήποτε άλλο.

Παράλληλα, έχουν επιτύχει μια ιδανική ισορροπία μεταξύ των δυνατών και των πιο ήρεμων στιγμών τους, τόσο κατά τη διάρκεια του άλμπουμ, όσο και μέσα στα ίδια τα κομμάτια, όπως συμβαίνει με το εναρκτήριο "Opponent" ή το "Martyrs" στα οποία συνυπάρχουν αρμονικά τα δυνατά riff και τα μελωδικά περάσματα. Όμως, κι όταν επιλέγουν να κινηθούν μόνο στην πιο χαλαρή πλευρά τους, όπως στο ομότιτλο τραγούδι ή στο “River”παραμένουν το ίδιο ενδιαφέροντες, ίσως κι ακόμα πιο σαγηνευτικοί.

Σπουδαία δουλειά έχει γίνει και στο κομμάτι της παραγωγής (των David Castillo και Inaki Marconi), που παρέχει τον απαραίτητο χώρο να αναπνεύσουν τα τραγούδια και να αναδειχθούν σημαντικά επιμέρους στοιχεία, όπως το μεστό ως εντυπωσιακό σε σημεία rhythm section των Martin Lopez (drums) και Stefan Stenberg (μπάσο) και η σημαντική συνεισφορά του νεοφερμένου Καναδού κιθαρίστα Cody Ford. Επίσης, τα πλήκτρα του Lars Ahlund, έχουν ακριβώς το ρόλο που πρέπει χρωματίζοντας κάθε τραγούδι του άλμπουμ με τους ήχους που χρειάζεται. Κυρίως, κανένα όργανο δεν πνίγει κάποιο άλλο.

Βεβαίως, θα ήταν παράλειψη αν δεν έπαιρνε τα εύσημα ο Joel Ekelof, του οποίου η δουλειά στα φωνητικά είναι η καλύτερη που έχει παρουσιάσει ως τώρα, συνεισφέροντας τουλάχιστον μια αξιομνημόνευτη φωνητική μελωδία σε κάθε τραγούδι. Είτε μιλάμε για το "Lascivious", είτε για το "Penance", είτε για το "Lunacy" τα φωνητικά του αποτελούν παράγοντα που ανεβάζει σχεδόν κάθε σύνθεση του άλμπουμ, ενώ κι ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύει τους - άλλοτε πιο προσωπικούς κι άλλοτε πιο κοινωνικούς - στίχους δένει όμορφα με το όλο ύφος του άλμπουμ.

Δίχως αμφιβολία, το "Lotus" αποτελεί τον ιδανικό διάδοχο του "Lykaia", αφήνοντας την αίσθηση πως πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη δουλειά που έχουν παρουσιάσει οι Soen ως σήμερα, πιστοποιώντας πως αποτελούν έναν εκ των πιο ενδιαφερόντων και ποιοτικών εκπροσώπων του progressive metal χώρου.

  • SHARE
  • TWEET