Sinner

One Bullet Left

AFM (2011)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 08/11/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ο Matt Sinner, για όσους ασχολούνται με το παραδοσιακό heavy metal, ήταν, είναι και θα είναι μια από τις σημαντικότερες μορφές που έχει αναδείξει η Γερμανία. Με το «προσωπικό» του συγκρότημα, τους Sinner, αλλά και με τους Primal Fear έχει προσφέρει όσο λίγοι πολύ καλά άλμπουμ σε όλους τους οπαδούς. Επίσης, η ενασχόληση του με μεγάλη εταιρία παράγωγης και διανομής δίσκων έχει δώσει στέγη σε πολλές μπάντες, κάποιες από αυτές ίσως και να μην υπήρχαν δισκογραφικά χωρίς τη συνδρομή του.

Οι Sinner ξεκίνησαν στα πρώτα χρόνια των '80s ως straight to face heavy metal μπάντα, όπως επίτασσε η χώρα προέλευσης τους αλλά και το μουσικό ύφος του τότε. Σιγά-σιγά, με αποκορύφωμα τα τελευταία χρόνια, εξελίχτηκαν σε πιο euro power συγκρότημα, δίνοντας μια ξεχωριστή νότα στο είδος αλλά και παράλληλα χαρίζοντας στον κόσμο πολλές ώρες μουσικής απόλαυσης.

Φέτος, τρία χρονιά μετά το "Crash 'N' Burn", το "One Bullet Left" ήρθε να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά ότι ο κύριος Sinner είναι μια μηχανή παραγωγής ωραίων τραγουδιών. Αρχικά, έχουμε νέο line-up, αφού στη μπάντα, εκτός αυτού και του κιθαρίστα Christof Leim, προστέθηκαν ο Andre Hilgers (Rage) στα drums, ο κιθαρίστας Alex Scholp (με θητεία στους Tarja και Farmer Boys) αλλά και ο Alex Beyrodt (guitars) που ξαναγύρισε στο group. Ναι, καλά διαβάσατε. Οι κιθαρίστες πια είναι τρεις! Αυτό έχει δώσει μια νέα δυναμική και έναν πιο ογκώδη ήχο σε όλα τα τραγούδια.

Ο Sinner και η νέα παρέα του έχουν πάρει τη σκυτάλη από το "Crash 'N' Burn" και, συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο, είναι έτοιμοι να ικανοποιήσουν και πάλι. Όπως προείπα, έχοντας «αποκηρύξει» τον πιο άμεσο metal ήχο, ο Sinner έχει υιοθετήσει πιο power φόρμουλες. Ό,τι λοιπόν έχει κάνει μέχρι στιγμής το συνεχίζει με την ίδια επιτυχία. Έτσι, και το "One Bullet Left" δεν ξεφεύγει από την συνταγή των τελευταίων ετών και κυρίως της προηγούμενης δουλειάς, αφού το όλο στήσιμο του δίσκου θα μπορούσε να είναι το δεύτερο μέρος του. Σύγχρονες heavy/power συνθέσεις με ευκολομνημόνευτα ρεφρέν, βουτηγμένες στη μελωδία, θα βρουν οι ακροατές και σε αυτήν την προσπάθεια του, αλλά και μια θέληση για ηχητικό πισωγύρισμα στις ρίζες και μουσική βουτιά στο παρελθόν. Απόδειξη το single "Back On Trail", που «βρωμάει» από χιλιόμετρα Thin Lizzy. Έκτος βεβαίως αυτού, και οι υπόλοιπες συνθέσεις έχουν να δώσουν πολλά στους οπαδούς, καταρχήν του group και κατά δεύτερον του είδους. Μεγάλη βαρύτητα έχει δοθεί και εδώ στις κιθάρες, που παίζουν μεγάλο ρόλο σε όλα τα κομμάτια και σε κερδίζουν αμέσως, με ένα ή δυο riff που σε κρατάνε σε ενγρήγορση. Θετική εντύπωση σίγουρα θα προκαλέσει και η διασκευή που έχει γίνει στο "Atomic Playboys" του Steve Stevens.  

Οι Sinner, ακριβώς όπως είχε γραφτεί και τρία χρόνια πριν, είναι πάλι σε κέφια και, παρόλο που το άλμπουμ για άλλη μια φορά ηχεί εύπεπτο, δε θες να πατήσεις το stop, αφού θα σου κρατήσει πολύ καλή συντροφιά όσες φορές θελήσεις να το ακούσεις, ακολουθώντας την πεπατημένη οδό επικοινωνίας με τον κόσμο που τον έχει αναδείξει αλλά και τον έχει κάνει αγαπητό σε όλους. Ίσως γιατί έχει τη μοναδική ικανότητα να γράφει ωραία τραγούδια, τα οποία στερούνται ταχύτητας, αφού τα γρήγορα κομμάτια είναι σε σύνολο πιο λίγα από τα αργά, αλλά όχι και συναισθημάτων, καθώς και σε αυτή τη δουλειά καθένας θα βρει το δικό του μουσικό λιμάνι που θα ξαποστάσει, «κολλώντας» με ένα ή περισσότερα τραγούδια.  

Το "One Bullet Left" είναι και αυτό ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της προσφοράς του Αμαρτωλού στους οπαδούς. Μια δουλειά που θα θυμίσει σε κάποιους τι σημαίνει να έχεις ομάδα και όχι πολλές μονάδες μαζεμένες. Μονό έτσι προκύπτουν ωραίες και καλές δουλειές, που ικανοποιούν πρώτα τους φανατικούς οπαδούς και μετά τους υπόλοιπους. Η νέα προσπάθεια σίγουρα είναι πρώτα από όλα για την πωρωμένη εξέδρα και μετά για τους λάτρεις των άλμπουμ που έχουν περίοπτη θέση στη δισκοθήκη τους. Μας πειράζει; Έμενα καθόλου. Είμαι ακολουθητής ωραίων hard και heavy metal κινήσεων. Εσείς;
  • SHARE
  • TWEET