Silent Force

Οι Silent Force ίσως σε κάποιους είναι γνωστοί, ίσως σε άλλους όχι. Οι Silent Force είναι το παιδί που προέκυψε από την "παντρειά" του πρώην κιθαρίστα των Prime Fear, Alex Beyrodt και του υπερπολυτάλαντου πρώην τραγουδιστή των Royal Hunt, DC Cooper, ο οποίος για όσους τoν γνωρίζουν καλά έχει σίγουρα συμβάλλει σε καθημερινά μελωδικά ταξίδια με την γαλήνια και κάποιες φορές "ουράνια" φωνή του.

Το εν λόγω album είναι η 3η δουλεία του group, η οποία έρχεται μετά την πάροδο 3 ετών από την προηγούμενη προσπάθεια τους. Οι παλιότεροι ίσως θυμούνται ένα ρητό που λέει ότι "Θέλει χρόνο για να κάνεις κάτι καλά" (θυμηθείτε και την διαφήμιση του Jack Daniels). Αυτός είναι ίσως ο λόγος που οι Silent Force άργησαν τόσο να μας προσφέρουν κάτι. Τα τελευταία 3 χρόνια δεν ήταν αδρανείς. Περιόδευαν με group όπως οι Stratovarius, Angra και Udo μεταξύ άλλων σε Ευρώπη και Αμερική, κάτι που σύμφωνα με τους κριτικούς άφησε ανεξίτηλα σημάδια σε όσους παρευρέθηκαν στα shows τους. Παράλληλα οι εμπειρίες που απέκτησαν τους βοήθησαν να γαλουχηθούν μουσικά όλο και περισσότερο. Αυτό εμφανίζεται περίτρανα στο νέο album τους.

Όπως είναι κατανοητό το μουσικό ύφος που ακολουθεί είναι το μοντέρνο euro power, κάτι πολύ σύνηθες στις μέρες μας. Η συλλογή μουσικών πληροφοριών όλα αυτά τα χρόνια τους έδωσε την ώθηση να φτιάξουν ένα δίσκο γεμάτο κιθαριστικές και φωνητικές μελωδίες οι οποίες σε καθοδηγούν κάποιες φορές ανάμεσα στα άστρα. Όλες οι συνθέσεις διακατέχονται από μια δύναμη και ένα "σπρώξιμο" να σηκωθείς όρθιος και να φωνάξεις από χαρά. Παράλληλα, μια και πίσω από το κεντρικό μικρόφωνο του frontman συναντάμε μια από τις καλύτερες -για μένα και σίγουρα πολλούς άλλους- φωνές του σύγχρονου εuro πower, είναι άκρως λογικό τα τραγούδια να έχουν "πιασάρικα" και ευκολομνημόνευτα ρεφρέν. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η δήλωση του κιθαρίστα Alex Beyrodt στο site του group ότι προσπαθούν να "χτίσουν" τα τραγούδια πάνω στη μαγευτική φωνή του DC Cooper, δημιουργώντας τα με όσο το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα. Τέλος, επιστέγασμα όλων αυτών είναι οι πινελιές παραγωγής του Dennis Ward που για όσους ξέρουν κάνει τις παραγωγές των Pink Cream 69. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν η παραγωγή είναι άρτια.

Εν κατακλείδι το album δεν είναι σίγουρα υποψήφιο για πρωτιά στο 2004 αλλά ούτε και στα υπόλοιπα χρόνια. Είναι όμως τόσο καλό όσο χρειάζεται για να σταθεί επάξια στο σημερινό eurometal γαλαξία. Οι οπαδοί του συγκεκριμένου κινήματος ας επενδύσουν με κλειστά μάτια. Οι υπόλοιποι μόνο αν θέλουν ένα πολύ καλό album στη δισκοθήκη τους.