Shooting Star
Circles
Τον τελευταίο καιρό έχει τύχει να δω αρκετές μπάντες του παρελθόντος που ανήκουν στον ευρύτερο χώρο της ροκ να επανενώνονται προσπαθώντας έτσι να δώσουν πάλι στίγμα. Τέτοια περίπτωση είναι και οι Shooting Star. Μπάντα που σχηματίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του '70 και έκανε το ντεμπούτο της το 1979.
Μουσικά παίζουν AOR (adult oriented rock) και μελωδικό hard rock ύφους Bryan Adams, Journey, Cheap Trick και ανάλογων μπαντών. Διαλύθηκαν το '85 και επανήλθαν το '91, οπότε και κυκλοφόρησαν δύο δίσκους πριν από το φετινό "Circles". Ο εν λόγω δίσκος ακολουθεί πιο hard rock αλλά κατά τα άλλα παρεμφερή μουσικά μονοπάτια με τις προηγούμενες δουλειές τους.
Για την ιστορία, ο νέος τραγουδιστής (Kevin Chalfant) αντικατέστησε τον παλιό αφότου είχε αρχίσει να γράφεται το άλμπουμ. Παρά τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρέθηκαν, οφείλω να ομολογήσω πως το αποτέλεσμα είναι μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Όπως είπα και παραπάνω, πρόκειται για μια κλασσική AOR / melodic hard rock κυκλοφορία. Σε έναν χώρο που η τεχνική δε χρησιμοποιείται για εντυπωσιασμό (συνήθως!) και που είναι αρκετά εύκολο να χαρακτηριστείς ως μελό, οι Shooting Star έρχονται να μας παρουσιάσουν δέκα πολύ καλά κομματάκια.
"Trouble In Paradise", "I'm A Survivor", "Everybody's Crazy"... κομμάτια που ροκάρουν πάνω σε μία πολύ δουλεμένη μελωδική φωνή. Εκεί που οι Bad Company και οι Deep Purple συναντούν τους πιο μοντέρνους μελωδικούς ρυθμούς των Journey και των Styx, οι Shooting Star δηλώνουν παρόντες. Παράλληλα χρωματίζουν τον ήχο τους με '80s μπαλάντες (σαν το "Without Love" ή το "What Love Is") που έχουν έναν αέρα Whitesnake.
Η μπάντα έχει δύναμη και η αλλαγή φωνητικών την έχει βοηθήσει. Ο Chalfant είναι εξαιρετικός, όπως επίσης και οι υπόλοιποι. Ακούστε το "Trouble In Paradise" και θα με θυμηθείτε! Ο δίσκος περιλαμβάνει και μερικά ακόμα mid-tempo τραγούδια, όπως το "Borrowed Time" και το "George's Song". Το τελευταίο μάλιστα αποτελεί αφιέρωση του McLain (κιθάρα, βασικός συνθέτης) προς τον μακαρίτη George Harrison ο οποίος αποτελούσε είδωλο του.
Πολύ καλή κυκλοφορία και αρκετά απρόσμενη, μιας και είναι αμιγώς '80s hard rock, δίχως στάλα σύγχρονου ήχου. Πιο μελωδικός ήχος, πιο πολύς ρομαντισμός... ξέρετε εσείς. Το μόνο που ελπίζω είναι να μην περάσουν πάλι έξι χρόνια μέχρι να ξανακούσουμε «νέα» τους.
