Seventh Wonder

Οι Σουηδοί Seventh Wonder, δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του πολύ αξιόλογου "Waiting In The Wings" άλμπουμ, επιστρέφουν με τον τρίτο κατά σειρά δίσκο τους, με τίτλο "Mercy Falls". Από την πρώτη κιόλας ακρόαση του άλμπουμ γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι πρόκειται για έναν εξίσου πολύ καλό δίσκο, αρκετά προσεγμένο, με μεστές συνθέσεις και ένα concept που περιστρέφεται γύρω από την ανθρώπινη φύση, τις αδυναμίες της και την εύθραυστη ισορροπία στις ανθρώπινες σχέσεις, όπως αυτές εκδηλώνονται σε μια οικογένεια μιας μικρής πόλης. Σύμφωνα με την ίδια τη μπάντα, η ιδέα του concept πάει πίσω στην περίοδο του "Waiting In The Wings" και στην περιοδεία που ακολούθησε. Έτσι λοιπόν πήρε περίπου δύο χρόνια η σύλληψη, η εκτέλεση και η δημιουργία του νέου τους δίσκου, ο οποίος στα 74 λεπτά που διαρκεί, προσφέρει αρκετές αξιοπρόσεκτες στιγμές.

Το άλμπουμ ξεκινάει με το instrumental "A New Beginning" και ακολουθεί το επίσης ορχηστρικό "There And Back", με samples, διαλόγους και τα συναφή. Και τα δύο λειτουργούν ως εισαγωγές στο "Welcome To The Mercy Falls", το οποίο είναι η μετουσίωση της πόλης που αναφέραμε παραπάνω και η μπάντα καλωσορίζει τον επισκέπτη - ακροατή στο μουσικό ταξίδι, το οποίο οδηγεί στο λυρικό "Unbreakable". Εδώ ξεκάθαρα οι Dream Theater έχουν αφήσει το στίγμα τους και η πολυπλοκότητα της σύνθεσης, σε συνδυασμό με τα καταπληκτικά φωνητικά του τραγουδιστή Tommy Karevik, οδηγούν στο επόμενο "Tears For A Father", το οποίο σχεδόν εξ' ολοκλήρου είναι ακουστικό.

Σε γενικές γραμμές το άλμπουμ περιλαμβάνει 15 συνθέσεις, οι οποίες αποτελούν ένα πολύ προσεγμένο σύνολο και αποδίδουν υπέρ του δέοντος την εκτελεστική και συνθετική δεινότητα των 5 Σουηδών, ενώ η φωνή της μπάντας αποδεικνύει δίσκο με δίσκο ότι μπορεί να σταθεί μεταξύ της ελίτ της σύγχρονης progressive metal κοινότητας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι θυμίζει και λίγο σε δομή το αριστούργημα "Scenes From A Memory". Το "Black Parade" που κλείνει το δίσκο είναι ένα εξαιρετικό κομμάτι, ιδανικό για το φινάλε της ιστορίας και με επική διάθεση.

Τι έχουμε λοιπόν σα συμπέρασμα; Εξαιρετικής ποιότητας συνθέσεις, που ακολουθούν τα χνάρια των "γκουρού" του είδους, Dream Theater, Symphony X, Evergrey, ACT και άλλων, χωρίς όμως να αντιγράφουν και να δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις. Ένα άλμπουμ φιλόδοξο, το καλύτερό τους μέχρι στιγμής, που τους ωθεί ένα σκαλί πιο πάνω. Πέντε μέλη, που το καθένα στον τομέα του συνεισφέρει τα μέγιστα, δημιουργώντας ένα πολύ δυνατό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, οι φωνητικές ικανότητες του Karevik, ή η χρήση του εξάχορδου μπάσου και του πληθωρικού drumming. Οι Seventh Wonder δημιούργησαν ακόμα ένα πολύ όμορφο άλμπουμ, το οποίο οι οπαδοί του σύγχρονου progressive metal καλό θα ήταν να ακούσουν. Στην τελική, είναι ακριβώς αυτό που κάποιος μπορεί να περιμένει από μια νέα σχετικά μπάντα του χώρου. Έμπνευση, συνθετική ευχέρεια, τεχνική αρτιότητα και φιλοδοξία για μεγάλα πράγματα. Προτείνεται ανεπιφύλακτα ως μια από τις καλύτερες φετινές κυκλοφορίες του μελωδικού progressive.