Secrets Of The Moon

Black House

Prophecy (2020)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 02/06/2020
Κομμένο και ραμμένο για τους επίμονους gothic rock ονειρευτές
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Secrets Of The Moon υπάρχουν από το 1995 και αποτελούν μία από τις μακροβιότερες black metal μπάντες της Γερμανίας. Φτάνοντας αισίως στο έβδομο full length άλμπουμ τους, είναι πλέον ολοφάνερο ότι είναι παντελώς άστοχο να μιλάμε για black metal, αφού η μπάντα έχει μεταμορφωθεί σε μια καθαρή gothic rock οντότητα, ολοκληρώνοντας έτσι μια μετάβαση που είχε διαγραφεί από το "Sun" του 2015. Ευχόμαστε καλή τύχη στους παλιούς φίλους της μπάντας που καλούνται τώρα να διαχειριστούν την «προδοσία» και τη νέα κατάσταση.

Το "Black House" είναι το είδος του άλμπουμ που εμπεριέχει μία μάλλον διαχρονική μουσική πρόταση, στηριζόμενο κυρίως στην ατμόσφαιρα και την δύναμη των συνθέσεων του, παρά στο να προτείνει κάτι νεωτεριστικό. Πρόκειται για βαρύ γοτθικό rock που δανείζεται στοιχεία, προφανώς, από τα 80s και τους μεγάλους του είδους, λοξοκοιτώντας όμως και στα gothic metal μνημεία των 90s. Ταυτόχρονα θα βρει κανείς και κάποια σκοτεινά alternative στοιχεία, που προσφέρουν μια σχετική αισθητική ποικιλία.

Η όλη ατμόσφαιρα του άλμπουμ στηρίζεται σε δύο βασικούς πυλώνες: καταρχήν στο πολύ ενδιαφέρον του concept, με το Μαύρο Σπίτι να αποτελεί μια πολυπρισματική, αινιγματική κατασκευή, στην οποία ο ακροατής καλείται να εξερευνήσει τα μυστικά που κρύβονται στα εννιά δωμάτια/τραγούδια του. Και κατά δεύτερον, στις άφθονες συνεργασίες που βρίσκονται στο άλμπουμ (με συμμετοχές από Enemy Of The Sun, Dolch, Jarboe, The Ruins Of Beverast, Empyrium) και στοχεύουν σε μια κάποια ερμηνευτική εναλλαγή. Κάνουν πολύ αξιόλογη δουλειά και στους δυο αυτούς τομείς, με την εξαίρεση της αξιοποίησης της Jarboe: δεν γίνεται να έχεις αυτήν την σκοτεινή ιέρεια σε δύο τραγούδια κι η παρουσία της να είναι σχεδόν ανεπαίσθητη.

Με όλα τα παραπάνω σαν υπόστρωμα, απομένει στις συνθέσεις να μαγέψουν τον ακροατή με τα σκοτεινά τους ξόρκια. Σε στιγμές, η μπάντα τα πάει περίφημα, έχοντας τραγούδια με αρκετό συναίσθημα, ωραίες και καθαρές δομές, εξωστρέφεια, συχνά ωραιότατα ρεφραίν. Ειδικά στο πρώτο μισό του Black House θα συναντήσεις μερικές πολύ δυνατές στιγμές: το "Veronica's Room" και το "Sanctum" είναι τα τραγούδια που θα μπορούσαν να είναι χιτάρες, το ομώνυμο φέρνει αμυδρά στο δωμάτιο μια Sabbath-ική αύρα, το "He Is Here" είναι εξόχως στοιχειωμένο και το αγαπημένο μου "Don't Look Now" με έκανε να θυμηθώ τους λατρεμένους μου Tiamat.

Παρόλα αυτά, στην πορεία το "Black House" φανερώνει και κάποιες ανισότητες, αφού τα υπόλοιπα τέσσερα track δεν αφήνουν βαθύ ίχνος πίσω τους. Δεν έχουν κάποια χτυπητή αδυναμία, ούτε θα τα χαρακτηρίσεις μέτρια. Χάνουν όμως σε εστίαση ή, τέλος πάντων, δεν μοιάζουν αρκετά ικανά να σε αγκιστρώσουν συναισθηματικά. Μένει τελικά μια αμφιβολία στο κατά πόσο οι Secrets Of The Moon νιώθουν άνετα σε αυτό το ηχητικό περιβάλλον, αρκετά άνετα ώστε να είναι σταθεροί, παραγωγικοί και ποιοτικοί. Θα χρειαστεί να περιμένουμε το επόμενο άλμπουμ για μια πιο καθαρή απάντηση.

Πέραν κάθε αμφιβολίας, οι παραδοσιακοί φίλοι του gothic rock και οι νοσταλγοί των χρυσών gothic metal ημερών, δεν έχουν την πολυτέλεια να μην τσεκάρουν το "Black House". Πρόκειται για ένα άλμπουμ κομμένο και ραμμένο στις απαιτήσεις και τις επιθυμίες τους. Παρά τις ατέλειες και τις ανισότητες της, η δουλειά των Secrets Of The Moon είναι αξιομνημόνευτη και σημαντική για έναν ήχο που, σε πείσμα των καιρών, συνεχίζει όχι μόνο να υπάρχει αλλά και να εξελίσσεται.

  • SHARE
  • TWEET