Schema

Always Tick Tock

Rana (2015)
Από την Κέρη Καραλή, 14/05/2015
Το "Always Tick Tock" ροκανίζει τα ηχεία μας, αναθερμαίνει τις διαθέσεις μας, μας περιμένει on stage για ένα αμιγώς fuzzy stoner rock round trip
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Όταν τo Schema ταξίδεψε από τα Ιωάννινα κουβαλώντας τις φωνές και τους ήχους του στο πρώτο mini άλμπουμ "Come Closer" (2003), κατέπεσε -τρόπον τινά- ως ρηξικέλευθος λίθος στα απομεινάρια των Make Believe, των Στέρεο Νόβα, ίσως των Bokomolech. Θυμάμαι τα "Victim Of Love" και "Agoraphobic" από εκείνες τις ημέρες, την δυναμική τους και το περίεργο στίγμα τους, που εκινείτο μόνο του μέσα στον χρόνο. Ένδεκα και κάτι χρόνια μετά την πρώτη του δισκογραφική δουλειά και τρία περίπου χρόνια μετά το EP "Broken Angels", που κυκλοφόρησε σε ηλεκτρονική μορφή, το Schema αναθεωρεί τις διαστάσεις του, στρογγυλεύει τα άκρα του, διαπλάθει την νέα του φόρμα.

Το βασικό συστατικό της -μόλις κυκλοφορηθείσας- τέταρτης full-length δουλειάς, υπό τον -ίσως προφητικό- τίτλο "Always Tick Tock", των δέκα τραγουδιών, που υπερχειλίζει τους δέκτες μας, αποτελεί η «βαριά» κιθαριστική προσέγγιση και η stoner «αφήγηση», σε αγγλικό στίχο. Μέχρι πριν το τρίτο του άλμπουμ "Sick Enjoyment" (2010), το Schema άφηνε τον ελληνόφωνο στίχο να συμπράττει με τον αγγλόφωνο, κάτι το οποίο πια δεν το ακούμε. Εν προκειμένω, το μόνιμο γρέζι της φωνής, υποδέχεται με πάθος τη βουτιά σε μια πρωτόγονη πηγή και εκφέρει, με εκλεπτυσμένη αγριότητα, την γνώση, ότι η καρδιά της ζωής «χτυπάει» πάντα, έστω κι αν μερικοί από εμάς δεν την ακούμε, "Ten Minutes".

Πάνω σ' ένα λιτό πεντάγραμμο, μερικών συγχορδιών, οι κιθάρες, με heavy παραμορφώσεις, "Tales From The Crypt", αντιδρούν με τα πλήκτρα, σ' έναν διάλογο που μοιάζει να κατακτά την μικρή αλήθεια μιας περασμένης εποχής, άλλοτε της psych και άλλοτε της fuzzy αισθητικής. Στο παιχνίδι της «αντίρρησης» και της «αντιλογίας» συμμετέχουν σε διάσπαρτα σημεία του δίσκου η τρομπέτα, το σαξόφωνο, το mellotron, τα bongos, προσδίδοντας μια ανατροπή της ενορχηστρωτικής τέρψης και μια εξωστρεφή διάτρηση του φόβου, "I'm Not Afraid".

Η νέα αυτή πορεία του Schema, με τα γρήγορα κοφτά παιξίματα, και τον «σκληρό» ήχο σχεδόν πουθενά δεν τέμνει το παρελθόν του. Ίσως μόνον στο τέλος του δίσκου το "Mindfuck" εγείρει αναμνήσεις από το δεύτερο άλμπουμ του, "Earth" (2004), όπου ο λυρισμός και ο εσωτερισμός διηύθυναν την ορχήστρα των αντιλήψεών του. Πάντως, η ανωτέρω «αρχή» καθόλου δεν χάνει την αξία της, αφού όσο κι αν -σαν ακροατές- αναζητούμε σε ό,τι νέο τις ρίζες εκείνων που πέρασαν, σχεδόν πάντοτε στο δεύτερο άκουσμα σεβόμαστε την προσπάθεια των μουσικών να σπάσουν τους γόρδιους δεσμούς τους με το παρελθόν.

Το "Always Tick Tock" ροκανίζει τα ηχεία μας, αναθερμαίνει τις διαθέσεις μας, μας περιμένει on stage για ένα αμιγώς fuzzy stoner rock round trip. Μας μαρτυρεί ότι το Schema παραμένει ζωντανό, σ' όποια φόρμα και αν το διαμορφώνουν οι δημιουργοί του. Μένει λοιπόν στο χέρι μας, να του προσδώσουμε τις προσωπικές μας οριζόντιες, κάθετες και καμπύλες προοπτικές που χρειάζεται, ώστε να συνεχίσει να αναδημιουργείται στον χώρο και στον χρόνο!

schema.band
www.facebook.com/toschema
www.rana.gr
  • SHARE
  • TWEET