Scheepers

Υπάρχουν μερικοί τύποι στη συνομοταξία των heavy metal μουσικών που τους παραδέχεσαι και τους αναγνωρίζεις αυτό που κάνουν για διάφορους λόγους, χωρίς απαραίτητα να συνταυτίζεσαι με τα πεπραγμένα τους. Ένας τέτοιος τύπος είναι και ο Ralf Scheepers, ο υψίφωνος frontman των Γερμανών Primal Fear, ο οποίος φέτος αποφάσισε να βγάλει τα εσώψυχά του, κυκλοφορώντας την πρώτη του προσωπική δουλειά. Με τη δική μου αντίληψη, ο Scheepers μοιάζει για ένας άνθρωπος που ζει για τη μουσική του περισσότερο απ' όσο ζει από αυτήν. Κι αυτό είναι κάτι που φροντίζει να δείχνει με ειλικρίνεια στην κάθε του κίνηση. Το ερώτημα βέβαια στην προκειμένη περίπτωση είναι το πόσο καλά μπορεί να τα καταφέρει μακριά από τη μπάντα του, καθώς και το τι παραπάνω έχει να προβάλλει.

Η απάντηση έρχεται εύκολα μετά από λιγοστές ακροάσεις του φερώνυμου ντεμπούτου του. Στην ουσία, ο συμπαθής μεγαλόσωμος τραγουδιστής δεν απομακρύνεται στο ελάχιστο από την καριέρα του με τους Primal Fear, αφού το μόνο που διαφέρει στην πραγματικότητα είναι η αποκλειστικότητά του στην υπογραφή των συνθέσεων. Η πλειονότητα των δώδεκα κομματιών, λοιπόν, θα μπορούσε κάλλιστα να εμπεριέχεται στο "Seven Seals", το "New Religion" ή το "16.6", με τραγούδια σαν τα "Doomsday", "Play With Fire" και "Back On The Track" να κόβουν πρώτα το νήμα. Εξάλλου, η βοήθεια που δέχεται από τους συνοδοιπόρους του, Mat Sinner, Magnus Karlsson και Alex Beyrodt, αλλά και από την μίξη του Achim Köhler, δεν του αφήνει και πολλά περιθώρια πρωτοτυπίας.

Οπότε, το ενδιαφέρον αποσύρεται γρήγορα από την προσδοκία του «εξωγηπεδικού» πειραματισμού του Scheepers και στρέφεται αυτόματα στις συμμετοχές των εξεχόντων καλεσμένων του. Εκεί αρχίζουν να δημιουργούνται ιδιαίτερες εντυπώσεις, αρχής γενομένης από το ντουέτο του με τον Tim Owens. Οι δύο φωνές, που κάποτε ανταγωνίστηκαν για την πολυπόθητη θέση πίσω απ' το μικρόφωνο των Judas Priest, ενώνονται στο Acceptικό "Remission Of Sin", με το συνταίριασμα να είναι όσο αρμονικό θα το φανταζόταν κανείς. Η συνέχεια στις αξιόλογες guest εμφανίσεις έρχεται με ένα solo του Kai Hansen στο πανέμορφο "The Pain Of The Accused", με τους δύο άντρες να συναντώνται δισκογραφικά μετά από δεκαοχτώ ολόκληρα χρόνια.

Ξεχωριστή στιγμή αποτελεί η παρουσία του Victor Smolski των Rage στη διασκευή του "Before The Dawn" των Priest, όπου η κιθάρα του Λευκορώσου εκφράζει σαφώς περισσότερα συναισθήματα από ότι η -άρτια μεν, επίπεδη δε- εκτέλεση του Scheepers. Τέλος, ο "Metal" Mike Chlasciak συνεισφέρει με ένα υποτυπώδες solo στο "Locked In The Dungeon", ενώ αποκλειστικός υπεύθυνος για τα τύμπανα του δίσκου είναι ο γνωστός και μη εξαιρετέος Snowy Shaw. Ακόμα ένα σημείο αναφοράς αποτελεί η διασκευή στο "Saints Of Rock" των Tyran' Pace, του πρώτου μουσικού οχήματος του Scheepers, μέσω της οποίας γίνεται εύκολα αντιληπτή η ωρίμανση της φωνής του ανά το πέρασμα των χρόνων.

Συνολικά, το "Scheepers" είναι ένα ευχάριστο άλμπουμ, που ακολουθεί κατά πόδας τις τελευταίες κυκλοφορίες των Primal Fear και, συνεκδοχικά, τις εποχές στις οποίες συγκροτήματα σαν τους Judas Priest και τους Accept μεσουρανούσαν δισκογραφικά. Ωστόσο, δεν κρίνεται απαραίτητο για κανένα λόγο, ούτε καν για τον πιο φανατικό οπαδό της κανονικής του μπάντας, αφού δεν έχει να προσφέρει κάτι ουσιώδες, ενώ σε ορισμένα σημεία η τυπικότητά του αγγίζει τα όρια της γραφικότητας.