Scar Symmetry

Dark Matter Dimensions

Nuclear Blast (2009)
Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 04/01/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Όταν πριν από μερικούς μήνες, οι οπαδοί των Scar Symmetry έμαθαν τα νέα για την αποχώρηση του τραγουδιστή τους, Christian Älvestam, οι περισσότεροι σίγουρα απογοητεύτηκαν. Κι αυτό γιατί ο καραφλός-με-τις-φαβορίτες κύριος Älvestam ήταν πολύ σημαντικός για τη μπάντα. Αναντικατάστατος είναι μάλλον ο σωστότερος χαρακτηρισμός, που πολλοί του απέδιδαν. Το στιλ των φωνητικών του απόλυτα αναγνωρίσιμο: πανέμορφα καθαρά, τραγουδισμένα πάνω σε υπέροχες μελωδίες, και ψαρωτικά brutal, υπερβολικά βαριά και μπάσα, από τα καλύτερα στο μελωδικό death metal. Και, οι δύο αυτές πλευρές του να εναλλάσσονται με καταιγιστικό ρυθμό σε κάθε τραγούδι, ήταν ίσως το κυριότερο, και πιο ελκυστικό, στοιχείο της μουσικής των Σουηδών.

Αυτό το ήξεραν καλά οι υπόλοιποι στη μπάντα. Και γι' αυτό αποφάσισαν να καλύψουν το μεγάλο κενό του όχι με έναν, αλλά με δύο τραγουδιστές! Γνωρίστε λοιπόν τον Roberth Karlsson στα brutal, και τον Lars Palmqvist στα μελωδικά φωνητικά. Ο καθένας τους αποτελεί τη μισή εκδοχή του αντί-Älvestam. Και δεν το λέω θέλοντας να τους υποτιμήσω, αφού κάνουν εκπληκτική δουλειά, απλά είναι ξεκάθαρο ότι βαδίζουν ακριβώς πάνω στα χνάρια του προκατόχου τους. Φεύγουν λοιπόν οι όποιοι ενδοιασμοί υπήρχαν για τα φωνητικά. Τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά στοιχεία των Scar Symmetry είναι όλα εδώ. Ο ήχος τους πλέον είναι trademark και ξεχωρίζει από μακριά. Groove-άτο melo-death, μοντέρνο, υπερτεχνικό αλλά και ραδιοφωνικό, με πιασάρικα μελωδικά refrain (σχεδόν power), με τα δύο νέα μέλη να προσαρμόζονται αμέσως πίσω από το μικρόφωνο, με τις κιθάρες, όπως πάντα, να κεντάνε, το drumming να έχει αναλάβει πιο πρωταγωνιστικό ρόλο, το μπάσο πολύ χαμηλά να ευθύνεται πολύ για το groove τους, και τα πλήκτρα-a la-Soiwork να συμβάλλουν τα μέγιστα στην τελική μορφή του "Dark Matter Dimensions" album.

Το κακό με αυτόν τον νέο, τέταρτο δίσκο, των Σουηδών, είναι ότι λείπει το στοιχείο της έκπληξης, πράγμα που δέσποζε στις δύο προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Οι Scar Symmetry εδώ εμφανίζονται μάλλον στάσιμοι, καθώς, από ό,τι φαίνεται, έδωσαν το μεγαλύτερο βάρος στην διατήρηση της ταυτότητάς τους, μετά την σημαντική αλλαγή στο lineup τους και μας παρέδωσαν ένα, συμπαθητικό μεν, ξανακουσμένο δε album. Και όταν έχουμε να κάνουμε με ένα τόσο προοδευτικό, αλλά και με τεράστιες τεχνικές ικανότητες, συγκρότημα, περιμένουμε πάντα περισσότερα.

Το "Dark Matter Dimensions" δεν είναι κακό album. Πάσχει όμως από έλλειψη πρωτοτυπίας και προσωπικότητας. Δεν πλησιάζει επίπεδα "Holographic Universe", ή πόσο μάλλον "Pitch Black Progress". Ξεχωρίζουν τα κομμάτια-χιτ "The Consciousness Eaters" και "Noumenon And Phenomenon", το χαοτικό "Non-Human Era", και το "A Parenthesis In Eternity" που στέκεται ψηλότερα από όλα, θυμίζοντας τον καλό εαυτό της μπάντας, αλλά ο δίσκος σε σημεία ακούγεται από αδιάφορος έως και κουραστικός. Ακούγεται μεν ευχάριστα στις πρώτες ακροάσεις, θα χάσει, δε, μάλλον εύκολα τη μάχη με το χρόνο.
  • SHARE
  • TWEET