Saxon

Σωτήριο έτος 2007. 28 χρόνια στο χώρο. Εκατοντάδες συναυλίες που έχουν μείνει στη μνήμη όσων τις έχουν παρακολουθήσει. 16 studio albums, 3 live και αρκετές συλλογές. Δεκάδες κομμάτια που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι τους στη heavy metal ιστορία. Χιλιάδες οπαδοί που παραληρούν σε κάθε τους εμφάνιση, live ή μη. Κάπως έτσι σε λίγες γραμμές μπορεί να περιγραφεί περιληπτικά η ιστορία των Saxon.

Η αξία και η προσφορά τους στη σκληρή μουσική νομίζω ότι δε μπορούν να περιγραφούν με συγκεκριμένες λέξεις, μιας και ο καθένας ορίζει και τις δυο έννοιες όπως κρίνει και θέλει. Το σίγουρο όμως είναι ότι οι Saxon χαίρουν της αποδοχής όλων των οπαδών της σκληρής μουσικής, από αυτούς του aor μέχρι και του grind ή ό,τι άλλου ακραίου. Όλοι έχοντας ήδη μεγαλώσει μαζί τους έχουν σίγουρα αγαπήσει κάποιο ή κάποια από τα κομμάτια τους. Οι Saxon είναι από τις μπάντες που δε σε απογοητεύουν, αφού μέχρι στιγμής, όντας πιστοί δούλοι και ακόλουθοι του παραδοσιακού heavy metal, έχουν κάνει albums, καθένα από τα οποία έχει κάτι το μοναδικό.

Παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια, συνεχίζουν ακάθεκτοι και μας χαρίζουν ακόμη μουσικά διαμάντια. «Το "Inner Sanctum" είναι ένας τυπικός Saxon δίσκος που σε «κλωτσάει» ανάμεσα στα πόδια, με υπέροχα heavy metal κομμάτια τα οποία παντρεύουν το σκληρό rock 'n' roll με τον παραδοσιακό metal ήχο» αναφέρει ο frontman του group, Biff Byford, στο συνοδευτικό σημείωμα του δίσκου και έχει δίκιο.

Η καλή και υψηλού επιπέδου δουλειά που έχει γίνει φαίνεται καταρχήν από το εξώφυλλο, το οποίο είναι κατά τη γνώμη μου ένα από τα καλύτερα που είχαν, ότι πρέπει για poster ή κάδρο. Από εκεί και πέρα, εννέα καθαρές heavy metal συνθέσεις, δύο εκ των οποίων πλησιάζουν τα 10 λεπτά σε διάρκεια, και μια εισαγωγή συνθέτουν τη μουσική εικόνα του δίσκου. Το album ακροβατεί ηχητικά μεταξύ των "Lionheart", "Metalhead" και "Solid Ball Of Rock", κάτι που λογικά θα ικανοποιήσει όλους τους οπαδούς.

Το album έχει όλα τα στοιχεία που έχουμε ήδη εντοπίσει και αγαπήσει σε όλες τις προηγούμενες δουλειές της μπάντας: Αργές συνθέσεις, γεμάτες μελωδίες που σε κάνουν να κλείνεις τα μάτια και να ταξιδεύεις αλλά και γρήγορες συνθέσεις που ανεβάζουν κατακόρυφα την αδρεναλίνη. Το μεγάλο ατού αλλά και συνάμα ευχάριστη έκπληξη του δίσκου είναι ότι από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο υπάρχει μια απίστευτη και αστείρευτη φρεσκάδα η οποία πραγματικά εντυπωσιάζει. Όλο το group είναι σε μεγάλη φόρμα και, παρόλο που είναι όλοι τους κάποιας ηλικίας, αντί να ακούγονται κουρασμένοι, τα δίνουν όλα, αποδίδοντας τα κομμάτια με περίσσια νεότητα.

Ο Charlie Bauerfeind για ακόμα μια φορά έχει κάνει μια πολύ καλή και καθαρή παραγωγή, η οποία παρόλο που ακούγεται μοντέρνα, έχει δώσει τον ήχο που αρμόζει στα κομμάτια των Saxon. Προσωπικές αδυναμίες του δίσκου είναι τα "I' Ve Got To Rock (To Stay Alive)" (θεωρώ ότι ο τίτλος τα λέει όλα!), "Going Nowhere Fast", "Need For Speed" και το επικού χαρακτήρα "Attila The Hun". Όχι ότι τα άλλα υστερούν, το αντίθετο, απλά για μένα αυτά ξεχωρίζουν.

Το "Inner Sanctum" είναι σίγουρα μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς, παίρνοντας ήδη περίοπτη θέση στην προσωπική μου top 10 λίστα. Ο δίσκος πρέπει να ακουστεί οπωσδήποτε. Οι Saxon για ακόμα μια φορά αποδεικνύουν ότι δεν είναι τυχαία ένα από τα συγκροτήματα που κινούν και κατευθύνουν τα ηνία της heavy metal μουσικής. Αντί μεγαλώνοντας να σιγούν, προς τέρψιν των οπαδών είναι ολοένα και πιο δυναμικοί. Πραγματικά απορώ από που αντλούν τόση ενέργεια. Χαίρομαι όμως γιατί για ακόμα μια φορά οι παλαιότεροι παραδίδουν μαθήματα μουσικής στους νεότερους. Πραγματικά χρειαζόμαστε τέτοιες δουλειές για να μείνει το παραδοσιακό heavy metal ζωντανό, χωρίς προσθήκες νέων στοιχείων που έχουν αλλοιώσει τη μαγεία του metal.