Saint Vitus

Lillie: F-65

Season Of Mist (2012)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 25/04/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Έχω την αίσθηση πως ο κύκλος έκλεισε. Τρία κομμάτια μονάχα τον αποτελούσαν και μπήκαν όλα στην θέση τους. Πρώτα οι Black Sabbath (Ως "Heaven And Hell" συνεχίζω να αναγνωρίζω μόνο το τραγούδι) με το "The Devil You Know",  έπειτα οι Pentagram της αγαπημένης μας βάβως με το "Last Rites" και τώρα οι Saint Vitus με τον καινούργιο τους δίσκο έπειτα από το 1995. "Lillie: F-65"; Τι σόι τίτλος για doom δίσκο είναι δαύτος ωρέ; Ναι οκ, έχει το νόημά του για τους δημιουργούς του, πάσο. Ο Wino γιατί δεν παίζει κι αυτός κιθάρα; Καλός και Άγιος ο Chandler, αλλά σε αντίθεση με το φιλαράκι του, έχει να συνθέσει από αμομνημονεύτων.

Το πήρε επάνω του και τον άφησε ορφανό με το μικρόφωνο. Τόσο χάλια; Όχι μωρέ, δεν υπήρχε περίπτωση άλλωστε για κάτι τέτοιο, απλά είναι κάτι χειρότερο. Μέτριο. Χίλιες φορές να ήταν κακό, αλήθεια. Αν με χάλασαν τα οργανικά κομμάτια; Και ναι και όχι. Το παράδοξο της υπόθεσης με προβλημάτισε, όπου 33 λεπτά όσο ιδανικά κι αν φαντάζουν για τη διάρκεια ενός δίσκου, κατάφεραν να μην δικαιολογήσουν τον αρχικό ενθουσιασμό άμα τη ανακοινώση της κυκλοφορίας του. Δεν μπορώ να συμπεριλάβω στα θετικά τα προφανή, ότι δηλαδή οι Saint Vitus συνεχίζουν μουσικά από εκεί που μας είχαν αφήσει και δεν επέλεξαν να συμπλεύσουν με το σύγχρονο ρεύμα της doom rock σκηνής. Αλίμονο...

...αλλά, όταν έπειτα από τόσα χρόνια συνθέτεις απλά υποφερτά έως καλά τραγούδια το πολύ, ευνουχίζεις άνευ λόγου και αιτίας το "Dependence" και συνεχίζεις με τον ύμνο του αυνάνα "Withdrawal", να με συμπαθάς, αλλά μέχρι και τον αείμνηστο Armando Acosta κατάφερες να τσαντίσεις. Μπορεί να μην είναι η χειρότερη δισκογραφική τους στιγμή, σίγουρα όμως δεν θα προστεθεί και στα highlights τους. Πέρασε από έντονους κραδασμούς ο Κύκλος των Τριών, αλλά παραμένει σταθερός χάρη στον Bobby Liebling και την ομάδα του, αλλά και στον εξωσχολικό Wino. Ποιός να μου το 'λεγε αυτό...
  • SHARE
  • TWEET