Sacrifizer

La Mort Triomphante

Dying Victims Productions (2019)
Από τον Γιάννη Δούκα, 22/01/2020
Οι Sacrifizer προσεγγίζουν το speed metal με μια black κατεύθυνση και έχουν καλά πράγματα στο άρμα τους
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ο θριαμβευτικός Θάνατος μας έρχεται από Γαλλία. Ίσως κάτι προφανές κι από τη γλώσσα του τίτλου. Οι Sacrifizer ηχογράφησαν το συγκεκριμένο EP το 2018 σαν συνέχεια του demo τους "Night Of The Razors". Οι ομοιότητες μεταξύ τους έρχονται στο ότι και τα δύο εξώφυλλα φιλοτεχνήθηκαν από τον Velio Josto (το τελευταίο είναι φανταστικό) ενώ οι διαφορές, πέραν της εισόδου της Slaughterwytch για χρέη μπάσου, είναι ότι στο mini έχουμε μια ηχητική εξέλιξη.

Ουσιαστικά το "La Mort Triomphante" μετακινείται απ’ τον εν γένει speed metal ήχο σε πιο black κατευθύνσεις. Αλλά αυτό αναφέρεται μόνο στο ηχητικό περίβλημα. Μας θυμίζει πρώιμους Deathspell Omega, Darkthrone εποχής "Total Death" πασπαλισμένους με Nekromantheon. Ο ήχος στις κιθάρες τους έχει μια μαυρίλα, μια νεκρική αύρα. Η μουσική καθεαυτή όμως είναι κυρίως στραμμένη προς το thrash. Στο "The Grave Of Nosferatu" ακούμε Destruction μέρη, το "Blackfire Wytch" έχει κάτι από Nifelheim ενώ οι Deathhammer λαρυγγισμοί του τραγουδιστή Sexumer (αυτά είναι ψευδώνυμα!) αν και τραβηγμένοι σε στιγμές σε πωρώνουν. Το δε ομότιτλο, ίσως το πιο ξεχωριστό τραγούδι αφού είναι πιο αργό, αρκετά ατμοσφαιρικό, μάλλον δεν δικαιώνει τον τίτλο του.      

Το mini βγήκε τον Απρίλιο του 2019 από την Big Bad Wolf σε συνεργασία με την ολλανδική Headbangers. Η έκδοση που παρουσιάζουμε ανήκει στην Dying Victims Productions. Κυκλοφόρησε στις αρχές του Δεκεμβρίου σε βινύλιο έχοντας μέσα σαν bonus το "Night Of The Razors" demo συν ένα νέο τραγούδι, το σχετικά άγευστο "Morbid Envenomation".

Αν και συνολικά τα στοιχεία που παραθέτουν οι Sacrifizer είναι συμπαθή έχουν ένα θέμα με το ότι τα τραγούδια τους δεν σου μένουν. Δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο για να κάτσει στη κεφάλα σου όσο το ακούς. Ελαφρά καλύτερες συνθέσεις έχει το demo αν και ο ήχος του στερείται αυτής της παγωμάρας που έχει το EP. Επίσης τα solo στο "La Mort Triomphante" είναι ελάχιστα και όταν υπάρχουν νιώθεις ότι θα μπορούσαν καλύτερα. Για παράδειγμα το κλείσιμο στο "The Grave Of Nosferatu" θα ανέβαινε με ένα πιο ιδιαίτερο, περισσότερο επικό solo.  Πάντως αν και βαίνουν προς το μέτριο, οι Sacrifizer το προσεγγίζουν έχοντας καλά πράγματα στο άρμα τους. Να σημειωθεί τέλος ότι η προαναφερθείσα μπασίστρια, Slaughterwytch, είναι επίσης μέλος στους Triumph Of Death του Μεγάλου. Παραδόξως έχει κι αυτή ιταλική καταγωγή.

  • SHARE
  • TWEET