Sabaton

Όταν πριν από δυο χρόνια είχε πέσει στα χέρια μου το "Attero Dominatus" αλλά και με την απογοήτευση του περσινού "Metalizer", δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ πως αυτό το συγκρότημα θα έφτανε στο σημείο να παρουσιάσει μία τόσο εξαιρετική δουλειά. Ο λόγος για τους Sabaton που κυκλοφόρησαν το "The Art Of War" και διέψευσαν όλα τα προγνωστικά, επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα τους περισσότερο αισιόδοξους.

Οι πολεμοχαρείς Σουηδοί βρίσκονται και πάλι στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μας μαθαίνουν την «τέχνη του πολέμου» σε αρμονία με το ομώνυμο βιβλίο του Sun Tzu, ο οποίος έζησε στην Ιαπωνία τον 6ο αιώνα π.Χ. Σ' αυτό το σημείο βρίσκεται και το μοναδικό σημείο που είναι άξιο αρνητικής κριτικής. Σχεδόν σε κάθε κομμάτι υπάρχουν άχρηστες εισαγωγές από μία γυναίκα που απαγγέλλει κομμάτια από το βιβλίο και χαλάει κατά πολύ την εικόνα του άλμπουμ. Ακούγεται σαν τα ενοχλητικά voiceover κάποιων promo cds ή, ακόμα καλύτερα, σαν προειδοποίηση παραβίασης του sector 5 σε υπόγειες επιστημονικές εγκαταστάσεις υψίστης ασφαλείας. Το 'κάναν άλλοι με μεγαλύτερη επιτυχία (βλ. Blind Guardian - Nightfall In Middle Earth), οι Sabaton καλύτερα να είχαν επικεντρωθεί στη μουσική τους και μόνο.

Τώρα σε ό,τι αφορά το μουσικό μέρος, το εναρκτήριο "Ghost Division" αποτελεί ένα από τα highlights και θα μπορούσε άνετα να το είχε γράψει ο Holopainen, αφού θυμίζει φοβερά κάποιες συνθέσεις των Nightwish, κυρίως από το "Once". Παρ' όλα αυτά, «μπάζει» αμέσως τον ακροατή στο γενικότερο κλίμα του άλμπουμ, με τη συνέχεια να κινείται στα ίδια επίπεδα. Τα ιδιαίτερα, γεμάτα έπαρση φωνητικά είναι το σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος, μα αυτή τη φορά είχαν και συμπρωταγωνιστή. Τα πλήκτρα ακούγονται πιο ώριμα από ποτέ και ανεβάζουν το δίσκο σε άλλη βαθμίδα. Επιθετικοί, προσηλωμένοι και με τους Joakim Broden (φωνή) και Daniel Myhr (πλήκτρα) να στάζουν χρυσάφι, οι Sabaton έκαναν το θαύμα τους. Οι κιθάρες είναι κοφτές και με όγκο, ενώ το μπάσο και τα τύμπανα παραμένουν σε τυπικά ικανοποιητικά πλαίσια.

Επικές power metal νότες ξεχύνονται καθ' όλη τη διάρκεια (πενήντα σχεδόν λεπτά), με κορυφαίες στιγμές τα "Unbreakable", "The Art Of War", "Union (Slopes Of St. Benedict)", όπως και το προαναφερθέν "Ghost Division".

Αυτόν τον καιρό η μπάντα βρίσκεται σε ευρωπαϊκή περιοδεία, η οποία έχει και δύο στάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις 9 και 10 Ιανουαρίου αντίστοιχα.

Δε γνωρίζω πόσοι από σας ενθουσιάζονται με τη θεματολογία των συγκεκριμένων Σκανδιναβών, αλλά οι ίδιοι παραμένουν παθιασμένοι και το υποστηρίζουν πιστά, με αποτέλεσμα τον καλύτερο δίσκο της μέχρι τώρα καριέρας τους.

Υ.Γ.: Τελικά μόνο σε μένα θυμίζει "Gutter Ballet" (Savatage) Το "Cliffs Of Gallipoli";