Riverside

Shrine Of New Generation Slaves

Inside Out (2013)
Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 11/01/2013
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που οι Riverside συγκαταλέγονται ανάμεσα στα κυρίαρχα εν ενεργεία συγκροτήματα στους progressive κύκλους αφορά στην ικανότητά τους να εξελίσσουν διαρκώς τον ήχο τους από δίσκο σε δίσκο. Το "Rapid Eye Movement" μπορεί να ήταν το λιγότερο τολμηρό σ' αυτόν τον τομέα (παρ' όλης της δεδομένης ποιότητάς του), όμως το προ τριετίας "Anno Domini High Definition", όπου σε σημεία νόμιζες ότι άκουγες άλλη μπάντα, ξεχώρισε ως ένα ακόμα αποκορύφωμα της προοδευτικότητάς τους. Φέτος, με την πέμπτη τους δουλειά, οι Πολωνοί αποφασίζουν να αλλάξουν δραστικά τα πάντα -για ακόμη μια φορά- και να εξερευνήσουν νέες κορυφές στο "Shrine Of New Generation Slaves".

Αυτό που επιχειρεί η μπάντα στο "S.O.N.G.S.", λοιπόν, συνοψίζεται στο εξής απλό: τη σύνθεση τραγουδιών χωρίς επιτηδεύσεις, μακριά από συμβατικές rock φόρμες που υπήρχαν σε προηγούμενους δίσκους τους, και κυρίως χωρίς να ανησυχούν αν το αποτέλεσμα δεν ακούγεται «σαν Riverside» σε οποιοδήποτε σημείο. Και φυσικά επιτυγχάνουν σε όλα με πανηγυρικό τρόπο.

Αυτό που διακρίνεται άμεσα σε κομμάτια όπως το "New Generation Slave", το -πρώτο single του δίσκου- "Celebrity Touch", ή το groovy "Feel Like Falling" είναι πως οι όποιες metal καταβολές του παρελθόντος έχουν πλέον εκμηδενιστεί, ενώ και οι επιμέρους επιδόσεις του κάθε μέλους μεταβάλλονται κατά βούληση, δημιουργώντας καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από ρευστότητα και εστιάζουν -όπως εμφανώς υποδηλώνει και το ακρωνύμιο του τίτλου- στα τραγούδια αυτά καθεαυτά. Το μπάσο συνεχίζει να ηγείται, όμως το κάνει με αρκετά διαφορετικό τρόπο, συμμαχώντας συχνά με τα πλήκτρα. Αυτά με τη σειρά τους αναβαθμίζονται σε έναν πολύ πιο σύνθετο ρόλο πολλαπλών επιπέδων, προτιμώντας να διοχετεύουν τους πειραματισμούς τους σε ηλεκτρονικά μονοπάτια από το να εμμένουν στον βουτηγμένο-στη-σεβεντίλα-ήχο που θα περίμενε κανείς να δεσπόζει και πάλι. Ο δε ήχος της κιθάρας παραμένει σαγηνευτικός, αλλά τα θέματά της διαφοροποιούνται πλησιάζοντας νοοτροπίες κλασικού rock, με τον Grudziński να σολάρει όπως δεν έχει σολάρει ποτέ.

Στα πανέμορφα "The Depth Of Self-Delusion" και "Deprived" η μπάντα απομακρύνεται από τα συνθετικά της καλούπια όσο ποτέ άλλοτε, αφήνοντας τις εξαίσιες μελωδίες της να επιβληθούν μέσω των φωνητικών, της κιθάρας, αλλά και της έκτακτης εμφάνισης του σαξοφώνου. Το μοναδικό σημείο κατά το οποίο έρχονται πιο κοντά στο παρελθόν τους συναντάται στο "We Got Used To Us", με την laid back διάθεσή του να παραπέμπει στα αντίστοιχα «χαλαρά» κομμάτια από το ντεμπούτο τους. Ωστόσο, ακόμα κι αν έλειπαν όλα τα παραπάνω, το δεκατριάλεπτο "Escalator Shrine" θα αρκούσε για να δικαιολογήσει την τοποθέτηση του όρου progressive δίπλα στο όνομα των Riverside, ξεκινώντας με μια εισαγωγή-μυσταγωγία πριν οδηγηθεί μέσω μιας χαρακτηριστικής μπασογραμμής σε ένα προοδευτικό όργιο, μέσα στο οποίο κρύβονται μερικές από τις βαρύτερες στιγμές του δίσκου. Κλείνοντας με το "Coda" εν είδη reprise του "Feel Like Falling", η μπάντα ολοκληρώνει μία θεματικά σκοτεινή δουλειά με μία μικρή ένδειξη ελπίδας, υπενθυμίζοντας ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να μείνει αμετάβλητο, ότι η εξέλιξη είναι μέσα στη φύση όλων των πραγμάτων.

Η εντύπωση που σού δημιουργείται ακούγοντας το "Shrine Of New Generation Slaves" είναι ότι, από όσα στάδια κι αν περάσουν οι Πολωνοί κατά τη διάρκεια της δισκογραφικής τους πορείας, πάντα θα βρίσκουν τρόπους να διαπρέπουν μέσα σ' αυτά, αποπνέοντας πρόοδο και προσδίδοντας αυθεντικότητα στη μουσική τους. Αυτό που εν τέλει πετυχαίνουν οι Riverside στον πέμπτο τους δίσκο είναι να αναδιαμορφώσουν το ύφος τους στρογγυλεύοντας τις γωνίες τους, εναντιωμένοι σε οποιασδήποτε μορφής στασιμότητα, με τον Duda να ανάγεται πλέον σε έναν από τους κορυφαίους συνθέτες στο πεδίο του σύγχρονου progressive. Το μόνο που μένει να δούμε είναι κατά πόσο μπορούν να κερδίσουν και σε δημοφιλία, αυτή που τόσο στερήθηκαν -αν και ανέκαθεν δικαιούνταν- ως τώρα. Μακάρι να υπήρχαν περισσότεροι σαν κι αυτούς εκεί έξω.

  • SHARE
  • TWEET