Richard Andersson's Space Odyssey
Embrace The Galaxy
Το ψαρωτικά διαστημικό και επιβλητικό εξώφυλλο σε συνδυασμό με τον όμορφο τίτλο της μπάντας και του δίσκου, μου προκάλεσαν πτώση σάλιου καθώς το έπαιρνα στα διαστημικά-ψωνισμένα χέρια μου! Δυστυχώς η μουσική συνέχεια αυτού του περιστατικού δεν ήταν η ανάλογη που θα περίμενα. Το σάλιο μαζεύτηκε ξανά μέσα και μία γκριμάτσα απογοήτευσης σχηματίστηκε.
Έχουμε να κάνουμε με χιλιοπαιγμένο και χιλιοακουσμένο neo-classical-guitar-hero metal. Με εκνευρισμό διάβασα στο report ότι αυτό είναι το album που δεν έκανε ποτέ ο Dio και ο Malmsteen. Ντροπή και αίσχος. Το album έχει τόσα πολλά κλεμμένα σημεία από άπειρα καλύτερες μπάντες (ακόμη και από τους Abba κλέψανε ολόκληρη μελωδία στο πρώτο κομμάτι!) όπως οι Malmsteen, Symphony X, Royal Hunt, Dream Theater και άλλοι που ούτε το υψηλό εκτελεστικό επίπεδο των συμμετεχόντων, ούτε η καλή παραγωγή δεν μπορούν να σώσουν. Επιπλέον πουθενά δεν ένιωσα κάποια διαστημική ατμόσφαιρα, πόσο μάλλον μία “διαστημική Οδύσσεια”. Προτιμήστε το "Star One" του Arjen Lucassen.
