Radiohead

Έπρεπε να περάσουν τέσσερα χρόνια από το τελευταίο πολιτικό τους album, "Hail To The Thief", ώστε οι Radiohead να μας ξανααπασχολήσουν δισκογραφικά. Και γράφω «δισκογραφικά», γιατί «δημοσιογραφικά» μας απασχόλησαν ουκ ολίγες φορές με τις φήμες για διάλυση, το solo album του Yorke και διάφορα άλλα τέτοια, που προσωπικά σταμάτησα να παρακολουθώ, καθώς στο ίδιο διάστημα το (λανθασμένα) αντίπαλο δέος, Muse, κυκλοφορούσε δισκάρες και προτίμησα να ασχοληθώ περισσότερο με την μουσική, παρά με την παραφιλολογία γύρω από ένα από τα σημαντικότερα σχήματα για τον rock ήχο των '90s...

Έτσι λοιπόν φέτος οι Radiohead επιστρέφουν και για να μας ξαφνιάσουν αλλά και να αποδείξουν ότι είναι ένα σχήμα σύγχρονο, που παρακολουθεί τις εξελίξεις και ταράζει ανάλογα τα νερά, διαθέτοντας όλο το καινούργιο τους album "In Rainbows" δωρεάν για κατέβασμα στο δικτυακό τους τόπο www.radiohead.com. Στις αρχές του έτους θα κυκλοφορήσει και μια special έκδοση του cd, που θα περιέχει εκτός της μουσικής ένα ιδιαίτερα προσεγμένο artwork και λοιπά καλούδια, πρακτική που είναι πάγια (τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια) για το βρετανικό σχήμα. Αφού λοιπόν σας πληροφορήσαμε για όλα τα περιβάλλοντα τη μουσική του "In Rainbows", ας πάμε και στον δίσκο καθ' αυτό...

Κατά καιρούς θυμάμαι τον Yorke να λέει πως θα παίξουν πιο σκληρά και μετά θα το γυρίσουν στην electro και μετά τον ξαναθυμάμαι να λέει πως ο παραδοσιακός rock ήχος έχει πεθάνει και μετά να βγάζουν single το "There, There", ένα από τα πιο τυπικά rock Radiohead κομμάτια των τελευταίων ετών. Με το παραπάνω θέλω σαφέστατα να τονίσω πως το σχήμα δεν έχει φραγμούς σε αυτό που κάνει και δεν το νοιάζει που και πως θα το κατηγοριοποιήσουμε. Απλά γράφει μουσική για την πάρτη του, με μια εντελώς prog προσέγγιση και σε όποιον αρέσει. Και αναφωνώ: ναι μας αρέσει! Αλλά πόσο πολύ; Και κυριότερα, μέχρι που μπορεί να εκταθεί αυτός ο prog πειραματισμός ώστε να θεωρήσουμε ότι το σχήμα δε βγαίνει από τον rock χώρο;

Ακούγοντας τον δίσκο η πρώτη αντίδρασή μου ήταν άσχημη: τον βρήκα άνευρο, κοινότυπο και πολύ... κανονικό. Δεν απογοητεύτηκα όμως γιατί θυμήθηκα πως το σχήμα μας έχει συνηθίσει σε δίσκους-sudoku, όπου πρέπει να τοποθετήσεις τα κατάλληλα στοιχεία τους στην κατάλληλη θέση, ώστε να επιλύσεις τον γρίφο τους. Έτσι λοιπόν τον άκουσα. Ξανά και ξανά. Τον έλιωσα. Και θεωρώ πως τελικά κατάλαβα τι θέλει να πει, τι παίζουν οι Radiohead εν έτει 2007.

Με το "In Rainbows" το σχήμα αποθεώνει όλα τα συστατικά που το έκαναν γνωστό στο παρελθόν, αλλά τραβάει για άλλη μια φορά τα όρια του ήχου του τόσο μακριά, που πλέον απομακρύνεται εντελώς από τον οποιοδήποτε rock χαρακτήρα και κάθεται κάτω από τη μεγάλη ταμπέλα της "κιθαριστικής, intellectual pop", εκεί δηλαδή που ανήκαν ανέκαθεν για πολλούς. Αν σε αυτή την ταμπέλα προσθέσετε τα trip hop στοιχεία της δυάδας "Amnesiac" - "Kid A" και κάποια διάσπαρτα bossa nova στοιχεία, μαζί με την απαραίτητη rockίζουσα επικάλυψη, τότε ίσως καταλάβετε τι ακριβώς συμβαίνει στο "In Rainbows"... Στον δίσκο η νιαουριστή φωνή του Yorke ξαπλώνει πάνω σε ομορφότατες μελωδίες, που δεν το παρακάνουν με την electro, και ως εκ τούτου την αφήνουν να αναδειχθεί και να αναδείξει τις πολλές και καλές ιδέες του δίσκου σε μουσικό επίπεδο. Επιπρόσθετα, η μινιμαλιστική προσέγγιση της παραγωγής σε μουσική και φωνή κάνει τον δίσκο ίσως τον πιο ξεκούραστο στο άκουσμα, από την εποχή του "Ok Computer", και έτσι σε κερδίζει με την απλότητά του, ευκολότερα...

Παρ' όλα αυτά, από τους Radiohead όλοι έχουμε απαιτήσεις και μάλιστα μεγάλες. Το "In Rainbows" είναι ένας πολύ καλός δίσκος, που αν έφερε άλλο όνομα συγκροτήματος μπορεί να χαρακτηριζόταν και ως καταπληκτικός. Η αδυναμία κάποιων στιγμών του όμως, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μετά από τέσσερα χρόνια αναμονής περιμέναμε κάτι που θα μας συναρπάσει, και όχι κάτι που απλά θα μας τέρψει, καταλήγει στο να κάνει την τελική μου κρίση κάπως πιο μετριοπαθή.

Κυκλοφορία της χρονιάς, όχι τόσο λόγω ποιότητας, αλλά περισσότερο λόγω βάθους και ειδικού βάρους του σχήματος. Είμαι σίγουρος πως θα το ακούσετε, θα διχαστείτε και τελικά θα το συμπαθήσετε. Πολύχρωμο και άνετο, αλλά όχι συγκλονιστικό. Οι Radiohead γύρισαν και προσέθεσαν στην ιστορία τους άλλο ένα τούβλο. Το πόσο σημαντικό θα είναι αυτό μένει να κριθεί από τον καθένα και... την ιστορία.