Pyramidal

Pyramidal

by Lay Bare Recordings/Surnia (2019)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 20/09/2019
Ψυχεδελικό, (σχεδόν) instrumental κόσμημα με King Crimson επακόλουθα. Στο τρίτο τους άλμπουμ, οι Ισπανοί Pyramidal ξεπερνούν τους εαυτούς τους
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ο τρίτος - και ομότιτλος - δίσκος της μπάντας από το Alicante της Ισπανίας είναι ένα μεγάλο βήμα μπροστά για τους ίδιους και ένα κόσμημα καλοπαιγμένου, ψυχεδελικού (σχεδόν) instrumental rock για τα αυτιά μας. Με το "Pyramidal" γίνονται πιο φιλόδοξοι από ποτέ και ταυτόχρονα αρκούντως πιο progressive συγκριτικά με το "Dawn In Space" του 2011 και το "Frozen Galaxies" του 2013.

Ο ήχος τους είναι μυστηριακός και ταξιδιάρικος. Ήδη από τον τίτλο του εναρκτήριου "Visions Of An Astral Journey" τονίζεται ο space rock χαρακτήρας, ενώ τα riff της κιθάρας σε συνδυασμό με τα έντονα παιχνιδίσματα του σαξοφώνου μοιάζουν βγαλμένα από τις χασιματικές στιγμές των King Crimson. Μάλιστα, οι King Crimson θα έρθουν στο μυαλό ουκ ολίγες φορές κατά τη διάρκεια του άλμπουμ. Το ίδιο και οι Hawkwind, φυσικά, μέσα από τις βαριές, διαστημικές πτήσεις τους, καθώς και οι Eloy στα πιο γερμανικά τερτίπια.

Εκ των πέντε συνθέσεων, οι τέσσερις είναι άνω των εννιά λεπτών. Ο χαρακτήρας είναι καθαρά ορχηστρικός, πέραν κάποιων λίγων φωνητικών από εδώ και από εκεί. Παρ’ όλες τις μακροσκελείς συνθέσεις και την instrumental κατεύθυνση, οι Pyramidal ουδέποτε χάνονται μέσα στην ίδια την ψυχεδέλειά τους, όπως συναντάμε πάρα πολύ συχνά εκεί έξω - και όχι τόσο μακριά μας. Παραμένουν σε επαφή με την ουσία, κάτι που συμβαίνει αρνούμενοι να παίξουν generic riff και έχοντας ένα στιβαρό rhythm section - αλήθεια, τόσο ωραία ντραμς δεν θα έπρεπε να είναι τόσο χαμηλά στη μίξη.

Το σαξόφωνο σε τρία κομμάτια και το βιολί σε δύο είναι εξαιρετικά ταιριαστές προσθήκες στο κυρίως line-up του συγκροτήματος (Miguel Rodes - μπάσο, Miguel Angel Sanz - κιθάρα/synth, Oscar Soler κιθάρα/φωνή, Lluis Mas - τύμπανα). Οι ανατολίτικες στιγμές που υιοθετούνται συχνά-πυκνά, με μεγαλύτερη ένταση στο "Creatures Of The Ancient World", δίνουν μια μυστηριακή αίσθηση στον δίσκο, δημιουργώντας απόκρυφες εικόνες.

To "Digital Madness" είναι το κομμάτι που επέλεξαν για video clip - και όχι άδικα. Πρόκειται για την πιο άμεση σύνθεσή τους. Τόσο video όσο και μουσική θα φέρουν στον νου τους King Gizzard, χωρίς να υπονοούμε πως είναι άμεση επιρροή, αφού ενδεχομένως να «τραβάνε» από τις ίδιες πηγές. Θα επρόκειτο για το καλύτερο κομμάτι αν δεν ακολουθούσε το "Alussa Infinity", που κλείνει το άλμπουμ. Είναι η πιο εκτενής σύνθεση, μα και η πιο διαφορετική λόγω της παράνοιας που αποπνέει και μπορεί να συγκριθεί με εκείνη των Φινλανδών Circle σε παραπάνω από μία πτυχές. Οι μέχρι εκείνο το σημείο prog/psych Pyramidal φτάνουν εδώ μέχρι και στα όρια του death metal, καθώς και σε καθαρό Sabatth-ίζον stoner για να κλείσουν με ένα πανέμορφο post-rock outro.

Μπορούμε με σιγουριά να πούμε πως πίσω από τη φοβερή φωτογραφία εξωφύλλου (της Mara B. Stones) κρύβεται ένα ακόμα πιο φοβερό άλμπουμ.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET