Psyopus

«Experimental grindcore commandos united»: Οι αναγνώστες που έχουν επίγνωση της περίπτωσης των Psyopus πιθανότατα αντιλαμβάνονται την ουσία του προαναφερθέντος ορισμού, τη στιγμή που οι αντίστοιχοι αδαείς με το αντικείμενο μπαίνουν στον πειρασμό να κλείσουν το σύνδεσμο που οδηγεί στο παρόν κείμενο. Κάτι που κρίνεται αναμενόμενο, καθώς το target group στο οποίο απευθύνεται είναι τόσο περιορισμένο, όσο αρρωστημένες μοιάζουν οι άρρυθμες τάσεις που κρύβονται σε αντίστοιχες υπερτεχνικές φόρμες. Δίχως φυσικά να ξεχνάμε πως αναφερόμαστε σε -ένα όχι και τόσο εμπορικό- παρακλάδι του grind.

Λίγοι όμως έχουν καταφέρει, ή μάλλον τολμήσει, να εγκλωβίσουν τις ανησυχίες τους σε ανάλογες σπασμωδικές φόρμες. Από τις πρώτες κιόλας ακροάσεις, το "Odd Senses" ακούγεται όπως ακριβώς θα επιθυμούσε ο εκάστοτε tech-nerd της γειτονιάς μας. Παράξενο και πολύπλοκο, στα όρια του ιδιοφυούς. Υπάρχουν στιγμές, μάλιστα, που η κιθαριστική δουλειά μοιάζει τόσο περίπλοκη, που καταντά υπερβολική, ακόμη και για κάποιον που είναι οπαδός του ιδιώματος. Οφείλουμε όμως να παραδεχθούμε πως συνολικά ηχεί πιο βατό σε σχέση με τον προκάτοχο "Our Puzzling Encounters Considered", το οποίο, παρεμπιπτόντως, έμοιαζε επιτηδευμένα μπερδεμένο, σε βαθμό (σχεδόν) εκνευριστικό. Ευτυχώς, η συνέχεια μας επιφύλασσε λιγότερη αρρώστια, αλλά και περισσότερο groove, με τρόπο που το rhythm section κάνει παραπάνω από αισθητή την παρουσία του.

Εν ολίγοις, η ανάλυση αντικατοπτρίζει ό,τι ακριβώς περιγράφει ο τίτλος του δίσκου: "Odd Senses" αγαπητοί. Αυτή τη φορά, οι Psyopus επιχείρησαν να προσθέσουν την έννοια του συναισθήματος, όσο κάτι τέτοιο είναι δυνατό για τα δεδομένα τους. Κι ενώ μπορεί να μην έφτασαν τα εξαιρετικά standards της πρώτης τους δουλειάς με τίτλο "Ideas Of Reference", το συνολικό αποτέλεσμα δείχνει πως προσπάθησαν να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα, δίχως να απομακρυνθούν από το υπάρχον ακροατήριο.

Σε περίπτωση λοιπόν που ανήκετε σε αυτό το πολύ συγκεκριμένο παρακλάδι των γνωστών - άγνωστων, ή, έστω, έχετε μια άλφα συμπάθεια στο πρόσωπο του γκρουπ, δε νομίζω να απογοητευτείτε. Εαν όμως αποφεύγετε αυτές τις καταστάσεις όπως ο διάβολος το λιβάνι, θα σας συμβουλεύαμε να ακολουθήσετε την τακτική που διατηρεί ανέπαφη την ηρεμία στα νεύρα σας και καλές τις όποιες σχέσεις με τους γείτονές σας. Κοινώς; Μακριά κι αγαπημένοι.