Psycrence

A Frail Deception

Steel Gallery (2014)
Από τον Νίκο Καταπίδη, 26/08/2014
Το ελληνικό progressive metal με τέτοιες κυκλοφορίες δείχνει ότι μπορεί να φτάσει ψηλά
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Μάλλον κάτι γίνεται στη χώρα μας, και ολοένα πληθαίνουν οι μπάντες που ασχολούνται σοβαρά με αυτό που κάνουν, βγάζοντας ποιοτικότατες δουλειές που μας δίνουν ελπίδα για το μέλλον αυτής της μουσικής σε ένα περιβάλλον γεμάτο από ελαφροτράγουδα και κακογουστιά.

Τι πιο ενθαρρυντικό από ένα ντεμπούτο γεμάτο μελωδίες, συναισθήματα, δύναμη και ήχο που κοντράρει στα ίσια κυκλοφορίες από μπάντες - «μεγαθήρια»; H πρώτη εντύπωση είναι καλώς ή κακώς αρκετά σημαντική, οπότε ακούγοντας σαν δείγμα το "A Losing Game" στο διαδίκτυο κάθε άλλο παρά αδιάφορος έμεινα. Εισαγωγή με πιάνο και μια όμορφη μελωδία, ογκώδη riff με επτάχορδες κιθάρες και άψογα φωνητικά. Ο ήχος αν και πατάει σταθερά σε progressive metal βάσεις, διαθέτει μια μοντέρνα βαρύτητα που δίνει στους Psycrence έναν τσαμπουκά που λείπει από πολλές αντίστοιχες κυκλοφορίες.

Οι επιρροές κυρίως από Queensrÿche και Fates Warning φαίνονται αλλά δεν αποπροσανατολίζουν, αντιθέτως, εκφράζονται μέσα από ένα σύγχρονο πρίσμα, κρατώντας την ψυχή και την ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζει το λιγότερο επιδεικτικό progressive metal, στοιχείο που θεωρώ πως θα εκτιμήσουν όσοι δεν αρέσκονται στα υπέρμετρα σόλο και τις επιδείξεις τεχνικής ικανότητας.

Θα σταθώ σε δύο σημεία που αφήνουν το στίγμα τους σε όλο το δίσκο. Κιθάρες και φωνητικά. Ρυθμικά, οι κιθάρες επικεντρώνονται κυρίως σε ογκώδες riffing, σε στιγμές με power metal επιρροές, ενώ η χρήση επτάχορδων κιθαρών ενισχύει το επιβλητικό ύφος που δημιουργείται σε συνδυασμό με το ικανότατο rhythm section. Φυσικά δεν λείπουν οι lead στιγμές, που δεν μένουν μόνο στα σόλο, αλλά και σε πολλές αξιομνημόνευτες μελωδίες που χαρακτηρίζουν κομμάτια όπως το "Forced Evolution" και το "Insiced Path", με εμφανείς και τις «Maiden-ικές» επιρροές που είναι καλοδεχούμενες και συμπληρώνουν ιδανικά το ηχητικό σύνολο.

Το δεύτερο στοιχείο που χαρακτηρίζει τον ήχο των Psycrence είναι τα φωνητικά του Τάκη Νικολακάκη, με την ιδιαίτερη χροιά που διαθέτει μια τραχύτητα η οποία ταιριάζει στο ογκώδες και σκοτεινό ηχητικό τοπίο που στρώνουν οι υπόλοιποι μουσικοί. Εξαιρετική εκτέλεση, δυνατά ρεφρέν και η αρχική θετική εντύπωση εδραιώνεται όσο ο δίσκος κυλά.

Μέσα σε αυτό το αρμονικό συνονθύλευμα από riff, πλήκτρα, τύμπανα και φωνητικά, ξεχώρισα ένα κομμάτι που ξεχωρίζει και κουβαλάει μια ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση. Αυτό είναι το "Hold Close To The Flame". Άνετα θα μπορούσα να φανταστώ αυτή τη σύνθεση σε έναν κλασικό δίσκο όπως το "Parallels" των Fates Warning, με τις ακουστικές κιθάρες να δημιουργούν ένα ονειρικό, σχεδόν υπνωτικό ύφος, και τα πλήκτρα να ενισχύουν την ατμόσφαιρα με το αέρινο του ήχου τους. Φοβερό κομμάτι, κλείνει ιδανικά το δίσκο και με κάνει να συνειδητοποιώ πως αυτό που άκουσα ήταν ο πρώτος δίσκος της μπάντας. Το μέλλον τους ανήκει, και μαζί με άλλες αξιέπαινες προσπάθειες στη χώρα μας, φαίνεται να δίνεται μια νέα ανάσα στο ελληνικό progressive metal. Μην το χάσετε.
  • SHARE
  • TWEET