Powerwolf

Preachers Of The Night

Napalm (2013)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 14/10/2013
Οι Metal Ιεροκήρυκες μάς χαρίζουν άλλη μια πολύ καλή δουλειά
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Σίγουρα θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι είναι πολύ ωραίο να ανακαλύπτεις συγκροτήματα που στην πορεία με τις δουλειές τους αποτελούν μουσική όαση στις προσωπικές σου ακροάσεις. Κάπως έτσι είναι και οι Γερμανοί Powerwolf για τον γράφοντα. Πριν από αρκετά χρόνια έπεσε στα χέρια μου η δεύτερη δουλειά τους, "Lupus Dei", που κυκλοφόρησε το 2007. Μετά το πρώτο άκουσμα, ο «έρωτας με την πρώτη αυτιά» δεν άργησε να έρθει και εξελίχτηκε σε μια αγάπη που κρατάει μέχρι και τις μέρες μας δέκα χρόνια μετά την παρθενική τους κυκλοφορία.

Οι Powerwolf καταπιάνονται μουσικά με το Ευρωπαϊκό power metal. Αντί όμως να παπαγαλίσουν και να κοπιάρουν όλους τους Helloween αυτού του κόσμου επέλεξαν να γράφουν τραγούδια με καθηλωτικό τσαμπουκά και δύναμη, σε τέτοιο βαθμό που να σε παρασύρουν σαν ανεμοστρόβιλος στο πέρασμα τους. Οι συνθέσεις τους βασίζονται σε κοφτά, πλήρως ογκώδη κιθαριστικά ρίφ, άλλοτε γρήγορου και άλλοτε πιο αργού tempo. Αν δεν τους έχει ξανακούσει, οι πρώτοι που θα σου έρθουν στο μυαλό είναι οι Sabaton μιας και υπάρχουν πολλές ηχητικές ομοιότητες. Το σχήμα πέραν των εξαίσιων μελωδιών που μας χαρίζει σε κάθε σύνθεση, έχει προσθέσει χορωδιακά και gothic μέρη, δίνοντας ακόμα μεγαλύτερη διάθεση ακρόασης των δουλειών του. Σε όλη την διάρκεια του άλμπουμ έχεις την αίσθηση μιας μουσικής παράστασης που σε κρατεί συνεχώς σε μια ενγρήγορση. Σε αυτό βοηθάνε και τα γεμάτα έπαρση φωνητικά του Attila Dorn που, συνδυάζοντάς τα με το παρουσιαστικό του, αν ψάξετε κάποιο βιντεοκλίπ τους, η τελική εικόνα παραπέμπει σε έναν πολύ κάλο frontman. Ο τρόπος απόδοσης των τραγουδιών από τον ίδιο αποτελεί σήμα κατατεθέν πια της μπάντας αφού η θεατρικότητα στην ερμηνεία του ξεχειλίζει σε κάθε σημείο του εκάστοτε τραγουδιού.

Η τελική ενορχήστρωση ανάλογα την μορφή που θέλουν τα μέλη να δώσουν στον ακροατή, συνδυάζει όλα τα παραπάνω κάνοντας την κάθε σύνθεση είτε να ηχεί σπονδυλώδης, είτε κάπως πιο άμεση. Μεγάλο ρόλο παίζουν τα ανά περιόδους εκκλησιαστικά πλήκτρα που χαρίζουν μια «evil» ατμόσφαιρα σε όλον τον δίσκο. Πάνω από όλα όμως αυτό που θα σε συνεπάρει θα είναι ο καταιγιστικός ρυθμός που υπάρχει διάχυτος σε όλη την διάρκεια του άλμπουμ. Αν είστε οπαδοί των Nightwish, Rage, Grave Digger, Primal Fear, Iced Earth και λοιπών άκρως δυναμικών συνθετικά καλλιτεχνών, και οι Powerwolf θα μπουν στο πάνθεον των αγαπημένων σας μουσικών.

Παρ' όλο που, αν έχεις εντρυφήσει στις προηγούμενες δουλειές τους, θα ακούσεις κάποια σημεία που θα σου θυμίσουν κάτι παρελθοντικό και ήδη με νότες δοσμένο από τους ίδιους, μετά την τελική ακρόαση αυτό που θα σου μένει για ακόμα μια δισκογραφική κίνηση είναι καθεαυτές οι συνθέσεις. Ο δυναμισμός και το feeling είναι εμφανή κάθε λεπτό που εκτυλίσσεται ένα τραγούδι και αν μη τι άλλο είναι κάτι που θα σε ευχαριστήσει στο έπακρο. Ό,τι ακούς είναι από ένα συγκρότημα που θέλει να συνεχίσει την metal κληρονομιά με συνθέσεις που δεν σε αφήνουν καθόλου αδιάφορο, αλλά αντιθέτως σε κρατάνε σε μια διέγερση. Η αγάπη τους για τον παραδοσιακό ήχο αποδεικνύεται και από τις δυο διασκευές που έχουν επιλέξει να κυκλοφορήσουν στο EP "The Rockhard Sacrament" που κυκλοφόρησε λίγο πριν το άλμπουμ. Τα "Headless Cross" των Black Sabbath και "Night Crawler" των Judas Priest, χωρίς να έχουν διαφοροποιήσεις από τα πρωτότυπα, είναι τίμια αποδομένες. Άλλωστε κανένας τραγουδιστής εν ζωή δεν νομίζω να μας κάνει να ξεπεράσουμε τις ανατριχίλες που έχουμε όλοι νιώσει από τους αυθεντικούς ερμηνευτές.

Οι Powerwolf είναι μια από τις ανερχόμενες δυνάμεις στο σύγχρονου power metal και το αποδεικνύουν σε κάθε κυκλοφορία τους. Ήδη στο εξωτερικό το όνομά τους είναι ευρέως γνωστό, μιας και έχουν εμφανιστεί στα μεγαλύτερα φεστιβάλ της σκληρής μουσικής. Στη χώρα μας θεωρώ ότι τους ξέρουν μόνο όσοι ασχολούνται πολύ ενεργά με το εν λόγω είδος. Ευκαιρία είναι λοιπόν να τους φέρει κάποιος από τα μέρη μας να τους απολαύσουμε και ζωντανά. Άντε να δούμε.
  • SHARE
  • TWEET