Potergeist

Ακούμε και ακολουθούμε την μπάντα εξαρχής. "Southwords", "Muddy Mermaids", "Swampires" και "Crocodile Tears" έχουν περάσει από τα αυτιά μας και το πληκτρολόγιο μας.

Πέρασαν χρόνια. Μας είχαν καλομάθει σε πιο κοντινές μεταξύ τους κυκλοφορίες. Φέτος έχουμε λοιπόν τον πέμπτο δίσκο μιας από τις πιο ενεργές εγχώριες μπάντες. Ορεξη, πάθος και ουσία στη δουλειά τους. Τα κομμάτια ηχογραφήθηκαν στα Devasoundz Studios, η παραγωγή και η μίξη έγινε από τον Φωτη Benardo και τους ίδιους.Το mastering έγινε από τον Steve Lado, ενώ το εξώφυλλο το οποίο φαντάζει πανέμορφο, ατμοσφαιρικό και μυστήριο, επιμελήθηκε ο Γιάννης Νάκος (Remedy Art Design). Εννιά συνθέσεις που χτυπούν αλύπητα. Ως συνήθως. Η σταθερότητα αυτού του συγκροτήματος είναι αξιοθαύμαστη. Καθε σύνθεση, οι στίχοι, τα φωνητικά, τα ρυθμικά μέρη, τα σόλο στις κιθάρες και τα riff που ανεβοκατεβαίνουν γίνονται κάθε φορά και καλύτερα. Εχω ξαναγράψει ότι ο όρος swamp metal που οι ίδιοι έχουν αποδώσει στον ήχο τους, δεν ακούγεται αδόκιμος, μιας και το «Νότιο» στυλ τους με τα «βραχνά» stoner, heavy και sludge περάσματα αναδεικνύει ένα λασπώδες metal υβρίδιο. Αυτό που έχει εξελιχθεί πολύ (όχι ότι δεν το μύριζες και παλιότερα) είναι ότι το ύφος και η ενορχήστρωση των κομματιών πιθανά να προσελκύσουν πολύ πιο εύκολα από παλιά και φίλους blues ή και πιο ψυχεδελικών μουσικών, πέρα από heavy metal, hard rock, stoner και southern μουσικών οπαδούς. Ειναι αυτός ο ήχος που δεν είναι δύσκολος, αλλά μπορεί να μπλέξει αρκετές ιδέες. Ειναι αυτή η μουσική που έχει ταιριάξει με τα γούστα του Ελληνα μουσικόφιλου αρκετά χρόνια τώρα. Ειναι αυτή η σκόνη και η γεύση που απλώνεται και ταιριάζει χειμώνα καλοκαίρι με ένα μεγάλο ποτήρι καλής μπίρας.

Φετος νιώθω ότι τα τραγούδια είναι πιο χορευτικά. Δεν μπορώ να αναλύσω τον όρο περισσότερο. Μου βγάζουν αυτή την επιθυμία. Να θέλω να κουνηθώ. Οχι να κοπανηθώ. Προσοχη, η φάση θέλει λίκνισμα. Προφανώς και σε κομμάτια όπως το "Heroine" θα αναγκαστείς και να κοπανηθείς. Αλλά η ουσία είναι στο ρυθμό. Ακου το "This Ain’t a Lovesong" και θα πιάσεις τι εννοώ. Βραχνά και βαθιά φωνητικά πάνω από εξαιρετικούς groove ρυθμούς. Προσωπικά διασκεδάζω ιδιαίτερα με τα καλοφτιαγμένα "Texan Sorrow" και "Nothing And Everything". Πιθανά το "So Long" να είναι το πιο αντιπροσωπευτικό τους κομμάτι γι' αυτήν την κυκλοφορία. Το "Bury Me" από την άλλη μάλλον είναι αυτό που τους κάνει διαφορετικούς από τη μάζα. Καθώς παρότι ακολουθεί πεπατημένη συνταγή, δείχνει γιατί αυτοί εδώ είναι τόσο καλοί και καλύτεροι από πολλούς. Το "Ball And Chain" είναι για μένα το αγαπημένο. Αν και αργό, δείχνει τη δική του βρωμιά και εχει την περισσότερη λάσπη από κάθε άλλο. Το τέλος ανήκει στο "Blues For Green", μία σκοτεινή πολύ δική τους μπαλάντα γεμάτη κιθάρες και ένα πολύ ωραίο κατέβασμα γεμάτο συναίσθημα.

Αξίζει να σημειώσω ότι στη διάρκεια της ύπαρξης τους οι Potergeist έχουν μοιραστεί τη σκηνή με τεράστια ονόματα της rock και metal σκηνής, όπως οι Lynyrd Skynyrd, Monster Magnet, Pro Pain, The Haunted, The Shrine, Kylesa, Paradise Lost, Black Label Society και Corrosion of Conformity. Ο δίσκος ειναι απολαυστικός και ο ηχος τους παραμένει εύπεπτος και δυνατός. Δεν θα απογοητεύσουν και σε σημεία θα προσελκύσουν και νέους οπαδούς. Ειναι μια ακόμα , πέμπτη, ευκαιρία να τους απολαύσετε.

Υ.Γ.: Η ζωντανή παρουσίαση του δίσκου θα γίνει την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019 στο AN Club στα Εξάρχεια.

Spotify