Poisonblack

Oι Poisonblack έχουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία, ξεκινώντας από ένα αρκετά gothic ήχο στα δύο πρώτα τους άλμπουμ, ενώ από το "Α Dead Heavy Day" κι έπειτα άλλαξαν τον ήχο τους σε πιο hard rock - heavy metal μονοπάτια με κάποιες blues πινελιές. Αυτή η στροφή πιθανότατα τους βοήθησε στο να γίνουν πιο δημοφιλείς, δίνοντάς τους την ευκαιρία να συμμετέχουν σε διάφορα φεστιβάλ και να κάνουν περιοδείες σε όλο τον κόσμο. Ο νέος τους δίσκος με τίτλο "Lyijy", δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να ξεφύγει από την πεπατημένη των προκατόχων του, παρουσιάζει όμως ένα συνεκτικό και διασκεδαστικό αποτέλεσμα.

Το πρώτο κομμάτι, "Home Is Where The Sty Is", δίνει και μια καλή εντύπωση για το πλαίσιο στο οποίο κινείται όλο το άλμπουμ, με τον τυπικό ήχο των Poisonblack, βαριά riff, μελωδικό refrain και αναμενόμενη δομή. Το "Down The Ashes Rain" που ακολουθεί χαμηλώνει λίγο τις ταχύτητες, με riff που έχουν ένα περισσότερο southern blues ύφος, κάτι που είναι σχετικά νέο για τη μπάντα και με εξέπληξε ευχάριστα.

"Τhe Flavor Of The Month" στη συνέχεια, ένα απο τα πιο δυνατά κομμάτια του δίσκου, με ένα ωραίο σόλο που συμβάλλει στην jamming αίσθηση που αφήνει το τραγούδι, θα είναι σίγουρα ένα highlight στις συναυλίες του συγκροτήματος.

Φυσικά, Poisonblack χωρίς λίγη μελαγχολία δεν γίνονται. Αυτή τους η πλευρά διαφαίνεται στα "Maybe Life Is Not For Everyone", "Τhem Walls" καθώς και "Elämän Kevät". Κομμάτια σαν αυτά συμβάλλουν στο να υπάρχει μια ποικιλία στο τελικό αποτέλεσμα, δημιουργώντας μια ωραία ροή και σπάνε την όποια μονοτονία μπορεί να δημιουργηθεί απο συνεχόμενα κομμάτια παρόμοιου ύφους.

Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του δίσκου είναι το "Pull The Trigger", από τα πλέον αντιπροσωπευτικά του ύφους και του ήχου των Poisonblack. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η συναισθηματική αντίφαση μεταξύ μουσικής και στίχων, αφού το κομμάτι έχει ένα πιο uplifting ήχο, αλλά οι στίχοι είναι σαφώς μελαγχολικοί. Μια όμορφη και πρωτότυπη προσέγγιση που λειτουργεί πολύ καλά στα πλαίσια του κομματιού.

Ακόμη ένα θετικό στοιχείο του "Lyijy" είναι η ενισχυμένη παρουσία των πλήκτρων, αφού απο το "A Dead Heavy Day" κι έπειτα ο ρόλος τους είχε υποβαθμιστεί λίγο λόγω και της στροφής της μπάντας προς  έναν πιο heavy metal ήχο. Έτσι λοιπόν, ενώ σε προηγούμενα άλμπουμ η έμφαση ήταν στις κιθάρες, τώρα υπάρχει μια καλύτερη ισορροπία, με τα πλήκτρα να βοηθούν ατμοσφαιρικά και να εμπλουτίζουν συνολικά το ηχητικό αποτέλεσμα.

Σε γενικές γραμμές έχουμε να κάνουμε με έναν ποιοτικό δίσκο, όχι κάτι ρηξικέλευθο και πρωτοποριακό, αλλά οι Poisonblack δείχνουν να έχουν βρει τον ήχο που τους ταιριάζει, ξέροντας τι είναι αυτό που θέλουν να πετύχουν. Ομολογουμένως το πετυχαίνουν καλά. Συντροφιά με καλή παρέα και ένα καλό ουίσκι αυτός ο δίσκος μπορεί να σας συντροφεύσει τα βράδια σας, αλλά και τα ταξίδια σας. Είναι ένας ειλικρινής, διασκεδαστικός και αλήτικος δίσκος.