Pixies

Head Carrier

Pixies Music (2016)
Από τον Γιάννη Λυμπέρη, 18/10/2016
Οι Pixies μεγάλωσαν, το «σοκ και δέος» δεν υπάρχει, αλλά ακόμα γράφουν καλά τραγούδια
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η εισαγωγή με το ομότιτλο σε στέλνει πίσω στις ένδοξες εποχές με την αίσθηση... παραξενιάς που τους χαρακτήριζε να παραμονεύει. Αυτή δεν έρχεται ποτέ και εκεί είναι το ζήτημα με την ακρόαση αυτού του δίσκου.

Οι νέοι, που δεν έχουν ζήσει ή ακούσει «όσο δεν πάει» τους Pixies θα αποδεχτούν τον ξεκάθαρο, αν και mainstream μερικές φορές, indie χαρακτήρα τους. Εμείς οι παλιοί θα επιλέξουμε: θα απογοητευτούμε με την έλλειψη του «σοκ και δέους» που χαρακτήρισε την απίθανη πενταετία 1987-1991 ή θα αποδεχτούμε πως τα τρία αγόρια έχουν ήδη περάσει τα πενήντα τους και το μάτι δεν γυαλίζει πια;

Μετά, όμως, έρχεται το "Baal's Back". Το καλύτερο τραγούδι του δίσκου. Mανιασμένο και πορωτικό, σε λιγότερο από δύο λεπτά ο Black δοκιμάζει ξανά τις αντοχές του διάσημου λάρυγγά του.

Στον ίδιο δρόμο και το "Um Chagga Lagga", στο οποίο τρέχουν αλλά δεν... λαχανιάζουν. Δεκτό.

Οι ευαίσθητες γραμμές σε τραγούδια όπως τα "Classic Masher", "Bel Esprit" και "Might as Well Be Gone" αποκαλύπτουν μια συνθετική γραμμή ασφαλή, χωρίς φιλοδοξία να «αλλάξει τα φώτα» στο τραγούδι εκεί που δεν το περιμένεις.

Η χλιαρή αποδοχή και η απαξίωση «μοδάτων» site και περιοδικών τη λες γραφική. Ακούστε τραγούδια σαν τα "Oona" και "Talent" και αναρωτηθείτε τι θα διαβάζαμε αν έσκαγε μια νέα μπάντα να τα λέει έτσι.

Το "Tenement Song" παραείναι εύκολο γι' αυτούς, αλλά αν πρέπει να παίζουν κάτι από το 2016 οι ραδιοφωνικοί σταθμοί της χώρας, ας είναι αυτό, και όχι το "Johnny B" των Hooters, γαμώ τις playlist σας...

H νέα μπασίστρια και full μέλος πλέον, Paz Lenchantin (A Perfect Circle) κάνει παραπάνω από αισθητή την παρουσία της, τραγουδώντας και στο «ευχαριστήριο» προς την Kim Deal, "All I Think About Now" με την ευθεία παραπομπή στην εισαγωγή στο κλασικό "Where Is My Mind?".

Οι Pixies, ή πιο σωστά ο συνθέτης τους  Black Frank, ξέρουν πως διανύουν την έκτη δεκαετία της ζωής τους, την κληρονομιά τους δεν μπορεί να την αγγίξει κανείς, και χαλαρώνουν. Και εμείς μαζί τους.

Σε παλιούς φίλους δεν λες ποτέ όχι.

  • SHARE
  • TWEET