Parks, Squares and Alleys

Cold Blood Magic

Self Released (2018)
Από την Βάσω Καραντζάβελου, 18/04/2018
Η ρωσική -και πιο ρομαντική- εκδοχή των Ducktails είναι άξια προσοχής
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Λίγες μέρες πριν αρχίσουμε να βγάζουμε τα μπλουζάκια από τη ναφθαλίνη και τις ζακέτες από τις σκοροκτόνες προστατευτικές μεμβράνες, επιβάλλεται να ψάξουμε κάποιο ταιριαστό σάουντρακ αισιοδοξίας. Χωρίς να χρειαστεί να ακυρώσεις την πρώτη ανοιξιάτικη εξόρμηση και το πακετάρισμα των πλεκτών, πληκτρολόγησε τις λεξούλες του τίτλου κι έβγαλες τη φετινή αγγαρεία inspirational μουσικής.

Ο κύριος που κρύβεται πίσω από το όνομα- φόρο τιμής στις νησίδες αστικής ανάπαυσης και κοινωνικοποίησης λέγεται Sergey Khavro και έρχεται από τη μαμά Ρουσία. Το «ξανθό γένος» είναι παγκοσμίως γνωστό για την αγάπη του για τη rock και metal μουσική, αφήνοντας, παρόλα αυτά, τα πιο εναλλακτικά και ανεξάρτητα παρακλάδια έξω από την εξίσωση. Να φταίει το κρύο που ωθεί το κοινό σε αγκαλίτσες στο mosh pit ή κάποιος άλλος παράγοντας, αυτό δε το γνωρίζω, πάντως δε μπορώ να σκεφτώ κάποιο indie σχήμα από τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Ο Khavro είχε γίνει γνωστός πρόσφατα από διάσπαρτα κομμάτια του που περιλαμβάνονταν σε λίστες μουσικών σελίδων, όπως, καλή τους ώρα, οι Cigarettes After Sex και οι City Of The Sun, προ ετών. Εξαιρετικός κράχτης για τη μουσική του ήταν το “Youth”, κι όμως καθόλου δε την καθήλωσε στη βαρετή επανάληψη.

Το "Cold Blood Magic" είναι ονειρικό, σχεδόν κατανυκτικό, νοτισμένο με μόνιμα up-beat μελωδίες. Μπορεί να διατηρεί το απαιτούμενο lo-fi μυστήριο, απέχει όμως κατά πολύ από αυτό που θα λέγαμε εγκεφαλικό. Η bedroom pop του Khavro μας κατακλύζει με τέτοια ραθυμία και ζέση που δύσκολα θα πίστευε κανείς πως έρχονται από τη σιβηρική τάιγκα.

Χτυπητό highlight δε νομίζω πως υπάρχει, θα αναβίβαζα, βέβαια, σε ένα υψηλότερο επίπεδο συγκριτικά το "We're Not Just Friends", το οποίο, ας μη γελιόμαστε, είναι μία εθιστική indie bubblegum, το groovy ψυχεδελικό "Crayons" και την ambient ατμόσφαιρα του μοναδικού down-tempo σημείου του δίσκου, "Mist On The River".

Μουσική σαν του "Cold Blood Magic" βρίσκουμε σχετικά εύκολα και παράλληλα τρώμε στη μάπα και όλη την επιφανειακή σαχλαμάρα που τη συνοδεύει. Εδώ δεν υπάρχει χώρος για ανοησίες, τα 33 λεπτά είναι φειδωλά και δε χωράνε μαξιμαλισμούς και επίδειξη coolness, γι αυτό καταλήγουν σε ένα ανακάτεμα προσεγμένου περιεχομένου και χαλαρού ύφους. Αν και DIY η κυκλοφορία, η παραγωγή είναι ιδανική, το εξώφυλλο φαντασμαγορικό και τα κομμάτια γοητευτικά- τόσο όσο. Μουσική που θα άκουγες άνετα και σε κάποιο ανεξάρτητο college radio και ζωντανά, πίνοντας τα ποτάκια σου. Προσωπικά θα τραβούσε την προσοχή μου και θα τον έβλεπα ακόμα μία φορά, κι άλλη μία, κι άλλη μία.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET