Paradise Lost

Tragic Illusion

Century Media (2013)
Από τον Πάνο Παπάζογλου, 03/10/2013
Στο "Tragic Illusion" οι Paradise Lost καταφέρνουν τελικά να εκπλήξουν και πάλι σε έναν ήχο, τον οποίο έτσι κι αλλιώς οι ίδιοι έχουν εφεύρει, επανεφεύρει και πλέον τιμούν
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Όσοι παρακολουθούν στενά τους Paradise Lost και την δισκογραφική τους πορεία όλα αυτά τα χρόνια, εκτός του γεγονότος ότι το συγκρότημα μέχρι κάποια εποχή ("Symbol Of Life") κατάφερνε να προχωρήσει και ένα βήμα παραπάνω στην μουσική του εξέλιξη, δημιουργούσε εξαιρετικά b-side. Ανέκαθεν δηλαδή, από την εποχή του "Icon" με το μνημειώδες "Sweetness" φερ' ειπείν, οι Paradise Lost έκτοτε διέθεταν μερικά κομμάτια - θησαυρούς, είτε σε single, είτε στις διάφορες περιορισμένες εκδόσεις των δίσκων τους. Επειδή αυτά εν καιρώ έγιναν, όχι ακριβώς σπάνια, αλλά σχετικά δυσεύρετα για να τα αποκτήσει κάποιος, οι πιέσεις για μια συλλογή με τα b-side των Paradise Lost από τους οπαδούς τους ήταν σχετικά έντονες. Παρ' όλα αυτά, και λόγω των δικαιωμάτων από διαφορετικές εταιρείες (καθώς δεν κυκλοφόρησαν όλα από το ίδιο label), η κυκλοφορία όλων των b-side, remix και δυσεύρετων κομματιών των Lost δεν πραγματοποιήθηκε.

Στην τωρινή φάση των Paradise Lost, μετά την σταδιακή τους επιστροφή στις «ρίζες» και στις αυθεντικές metal φόρμες της δεκαετίας του '90, η Century Media κυκλοφορεί εν τέλει μια συλλογή με τα b-side και τις διασκευές του συγκροτήματος από την εποχή του "In Requiem" μέχρι και το "Tragic Idol". Ακόμα και το "The Last Fallen Saviour" το οποίο κυκλοφόρησε σε ένα επτάιντσο διαμέσου ενός ξενόγλωσσου περιοδικού και αποτελεί ακόμα ένα κλασικό b-side των Paradise Lost εξαιρετικής ποιότητας. Εκτός των -λίγο ή πολύ- γνωστών b-side, το "Tragic Illusion", το οποίο επίσης σηματοδοτεί και την εικοστή πέμπτη επέτειο του γκρουπ, περιέχει ένα ολοκαίνουριο κομμάτι, αλλά και δύο επανεκτελέσεις - εκπλήξεις σε παλιότερες συνθέσεις. Το "Loneliness Remains" συνεχίζει την επιμεταλλωμένη αύρα του "Tragic Idol" με μια πιο mid tempo όμως λογική, θα λέγαμε σχετικά κοντά στην αισθητική του "Shades Of God" με τις μπόλικες Black Sabbath παραπομπές. Ο Mackintosh εξακολουθεί να μαγεύει συνθετικά, ενώ ο Holmes έχοντας επαναφέρει την πιο βαριά χροιά στα φωνητικά, καταφέρνει και προσδίδει στο κομμάτι έναν αέρα από τα παλιά.

Παρόλα αυτά, αυτό που προκαλεί εντύπωση στην συγκεκριμένη συλλογή σπάνιων κομματιών των Paradise Lost της τελευταίας περιόδου, είναι οι δύο επανεκτελέσεις σε «αρχαία» τους κομμάτια. Το "Gothic" και το "Our Saviour" ξαναπαιγμένα με αυθεντικό αναλογικό ήχο και ειδική βαρύτητα στις κιθάρες, αλλά και τον Nick Holmes να ερμηνεύει με τα γνωστά brutal, βορβορώδη φωνητικά της πρώιμης εποχής. Αυτό και μόνο αποτελεί την έκπληξη ολόκληρου του εγχειρήματος, μιας και δεν έχει τραγουδήσει με τόσο βαριά χροιά από την εποχή του "Shades Of God" και το "Gothic". Και αν γενικά οι επανεκτελέσεις παλαιότερων κομματιών αποτελούν ένα τετριμμένο διαφημιστικό τρυκ των εταιριών, στο "Tragic Illusion" οι Paradise Lost καταφέρνουν να εκπλήξουν και πάλι, με μια όχι και τόσο αναμενόμενη επιστροφή στις πρώιμες μέρες τους, αν και η στασιμότητα των τελευταίων δίσκων ενδεχομένως να τους έστρεψε σε ακόμα πιο ακραία έκφραση, σε έναν ήχο, τον οποίο έτσι κι αλλιώς οι ίδιοι έχουν εφεύρει, επανεφεύρει και πλέον τιμούν. Μια συλλογή που σε γενικές γραμμές περιέχει μερικά εξαιρετικά κομμάτια που δεν είναι ευρέως διαδεδομένα, ένα επίσης ενδιαφέρον artwork με αέρα ανανέωσης για το συγκρότημα (πάντα με ματιές στην χρυσή περίοδο) και φυσικά ένα γκρουπ που φαίνεται να έχει τη διάθεση να ανανεώσει ξανά τον ήχο του, με ακόμα περισσότερες ματιές στο παρελθόν του.
  • SHARE
  • TWEET