Paganizer

Κατά την παρουσίαση του υπέροχου "Entrance To The Otherwhere" του Rogga Johansson, είχα επιχειρήσει στην εισαγωγή να απαριθμήσω τα ενεργά projects στα οποία συμμετάσχει ο πολυπράγμων Σουηδός. Οι Paganizer, κινούμενοι στο ίδιο μήκος κύματος, είναι άλλο ένα σχήμα που επιδίδεται σε κλασικό, σουηδικό black metal της σχολής της Στοκχόλμης. Τα πρώτα ερωτήματα ήδη ανεγείρονται και είναι κατανοητά, για κάποιον που θα επιχειρήσει να εισέλθει στη δισκογραφία του Johansson αλλά και να ακούσει τον δεύτερο δίσκο των Paganizer. Μα είναι δυνατόν, την ίδια χρονιά, ένας «ηχητικά παρεμφερής» δίσκος από τον ίδιο συνθέτη με άλλο project, να μπορεί να συναρπάσει;

Η απάντηση, αν και καθόλου προφανής, είναι αβίαστα θετική. Ο Johansson έχει εξελιχθεί σε έναν mastermind του είδους, και ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τις διδαχές της υπέροχης εκείνης σχολής, είναι πηγαίος και ποιοτικός. Μάλιστα, ο δεύτερος δίσκος των Paganizer, είναι εμφανώς καλύτερος από τον προηγούμενο, ενώ από την πρώτη ακρόαση καταφέρνει να πιάσει από τον λαιμό κάθε επίδοξο ακροατή με επικριτική διάθεση. Ο τραχύς ήχος αλυσοπρίονο είναι παρών, τα ρυθμικά grooves ξεπροβάλλουν με μέγιστη ορμή και συγκρούονται με τον ακροατή, ενώ όπως συμβαίνει συνήθως με τις κυκλοφορίες που συμμετάσχει ο Johansson, τα θεοσκότεινα leads κλέβουν τις εντυπώσεις.

Χωρίς να γίνεται στιγμή μελωδικός, ο δίσκος, διαθέτει αρκετές στιγμές που θα θυμίσουν τις θρυλικές κυκλοφορίες των Dismember κατά βάση. Αν και η απουσία ποικιλομορφίας και συγκεκριμένα κάποιας πιο death ‘n’ roll στιγμής όπως του "Entrance To The Otherwhere" είναι εμφανής, αυτό δεν συνεπάγεται συνθετική στασιμότητα. Με μια υποδειγματική παραγωγή, οι έντεκα συνθέσεις του "The Tower Of The Morbid" δεν εμμένουν πεισματικά σε μια αυστηρά προκαθορισμένη φόρμουλα. Σημαντικές αποκλίσεις στο ύφος δεν υπάρχουν, αλλά ακόμη και σε πιο Grave στιγμές όπως στο ομότιτλο, η εναλλαγή ταχυτήτων προξενεί ιδιαίτερη αίσθηση. Αξίζει να αναφερθεί και η διαφορετική φωνητική προσέγγιση που επιχειρεί ο Rogga στα φωνητικά, αν και ξανά, δεν αποκλίνει από τον χαρακτηριστικό του ήχο.

Συνεπώς, το "The Tower Of The Morbid", με τη λέξη "Morbid" να μην είναι τυχαία κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι από εκείνες τις εκλεκτές στιγμές όπου ο ακροατής απολαμβάνει πλήρως μια κυκλοφορία. Οι Paganizer, συνθέτουν έναν δίσκο που διατυμπανίζει πως κινείται σε παλαιομοδίτικα πεδία, και πράγματι, διαθέτει όλα τα στοιχεία που θα αναζητήσει κάποιος βαμμένος οπαδός του εν λόγω ήχου. Η εναρκτήρια δυάδα των "Flesh Tornado" και "Apocalypse Writings" είναι με κάθε ακρόαση εξίσου τρομοκρατική, και η αίσθηση πως ο ακροατής βιώνει μια death metal κυκλοφορία με όλη τη σημασία της λέξης, παύει μόνο με το πέρας του χαοτικού "Demented Machines".
 
Η πιο ρυθμική στιγμή έρχεται στα μέσα του δίσκου με το "They Came To Die" αλλά ακόμη και αυτή δεν μπορεί να κοπάσει τον όλεθρο. Η τοξικότητα που αναβλύζει με κάθε θεματική που αναπτύσσεται, και επισφραγίζεται με το υπέροχο εξώφυλλο, κυριαρχεί και μόνο υπό τον αδάμαστο ήχο της κιθάρας του Johansson μπορεί να γίνει τόσο αισθητή. Πέραν της συνθετικής αντίληψης της μπάντας, η παραγωγή είναι από τις καλύτερες που θα συναντήσει κάποιος που αρέσκεται σε αυτόν τον ήχο. Μπορεί οι Paganizer να μην προβάλλονται όσο άλλα συγκροτήματα που αναβιώνουν τον εν λόγω ήχο, ενώ μπορεί επίσης παρά το πλήρες πακέτο που παρέχουν να αδυνατούν να συνθέσουν ύμνους που θα αποτυπωθούν στον ακροατή, οφείλουν όμως να ακουστούν από κάθε σχετικό οπαδό.

Υπάρχουν αρκετές μπάντες με διπλάσια ορμή και τα μισά χρόνια από τον Johansson που θέλουν να συνθέσουν τραγούδια όπως το "Beneath The Gauze", και όσο πάθος και να διαθέτουν, θα αποτυγχάνουν. Η τεχνική και η συνθετική δεινότητα, σίγουρα είναι πράγματα που μπορεί κάποιος να καλλιεργήσει με τον απαιτούμενο κόπο. Η αντίληψη όμως και η αισθητική, ειδικά όταν είναι πηγαίες και έχουν ρίζα στο βίωμα, μπορούν να υπερκαλύψουν κάθε νεοτεριστική προσέγγιση. Ο Rogga Johansson και οι Paganizer ζουν στον μικρόκοσμό τους, και συνθέτουν μουσική που πρώτιστα τους ικανοποιεί. Σε δευτερεύοντα βαθμό βέβαια, το "Tower Of The Morbid" είναι μια από τις ουσιαστικότερες κυκλοφορίες old school death metal για τη φετινή χρονιά.

Bandcamp