Opeth

The Roundhouse Tapes

Peaceville (2007)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 06/11/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Όπως κάθε συγκρότημα που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και οι Opeth, μετά από 8 κυκλοφορίες και ένα dvd, αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν τον πρώτο τους live δίσκο, δίνοντας του το όνομα "The Roundhouse Tapes". Ένα όνομα καθόλου τυχαίο, αφού με αυτόν τον τρόπο θέλησαν να αποτίνουν φόρο τιμής στους Iron Maiden, των οποίων η πρώτη ηχογράφηση είχε τον τίτλο "The Soundhouse Tapes" και κυκλοφόρησε στις 9 Νοεμβρίου 1979, 27 χρόνια ακριβώς πριν ηχογραφηθεί το live στο Roundhouse της περιοχής Camden του Λονδίνου, αποσαφηνίζοντας εντελώς τον τίτλο που επελέγη γι' αυτή την κυκλοφορία.

Τι και αν οι εμπνευστές των Σουηδών έφτασαν μια περίοδο κοντά στο να έχουν ίδιο αριθμό studio και live albums, μερικά συγκροτήματα είναι καλύτερα να μην κυκλοφορούν live δίσκους λόγω της ιδιαιτερότητας της μουσικής τους. Ένα μουσικό στυλ όπως αυτό των Opeth προκαλεί αρκετά ερωτηματικά ως προς τη δυνατότητα του να γίνει αντιληπτό μέσω μιας ηχογραφημένης συναυλίας. Μπορεί τα όργανα, οι φωνές να καταγράφονται στην ταινία, ωστόσο είναι πολύ δύσκολο να συλλάβεις σε αυτήν τα συναισθήματα που αυτά προκαλούν στους παρευρισκόμενους στη συναυλία καθώς και σε αυτούς που γίνονται δέκτες αυτών βάζοντας έναν studio δίσκο να παίξει.

Στο "The Roundhouse Tapes" βρίσκονται κομμάτια, 9 στο σύνολο, από όλο το φάσμα της ιστορίας των Opeth, ένα από κάθε δίσκο και δύο από το "Blackwater Park". Στη μπάντα τότε βρισκόταν ακόμα ο Peter Lindgren, αντιθέτως εδώ και καιρό πίσω από τα drums είχε στρογγυλοκαθήσει ο Martin Axenrot. Να μιλήσω για την εκτέλεση των κομματιών θα ήταν μάταιο, μιας και όλοι γνωρίζουν πλέον τις ικανότητες αυτών των απίστευτων μουσικών και πολλοί από μας τις έχουμε διαπιστώσει και ζωντανά σε κάποια από τις φορές που μας έχουν επισκεφθεί. Ο ήχος είναι πολύ καλός και ανάμεσα στα κομμάτια ακούγονται και ορισμένοι διάλογοι μεταξύ της μπάντας και του κοινού, το οποίο σε αντίθεση με άλλους live δίσκους κάνει αισθητή την παρουσία του και κατά τη διάρκεια των κομματιών με σφυρίγματα, χειροκροτήματα κ.ά..

Η προσωπική μου άποψη είναι πως οι Opeth είναι εξαιρετικοί στα studio albums και στις συναυλίες τους ξυπνούν ακόμα περισσότερα συναισθήματα, ενώ σχετικά με τις ηχογραφημένες συναυλίες θα προτιμήσω το dvd που συνδυάζει ήχο και εικόνα και μπορεί να σε φέρει πιο κοντά στο κλίμα από ένα live δίσκο. Η κίνηση αυτή δείχνει περισσότερο πως οι Opeth έκαναν μια προσπάθεια να γεμίσουν τον αρκετό νεκρό χρόνο μεταξύ του "Ghost Reveries" και της επόμενης κυκλοφορίας τους, πίσω από την οποία πολύ πιθανόν να βρίσκεται η πρώην εταιρεία τους σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτεί το μέγεθος του ονόματος τους, μιας και ο ίδιος ο Akerfeldt έχει δείξει την αντιπάθεια του προς τα live albums. Απευθύνεται κυρίως στους φίλους της μπάντας και έχει περισσότερο συλλεκτική αξία. Στις αρχές του 2008 θα κυκλοφορήσει και το dvd της συναυλίας.

  • SHARE
  • TWEET