Olten

Mode

Hummus (2015)
Από τον Γαβριήλ Φιλιππόπουλο, 25/11/2015
Οι Ølten έχουν έναν ευρωπαϊκό αέρα στο post-metal τους, τον οποίο αν αναλύσεις, θα ακούσεις το "Celestial" των '10s
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Μέσα από μία ομοβροντία κυκλοφοριών τη χρονιά που οδεύει προς το τέλος της, ένας καλός φίλος και διαβασμένος ακροατής, μας πέταξε τούτο εδώ τον δίσκο με το εξαιρετικά περίεργο και παράταιρο εξώφυλλο. Γενικά έχω την τάση να προκαταβάλλομαι θετικά ή αρνητικά από το εικαστικό των κυκλοφοριών. Συνηθώς πέφτω μέσα πως υπάρχει μία συνάφεια. Κάποιες φορές ωστόσο το εικαστικό αφενός δεν σε παραπέμπει όσον αφορά το τι πρόκειται να ακούσεις, αλλά μπορεί να σε βάλει σε ένα ζόρικο τριπ περιέργειας. Το "Mode" των Ølten εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία. Γιατί μιλάμε για ένα καλά κρυμμένο διαμάντι.

Το τρίο από το Sweet Valley της Ελβετίας αυτοχαρακτηρίζεται ως heavy-rock porn sludge instrumental το οποίο παίζει δυνατά. Και έτσι είναι. Αν εξαιρέσουμε το «porn» που κατά πάσα πιθανότητα είναι ένας ευφημισμός που, διαβάζοντας το site τους και το βιογραφικό τους, στηρίζει ένα υποδόριο χιούμορ, μέσα από uber heavy ορχηστρική μουσική. Η Ελβετία είναι γνωστή μαμά συγκλονιστικών συγκροτημάτων και οι Ølten την έχουν κατά νου αυτή την κληρονομιά. Δημιουργούν δυστοπικά περάσματα όμοια με εκείνα των Amenra χρησιμοποιώντας πολύ έξυπνα την ριζοσπαστικότητα των Knut. Έχουν έναν ευρωπαϊκό αέρα στο post-metal τους και στοιχεία στη μουσική τους τα οποία, αν τα αναλύσεις, θα ακούσεις το "Celestial" των '10s.

Μεγάλες διάρκειες, με επαναλαμβανόμενα riff που οδηγούν σε μία (;) κορύφωση την οποία -σε έχουν κάνει με τον τρόπο τους να την- αποζητάς εναγωνίως. Όλα τα όργανα ακούγονται πεντακάθαρα και σε στιγμές το καθένα τραβά τον δρόμο του. Πραγματικά οι Ølten αγνοούν κάθε metal μανιέρα που περιμένεις πως στο επόμενο λεπτό η μουσική θα πάει προς τον τάδε ή τον δείνα δρόμο. Είναι υπερβατικό το "Mode". Αγγίζουν τα όρια της heavy ψυχεδέλειας με έναν τελείως δικό τους τρόπο. Τρομακτικό, κλειστοφοβικό και συνάμα εξαγνιστικό. Δεν συνίσταται για απλούς καταναλωτές μουσικής (ξανά).

Νεκρική σιγή και κάπου μπαίνει το "Ogna".

hummusrecords.bandcamp.com/mode

  • SHARE
  • TWEET