Nuvolascura

Nuvolascura

Zegema Beach (2019)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 17/04/2019
Απαιτητικό, σκληρό έως και βίαιο άκουσμα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Καλιφορνέζοι κυκλοφορούν αυτό το album με διάρκεια μόλις 19 λεπτά. Οι προηγούμενες προσπάθειες τους, κάποια singles και Eps είχαν κυκλοφορήσει υπό το όνομα Vril. Μου θυμίζουν τους Ostraca και σε κάποια σημεία τους SeeYouSpaceCowboy. Η κριτική θα είναι σύντομη και θα καταλάβετε το γιατί όταν ακούσετε κι εσείς τον δίσκο.

Ο δίσκος είναι αρκετά απαιτητικός. Τα συνήθως μονόλεπτα (άντε υπάρχει και ένα τρίλεπτο) κομμάτια είναι αρκετά έντονα, γεμάτα ουρλιαχτά από μια κοπέλα και τεχνικά hardcore όργανα. Ο ήχος είναι κοντά στο screamo αλλά είναι πραγματικά αρκετά πιο βίαιος από τα συνηθισμένα του είδους. Χωράνε κατά κάποιο παράδοξο τρόπο punk και post-hardcore σε ένα ήχο που έχει πολύ math και tech στοιχεία. Με πολύ απλά λόγια θα το χαρακτηρίσω ιδιαίτερα ενδιαφέρον και όσο αφορά το γούστο που βγάζουν θα μπορούσα να το πω καταπληκτικό. Κυλάει σαν νεράκι. Ακούγεται σαν ένα μεγάλο κομμάτι με άπειρες αλλαγές, πάρα πολλά τεχνικά σημεία που υπερφορτώνουν το μυαλό και εναλλαγές σε μελωδία, ταχύτητα και συναίσθημα ανά λίγα δευτερόλεπτα.

Δεν είναι ο δίσκος που θα πεις ότι είναι εύκολος. Παρότι μικρός χρονικά, καταφέρνει τόσο στα τεχνικά όσο και στα παλαβά αβαντγκαρντίστικα σημεία να γίνεται υπερβολικά πολύπλοκος. Έχει απύθμενη ενέργεια και ζει σε ένα δικό του παράλληλο με τα υπόλοιπα άλμπουμ του είδους, σύμπαν. Αυτό ουσιαστικά είναι και το πλεονέκτημα του. Καταφέρνει καπως να μην μοιάζει με την μάζα. Δανείζεται φυσικά ιδέες αλλά τις παρουσιάζει με μια ειλικρινή καφρίλα που βγαίνει πηγαία από μέσα τους.

Spotify
Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET