Nunslaughter

Μιας και ετούτη εδώ η ιστοσελίδα δεν έχει αναφερθεί ποτέ στους Αμερικάνους Nunslaughter ας αδράξουμε την ευκαιρία και να παρουσιάσουμε μια επανέκδοση τους μέσω της Hells Headbangers. Το "The Supreme Beast" ήταν ένα εφτάρι που είχε αρχικά εκδοθεί το 2004 από τη Ordealis Records, μια εταιρία από τη Γαλλία η οποία είχε βγάλει και άλλες κυκλοφορίες του συγκροτήματος (7" και ένα split με τις Derketa). Εδώ, στην νεότερη version, θα βρούμε πάλι τα ίδια τέσσερα στο σύνολο τραγούδια σε picture μορφή, με το πρωτότυπο εξώφυλλο να είναι σε δεσπόζουσα όψη.

Οι Nunslaughter επιδίδονται σε κάτι που το αυτοαποκαλούν devil metal. Ουσιαστικά, πρόκειται για παλαιάς κοπής death, ερχόμενο από τα τελειώματα του '80 (υπάρχουν από το '87), μπολιασμένο με αρκετό thrash, punk και κλασσικά heavy riff. Full '89s ήχος, ο οποίος παραμένει ίδιος έως και σήμερα. Χτυπάνε με μικρής διάρκειας τραγούδια, σαν σφηνάκια ένα πράγμα, σε διαλύουν με συνοπτικές διαδικασίες και σε αφήνουν με ένα χαμόγελο μεταλλικής ευτυχίας. Η μουσική τους δεν έχει σκέψεις, κρυφά νοήματα, χταποδίσια παιξίματα και φιοριτούρες. Ξύλο, διάβολοι, σατανάδες και ανάποδοι σταυροί. Ό,τι πρέπει δηλαδή.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό των Αμερικάνων είναι η λατρεία τους στα εφτάρια και δη σε split κυκλοφορίες. Τόνοι από αυτά, σαν σε διαγωνισμό με τους Sabbat ή τους Agathocles ένα πράγμα, αλλά με βασική παράμετρο ότι στην πλειοψηφία τους βάζουν ακυκλοφόρητα τραγούδια. Δηλαδή έχουν αυτόνομο νόημα και να τα ακούσεις και να τα αγοράσεις. Αυτό συμβαίνει και στο "The Supreme Beast" όπου θα βρούμε τρεις ωραίες συνθέσεις συν μια διασκευή στους Black Task (και όχι Black Tusk όπως κακώς γράφεται). Στα δικά τους τραγούδια βρίσκουμε τα στάνταρντ των "Goat" και "Hex" LP (άλλωστε βγήκε στο ενδιάμεσό τους), δηλαδή άμεσα riff, δυνατά γρυλίσματα και ήχο από πρόβα μέσα σε μουχλιασμένο υπόγειο.

Εντυπωσιακό είναι το πώς σε πωρώνουν αστραπιαία, σα να σε χτυπάει κεραυνός. Θυμίζουν grind καταστάσεις. Μπουκάρουμε, τα καίμε και φεύγουμε. Η ζωντάνια δε του υλικού τους, στο "The Supreme Beast" φαίνεται χαρακτηριστικά, σε κάνει κρυφό θεατή μιας μανιασμένης πρόβας τους. Είναι λες και μπαίνουν να παίξουν δίχως αύριο, φέρνοντας όλη τη λατρεία των metal θεών και διαβόλων επί τάπητος.

Ας πούμε και κάτι για τους Black Task από την Pennsylvania. Το τραγούδι που διασκευάζουν ονομάζεται "Kill Your Enemies" και ήταν σε ένα εφταράκι (πάλι!) του 1985. Πάρτε το βασικό riff του "Welcome To Hell", έχει χρησιμοποιηθεί άπειρες φορές πριν και μετά τους Venom, με μια επική αύρα, κοντά στους Βρετανούς Holocaust. To group είναι παντελώς άγνωστο αλλά αυτή η punk αισθητική που βγάζει είναι ανεπανάληπτη και άξια προσοχής. Τσεκάρετε το όσοι γουστάρουν να σκάβουν σε λαγούμια, ενώ και το full length "Long After Midnight" είναι ακόμα πιο παράξενο, σαν Αμερικάνικο crust με κλασσικό heavy. Έπος και αυτό!

Ίσως ένα από τα τέσσερα ολοκληρωμένα άλμπουμ να είναι ιδανικότερα για εισαγωγή στη διαβολολατρεία των Nunslaughter, αλλά πιστεύω ότι κυκλοφορίες σαν κι αυτές δουλεύουν εξίσου καλά. Ο θάνατος του ντράμερ τους Jim Sadist, ο οποίος ήταν και βασικός συνθέτης, τους έχει βάλει σε μια ληθαργική κατάσταση αλλά ας ελπίσουμε να ξαναβρούν τον δρόμο τους σύντομα.