Numenorean

Home

Season Of Mist (2016)
Από την Ίριδα Κουκουβίνη, 19/07/2016
Γλυκόπικρο post-black για την αέναη αναζήτηση του ανθρώπου
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Καναδοί Numenorean, μετά από ένα μικρό demo που κυκλοφόρησε το 2014, βγάζουν τον πρώτο τους δίσκο φέτος σε post-black ήχους, θυμίζοντας αρκετά το ύφος του "Sunbather" των Deafheaven. Μικρές δόσεις κατάθλιψης παρακάτω, απευθύνονται σε όσους τη βρίσκουν με τη μελαγχολία.

Ο δίσκος αποτελείται από πέντε κομμάτια, έκαστο από τα οποία προσπαθεί να αναδείξει ένα συναισθηματικό στάδιο στη ζωή του ανθρώπου. Ξεκινά με το "Home" που αναπαριστά και την αρχή της ζωής, που ο άνθρωπος μόλις έχει γεννηθεί μέσα στην αθωότητα και είναι έτοιμος να γνωρίσει το κόσμο. Ακολουθεί το "Thirst" που προβάλει τη δίψα για μάθηση και την αέναη προσπάθεια του ανθρώπου να καταλάβει τον κόσμο γύρω του, να ανακαλύψει το νόημα της ζωής. Κατόπιν, το "Shoreless" απεικονίζει την απόγνωση λόγω της αδυναμίας να συλλάβει το άτομο την ίδια του την ύπαρξη. Ακολουθεί το "Devour" που καθρεφτίζει την παράδοση στη ματαιότητα της ζωής και στην εκούσια επιλογή του πόνου που αυτή επιφέρει. Ο δίσκος τελειώνει με το "Laid Down" που αναπαριστά και το τέλος της ζωής και την επιστροφή στο τίποτα.

Μουσικά ο δίσκος προσπαθεί να περιγράψει αυτό το ταξίδι, αλλά όχι με καταθλιπτικό τρόπο. Ακολουθεί, μάλλον, την προσέγγιση του χαρούμενου Σισύφου στο ιδεολογικό πλαίσιο, οπότε δεν αποσκοπεί στο να βαρύνει ιδιαίτερα ηχητικά και συναισθηματικά τον ακροατή. Τα κομμάτια είναι όλα εξίσου καλοδουλεμένα, με κυρίαρχο τον καθαρό, μελωδικό ήχο στις κιθάρες.

Όλος ο δίσκος φαίνεται ότι είναι μία ενιαία σύνθεση, μία δεμένη ιστορία με το ένα κομμάτι να ακολουθεί αρμονικά το επόμενο, με τα "Home" και "Devour" να αποτελούν τα highlights. Την καλύτερη εντύπωση την κάνουν τα φωνητικά στα οποία συμμετέχουν τμηματικά και όλα τα μέλη της μπάντας. Η χροιά και η ένταση που έχουν είναι έντονα εκφραστικές, με δόσεις πάθους και απόγνωσης, όπως ταιριάζει στο είδος και δεν πέφτουν στην παγίδα της υπερβολής. Και ακριβώς αυτή η δύναμη στα φωνητικά, σε συνδυασμό με τη μελωδικότητα των κιθάρων, καθιστούν τον δίσκο έντονα ατμοσφαιρικό, με τον ακροατή να καταδύεται στο ευχάριστα σκοτεινό αυτό ταξίδι. Η παραγωγή είναι εξαιρετική, τόσο για το βάθος που δίνει στον ήχο όσο και για την πλήρη αρμονία που εξασφαλίζει.

Το "Home" είναι ένας πολύ ατμοσφαιρικός δίσκος, έντονα συναισθηματικός, που αναδεικνύει τη σκληρή φύση των πραγμάτων μέσα από μια τρυφερή, μελαγχολική προσέγγιση. Δεν υπάρχει κάποια καινοτομία ή κάποια ιδιαιτερότητα που να τον αναδείξει σε κάτι εντυπωσιακά πρωτόγνωρο, αλλά σίγουρα είναι ένα πολύ καλό, ισορροπημένο και γλυκόπικρα όμορφο άλμπουμ.

  • SHARE
  • TWEET