Noumena

Anatomy Of Life

Spinefarm (2006)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 15/11/2006
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Έρχονται από τη χώρα των χιλίων λιμνών κι αντί να μας παγώσουν κατάφεραν να μας ζεστάνουν για τα καλά. Μετά το περσινό ντεμπούτο τους "Absence", οι Φινλανδοί λάτρεις / υπηρέτες του μελωδικού death δείχνουν να έχουν πάρει ολοταχώς το δρόμο για την κορυφή. Και πως αλλιώς, όταν βγάζεις εννιά κομμάτια και δεν έχεις ούτε ένα μέτριο.

Από το "Misanthropolis" που μας καλωσορίζει μέχρι και το "Fire And Water" που μας αποχαιρετάει, μεσολαβούν άλλα εφτά υπέροχα τραγούδια. Οι διαθέσεις του γκρουπ είναι από την αρχή ξεκάθαρες. Μας φέρνουν εν μέρει την παγωνιά από το Βορρά, αλλά οι μελωδίες τους μόνο κατάθλιψη δεν προκαλούν. Τα φωνητικά είναι επί το πλείστον brutal, με μικρά περάσματα από καθαρά και γυναικεία. Όχι, δεν είναι η γνωστή πεπατημένη συνταγή όπου η πριγκηπέσα παραδέχεται πως αγάπησε έναν κάφρο. Υπερβολές και δράματα δε θα βρείτε εδώ, απλά η σωστή κι όχι ασύδοτη κατανομή στις εναλλαγές των φωνητικών είναι αυτή που κάνει και τη διαφορά, με το "Monuments Of Pain" ν' αποτελεί ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα. Στα συν λογίζεται και το γεγονός ότι οι βαριές κιθάρες έχουν τον πρώτο λόγο κι όχι τα πλήκτρα, ατμοσφαιρικά και μη.

Το επόμενο "Triumph And Loss" είναι ένα από ωραιότερα τραγούδια που έτυχε ν' ακούσω αυτή τη χρονιά, αν και είναι αρκετά πιασάρικο, και η συνέχεια με το "Marionettes" είναι ένας θρίαμβος του "Tales From The Thousand Lakes" και του τραγουδιστή που μας δείχνει τις διαφορές / ομοιότητες brutal και κάφρου / βόθρου. Και για να χαλαρώσουμε λίγο, το "Through The Element" ξεκινάει με καθαρά γυναικεία φωνητικά κι, αφού μεσολαβήσει το ντουέτο της Πεντάμορφης και του Τέρατος, τελειώνει μ' ένα συγκλονιστικό solo που αποτελεί ίσως και την καλύτερη στιγμή του άλμπουμ. Το δε "Fire And Water" μοιάζει να είναι ο καλύτερος επίλογος κι εγώ απορώ για το πως έπεσε στα χέρια μου αυτό το promo και γλύτωσε από τις δαγκάνες του κου Κοροβέση Λάμδα. Ας είναι, κάποιος πρέπει ν' ασχοληθεί και με το ninja metal κι ευτυχώς δεν έλαχε σε μένα ο κλήρος.

Οπαδοί των Amorphis, In Flames και του λοιπού συναφιού σπεύσατε και δώστε το και στους αντίστοιχους των Lacuna Coil, έτσι για να ζηλέψουν λιγάκι. Η λίστα με τα καλύτερα για το 2006 έχει μεγαλώσει επικίνδυνα, αλλά κάπου θα τους χωρέσω και τους Noumena, που θα πάει...

  • SHARE
  • TWEET