North Mississippi Allstars

Keys To The Kingdom

Songs Of The South (2011)
Από τον Κώστα Σακκαλή, 23/02/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Και τώρα που η βόλτα με τους Black Crowes τελειώνει, ήρθε η ώρα για τον Luther Dickinson να επιστρέψει στη βάση του και το «κανονικό» του σχήμα, αυτό που διατηρεί τόσα χρόνια με τον αδερφό του Cody και υπό την επίβλεψη του πατέρα τους, Jim. Μόνο που αυτή τη φορά υπάρχει μία απώλεια, ο πατέρας έχει αποδημήσει εις Κύριον, εξ ού και η σημείωση «produced for Jim Dickinson» αντί της συνηθισμένης «produced by Jim Dickinson». Αυτή η απουσία φυσικά στοιχειώνει και ολόκληρο το δίσκο. Η δημιουργική αντίθεση όμως έρχεται από τη γέννηση του πρώτου τέκνου του Luther ακριβώς την ίδια περίοδο. Αυτό το δίπολο είναι που καθορίζει και ολόκληρο το άλμπουμ υφολογικά και τελικά αναδεικνύει το κοινό τους σημείο, την ικανότητα δηλαδή της μουσικής να εκφράζει τα πιο έντονα, προσωπικά, μελαγχολικά αλλά και χαρούμενα συναισθήματα.

Υπό αυτό το πρίσμα δεν υπάρχει χαρακτηριστικότερο τραγούδι από το "Ain't No Grave", που είναι φανερά εμπνευσμένο από τις παραστάσεις που είχαν από το τέλος του πατέρα τους και ξεχειλίζει από υπερηφάνεια για αυτόν, ενώ ταυτόχρονα γιορτάζει το θαύμα της νέας ζωής. Μουσικά ξεχωρίζει στο συγκεκριμένο η slide κιθάρα του βιρτουόζου στο είδος Ry Cooder. Μία δεύτερη εξίσου σημαντική και αποτελεσματική συμμετοχή, από τις αρκετές στο άλμπουμ, έρχεται από τη φωνή της μεγάλης Mavis Staple, στο "The Meeting", ένα southern soul/rock που δε χαρίζει κάστανα.

Δε θα ήταν πολύ μακριά από την αλήθεια να πούμε ότι το "Keys To The Kingdom" παρουσιάζει την ίδια σχέση με το προηγούμενο "Hernando" που παρουσιάζει και το "Before The Frost Until The Freeze" των Black Crowes με το "Warpaint" του 2008. Δηλαδή εκεί που αμφότερα τα παλιότερα άλμπουμ ρόκαραν περισσότερο με πιο δυνατές στιγμές και εντάσεις, οι πρόσφατες κυκλοφορίες έχουν πιο έντονη την αίσθηση της τραγουδοποιίας και δη της νότιας, με το southerrn/country ύφος αλλά και την soul/gospel να είναι στο προσκήνιο. Σε αυτό το κλίμα βρίσκεται και η μοναδική διασκευή του άλμπουμ στο "Stuck Inside The Mobile" του Bob Dylan κατά παραγγελία του πατέρα Dickinson. Δεν καταφέρνει να γίνει άλλη μία διασκευή σε τραγούδι του κ. Zimmerman που είναι καλύτερη από το αυθεντικό, αλλά καταφέρνει να έχει τη δική του προσωπικότητα.

Πέρα από τα προαναφερθέντα ξεχωρίζει με ευκολία το "New Orleans Walking Dead", που οδηγείται από τη φυσαρμόνικα, και το "Ain't None O' Mine", που σκληραίνει λίγο και αποκαλύπτει περισσότερο τις ροκ καταβολές του συγκροτήματος και κάνει και τη συγγένεια με τους Black Crowes κάτι παραπάνω από μία σύμπτωση στο οικογενειακό τους δέντρο.

Δείχνοντας όλο και πιο ώριμοι, ακόμα και μακριά από την προστασία που πρoσέφερε η εμπειρία του πατέρα Dickinson, οι North Mississippi All Stars μας προσφέρουν άλλον έναν αξιόλογο, καλοπαιγμένο και ενορχηστρωτικά προσεγμένο δίσκο, βαθιά βουτηγμένο στην αμερικανική παράδοση, όπως πάντα, που θα βρουν πιο ελκυστικό όσοι θεωρούν το Nashville ως τη μουσική πρωτεύουσα του κόσμου, αλλά δε θα απογοητευτούν και όσοι αρέσκονται σε πιο blues rock ακούσματα.
  • SHARE
  • TWEET