Noel Gallagher's High Flying Birds

Για να συνοψίσουμε σε λίγες αράδες την κατάσταση: Έχεις ένα από τα εμπορικότερα rock συγκροτήματα των τελευταίων δεκαετιών που έχει βγάλει το magnum opus του το μακρινό 1995, αλλά παραμένει στην επικαιρότητα και στα ραδιοκύματα είτε μέσω των παλαιών επιτυχιών του, είτε μέσω των αξιοπρεπών νέων δίσκων του. Κάποια στιγμή το 2009, η ψυχή του συγκροτήματος, τα αδέρφια Gallagher, εμπλέκονται σε αδερφικό καυγά backstage και εν μέσω ενός συμβάντος που περιλαμβάνει σπασμένες κιθάρες, μπουχτισμένα συναισθήματα και τις ρωγμές που δημιούργησε η πολυετής τριβή δύο ανθρώπων που είχαν αλλάξει τα χνότα τους, ο Noel ανακοινώνει ότι εγκαταλείπει την μπάντα. Oasis δίχως Noel δε γίνεται να υπάρξουν, συνεπώς τα δύο αδέρφια από το Manchester θα ακολουθήσουν ξεχωριστούς δρόμους, με αποτέλεσμα να έχουμε εντός του 2011 καινούρια κυκλοφορία και από τους δύο. Οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του συγκροτήματος θέτουν εαυτούς ως υπερμάχους του ενός από τα δύο στρατόπεδα και κάπως έτσι το αφελώς ενδιαφέρον παιχνίδι της σύγκρισης ανάμεσα στο δίσκο των Beady Eye του Liam με τα εναπομείναντα μέλη των Oasis και στο δίσκο των High Flying Birds (όνομα παρμένο από το τραγούδι των Jefferson Airplane) του Noel ξεκινά.

Με όσο σκεπτικισμό και αν αποφασίσουμε να υποδεχτούμε τη solo δουλειά του Noel, το αποτέλεσμα δεν επιδέχεται πολλαπλών ερμηνειών. Στον ομότιτλο δίσκο των Noel Gallagher's High Flying Birds το πουλί ίπταται ψηλά, αιωρείται εκμεταλλευόμενο τα προϋπάρχοντα ρεύματα του αέρα και αβίαστα κοιτάζει τον κόσμο από ψηλά. Ακριβώς έτσι, αβίαστα, μοιάζει να έχει προκύψει ο δίσκος από την ψυχοσύνθεση του Noel. Δέκα συνθέσεις με δέκα πιθανά single. Αυτό είναι, άλλωστε, το ζητούμενο όταν μιλάμε για εύκολη, ραδιοφωνική μουσική. Τα κομμάτια καθ' όλη τη διάρκεια του δίσκου χαϊδεύουν τρυφερά τα αυτιά του ακροατή, κολλάνε στο μυαλό, δημιουργούν ευχάριστα συναισθήματα ψυχικής ανάτασης και χρησιμοποιούν πολλά δάνεια από το παρελθόν των Oasis, αλλά και από μπάντες όπως οι Beatles.

Μπορεί η διάλυση των Oasis να προκάλεσε θλίψη σε χιλιάδες λάτρεις του συγκροτήματος -και άλλους τόσους λάτρεις των αναμνήσεων που έχουν από το συγκρότημα-, όμως αυτό που συνέβη ήταν απλώς η διαγραφή ενός brandname και η αντικατάσταση αυτού από δύο νέα συγκροτήματα, απελευθερωμένα από τα δεσμά που ταλαιπωρούσαν κάθε βήμα του. Κομμάτια όπως το εναρκτήριο "Everybody's On The Run", το πιο «σοβαρό» κομμάτι του δίσκου μαζί με το "Stop The Clocks", οι Oasis είχα καιρό να γράψουν, ενώ όμορφα hit-άκια, όπως τα "Dream On", "If I Had A Gun", "The Death Of You And Me", "AKA... What A Life", συνήθως δεν ξεπερνούσαν τα δύο σε αριθμό στις τελευταίες δουλειές τους.

Η britpop μπορεί να έχει πνεύσει τα λοίσθια χρόνια τώρα, όμως η ανάμνησή της παραμένει. Ο δίσκος των Noel Gallagher's High Flying Birds απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε όσους αγγίζουν οι ανάλαφρες και ενίοτε απλοϊκές μουσικές ανησυχίες των Oasis, αυτή είναι η αλήθεια. Η έτερη αλήθεια, όμως, είναι ότι τόσο πιασάρικους δίσκους ραδιοφωνικού rock δεν έχουμε συχνά στις μέρες μας.