Nightbringer

Hierophany Of The Open Grave

Season Of Mist (2011)
Από τον Αντώνη Κονδύλη, 22/11/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Τη δεκαετία του '90 το black metal στην Αμερική ήταν κυριολεκτικά ανύπαρκτο και σου έδινε την εντύπωση ότι δεν έφτασε ποτέ εκεί, με εξαίρεση κάποιες ελάχιστες underground μπάντες όπως οι Profanatica και οι Demoncy. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει αλλάξει, καθώς έχουν εμφανιστεί κάποιες άλλες που έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν εξαιρετικές στιγμές για το είδος και βέβαια έχουν καταφέρει να τραβήξουν το ενδιαφέρον.

Στην προκειμένη περίπτωση τα πράγματα είναι απλά. Οι Nightbringer είναι από αυτές τις μπάντες και το "Hierophany Of The Open Grave" αποτελεί μια σημαντική κυκλοφορία της χρόνιας στο χώρο του black metal. Περικλείει κάποια θεμελιώδη χαρακτηριστικά αναφορικά με την αισθητική του συγκεκριμένου ιδιώματος, τα οποία όλο και πιο σπάνια συναντώνται σε μπάντες που ασχολούνται με αυτό.

Συγκεκριμένα, στη συνολικά μία ώρα που διαρκεί το άλμπουμ οι Nightbringer συνδυάζουν τα χαοτικά ξεσπάσματα και την αρρωστημένη αισθητική του black metal με τις αργές ταχύτητες και το βαρύ ήχο του doom και δημιουργούν μια βαριά, αποπνικτική και απόλυτα σκοτεινή ατμόσφαιρα. Ο ήχος ξεφεύγει από το παραδοσιακό / τυπικό πριμαριστό μαυρομεταλλικό πρότυπο, καθώς, όπως προαναφέρθηκε, κινούνται περισσότερο σε πιο αργές ταχύτητες και σε συνδυασμό με το βαρύτερο ήχο παράγουν έναν ηχητικό όγκο και παράλληλα διαφοροποιούνται από την πλειονότητα των συγκροτημάτων του χώρου.

Στο εναρκτήριο "Rite Of The Slaying Tongue" μετά το καταιγιστικό και χαοτικό ξεκίνημα ακολουθεί ένα εφιαλτικό riff που σέρνεται μέσα σε μια ηχητική λάσπη, δημιουργώντας μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και προσφέροντας μια εικόνα και μια αίσθηση για αυτό που ακολουθεί.

Οι συνθέσεις παρουσιάζουν μια ποικιλομορφία, καθώς ηχητικές εκρήξεις εναλλάσσονται με αργόσυρτα μέρη και γενικότερα οι εναλλαγές ρυθμών είναι επαναλαμβανόμενες σε πολλά κομμάτια του άλμπουμ, όπως π.χ. στο "Eater Of The Black Lead", προκαλώντας σύγχυση στον ακροατή. Η περιστασιακή χρήση πιάνου στο "Old Night" και σε κάποια ακόμα κομμάτια στοιχειώνει ακόμα περισσότερο το άλμπουμ και, σε συνδυασμό με κάποια εμβόλιμα ακουστικά μέρη, προκαλεί τον τρόμο σε κάθε ανυποψίαστο. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στα φωνητικά, κυριολεκτικά μοχθηρά και εφιαλτικά, πνίγονται μέσα στη μαυρίλα που δημιουργούν τα υπόλοιπα όργανα, ενώ σε κάποια σημεία ακολουθούν ένα περισσότερο αφηγηματικό μοτίβο.

Οποιαδήποτε προσπάθεια για περιγραφή των κομματιών θα κατέληγε σε αποτυχία, καθώς οι λέξεις δε μπορούν να αποδώσουν το κλίμα και την αισθητική του άλμπουμ.

Στο black metal οι χαρακτηρισμοί «σκοτεινό», «εφιαλτικό» κλπ. χρησιμοποιούνται ευρέως και με μεγάλη ευκολία. Στην περίπτωση των Nightbringer όμως αυτοί οι χαρακτηρισμοί ανταποκρίνονται απόλυτα σε αυτό που μας προσφέρουν. Οι Nightbringer δεν αστειεύονται και καλά θα κάνει όποιος θελήσει να τους προσεγγίσει να το κάνει με προσοχή. Το "Hierophany Of The Open Grave" είναι ένα δύσκολο άκουσμα, το οποίο χρειάζεται προσπάθειες και χρόνο για να εμπεδωθεί και θα το εκτιμήσουν οπαδοί του ακραίου ήχου, στους οποίους και προτείνεται ανεπιφύλακτα. Οι υπόλοιποι μακριά.

Ένα αρρωστημένο και νοσηρό δημιούργημα από κάποιες μαύρες ψυχές. Δε θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά.
  • SHARE
  • TWEET