New Model Army

Η μουσική των New Model Army μπορεί να περιγραφεί με απόλυτη επιτυχία μέσα από τέσσερις λέξεις: «Φίλε, μας την πέσανε». Αυτό ακριβώς είναι! Μια γκαζωμένη μαγκιόρικη (με την καλή έννοια - αν υπάρχει) ροκιά, που σε κάνει να νιώθεις πως έχεις κάποιον στο κατόπι σου και τρέχετε πανικόβλητοι μαζί για να την απολαύσετε! Με δυο λόγια: New Model Army = σιγουράκι! Ύστερα από τριάντα τέσσερα χρόνια, ξέρεις εκ των προτέρων τι θα ακούσεις. Κι αυτό δεν μπορεί να μην είναι καλό! Άλλωστε, ο Justin Sullivan συνήθιζε πάντοτε (ως έτερος Γεωργίου) να τα λέει «έξω απ' τα δόντια», if you know what I mean...

Πάθος, επαναστατική (έστω και κάποιες φορές σε εύθραυστη βάση) συνέπεια, θεωρίες συνομωσίας, οργή για την αδικία και (σχετική, ομολογουμένως) αναζήτηση της αλήθειας. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του νέου studio mini-album της μπάντας από το Bradford, δηλαδή τα ίδια ακριβώς που συναντήσαμε στο προηγούμενο ανάλογο "Between Dog And Wolf", αλλά και σε όλους τους δίσκους τους. Και να λοιπόν, λίγο πριν την πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ στο London Raindance Film Festival που έχει για τίτλο εκείνον της προηγούμενης δουλειάς τους, παίρνουμε στα χέρια μας το "Between Wine And Blood". Η κυκλοφορία αυτή δεν αποτελείται μόνο από έξι ηχογραφημένα σε στούντιο νέα τραγούδια, αλλά και από έντεκα ζωντανά ηχογραφημένα από την πρόσφατη περιοδεία του γκρουπ στη Βρετανία, Γερμανία και Ολλανδία.

Ο στούντιο δίσκος προέκυψε αιφνιδιαστικά λόγω της αναβολής της ανοιξιάτικης περιοδείας τους για το φθινόπωρο, εξαιτίας της θρόμβωσης που διαγνώστηκε στον ντράμερ Michael Dean. Οι απρογραμμάτιστα «χαλαροί» μήνες που μεσολαβούσαν τους «έβαλαν» στο στούντιο, μαζί με τον Joe Barresi (Queens Of The Stone Age, Tool), για να ηχογραφήσουν τα έξι τραγούδια που θα συνόδευαν την προαποφασισμένη live κυκλοφορία. Ακούστε το "Angry Planet" και θα με θυμηθείτε. Δεν λέω τίποτα άλλο. Θα εδραιωθεί μέσα σας ακριβώς πλάι στο "Stupid Questions" και στο "51st State". Πού να το ακούσουμε και live. Χωρίς να παραγνωρίζω τη βαρύτητα του "According To You" ή του "Guessing", εκδηλώνω επίσης την προτίμησή μου στις δύο πιο «ατμοσφαιρικές» συνθέσεις. Η μία είναι η "Happy To Be Here", που ξεκινά κατά το πρότυπο του "Green And Grey" με τους ήχους καταιγίδας και συνεχίζεται με την απολογητική φωνή του Sullivan να τραγουδά: «I go this way alone, but I'm happy to be here». Εδώ, είμαι μαζί σου Justin, αν και το 'χω πάρει... αλλιώς! Η άλλη είναι η "Sunrise", που κλείνει τον δίσκο και καρφώνει στο μυαλό σου μια μελωδία που σε αφήνει ανικανοποίητο, προετοιμάζοντάς σε για νέες ακροάσεις. Τα ζωντανά ηχογραφημένα τραγούδια δεν παραλλάσσουν σημαντικά τις στούντιο ηχογραφήσεις, αλλά είναι γεμάτα από εκείνο τον ιδιαίτερο δυναμισμό του live ήχου του γκρουπ, που δεν περιγράφεται εύκολα με λέξεις και θα παρουσιαστεί και πάλι σύντομα στην Αθήνα.

Αν σας άρεσε το "Between Dog And Wolf", τότε σίγουρα όλο το πακέτο του "Between Wine And Blood" θα σας κερδίσει. Εδώ που τα λέμε, ακόμα και μόνο του το "Angry Planet" θα έφτανε...

ΥΓ: Ρε συ, Justin, τι εξώφυλλο είναι αυτό; Κι εσύ τεκνό Βρούτε;