Mystic Circle

Αχ αυτοί οι Γερμανοί! Τους έχει πει κανείς ότι έχουν μεγάλη παράδοση στο black metal; Όχι! Ότι η σχολή που έχουν δημιουργήσει στο εν λόγω μουσικό ιδίωμα έχει επηρεάσει κόσμο και κοσμάκη; Ξανά όχι! Ε τότε γιατί δεν το βάζουν κάτω; Και με πρωτοστάτες τους "θρυλικούς" πλέον Mystic Circle και την έβδομη κυκλοφορία τους έρχονται να ταράξουν τα μέχρι τώρα ήρεμα νερά στο χώρο του black.

Έσπασε που λέτε ο διάολος το ποδάρι του και μου έλαχε να ακούσω το τελευταίο πόνημα των -δώστε βάση- Ezpharess, Beelzebul (μπου ρε!) και Necrodemon (απεταξάμιν!) και μετά βίας μπόρεσα να συγκεντρώσω τη σκέψη μου μέσα στον κυκεώνα της μοναδικότητας, πρωτοπορίας κλπ των κυρίων αυτών. Αφήστε δε που οι στίχοι παραλίγο να ήταν υποψήφιοι για Νόμπελ Λογοτεχνίας, τι Πόε και Μπουκόφσκι μου λέτε τώρα, εδώ έχουμε να κάνουμε με "Nine Plagues Of Egypt", "Riders Of The Apocalypse", "Church Of Sacrifice" και πάει λέγοντας.

Στο καθαρά μουσικό κομμάτι τώρα, οι Mystic Circle πιθανολογώ ότι υποφέρουν από πολλαπλή διαταραχή προσωπικότητας μιας και από τραγούδι σε τραγούδι μπορεί κάποιος να ακούσει Dimmu Borgir, Marduk, Kreator, Gorgoroth, Deicide, Cannibal Corpse, άντε και λίγο Cradle Of Filth. Δεν αναφέρομαι όμως σε επιρροές, αλλά σε ξεδιάντροπη προσπάθεια αντιγραφής, η οποία τηρουμένων των αναλογιών με παλιότερη προσπάθεια τους να παίξουν majestic black, a la Limbonic Art, κρίνεται απολύτως αποτυχημένη. Ο τραγουδιστής δε, σου δίνει την αίσθηση ότι ξελαρυγγιάζεται άνευ λόγου και ουσίας μιας και περισσότερο γαβγίζει παρά καφρίζει (υπάρχει διαφορά μεγάλη, θα την εξηγήσουμε κάποια άλλη φορά). Όσον αφορά τα θετικά του σημεία (υπάρχουν και τέτοια), καταλήγω στο εξής ένα, την παραγωγή. Τι να το κάνεις όμως όταν το διαβολικό τρίο χαντακώνει και με το παραπάνω τη μόνη αξιόλογη προσπάθεια σε τούτη εδώ την evil κυκλοφορία.

Φτάνοντας τώρα στο κρίσιμο σημείο του κατά πόσον είναι προτεινόμενο, σας δηλώνω ευθαρσώς... ναι... προτεινόμενο προς αποφυγή. Από την άλλη βέβαια, εάν είστε fan του γκρουπ... περαστικά σας!

Τα "σατανικά" σέβη μου...